7 Biomateriały charakterystyka; bioceramiczne i weglowe

Biomateriały – charakterystyka

Biomateriał (zwany też materiałem biomedycznym) - materiał, z którego można produkować urządzenia i elementy, mające bezpośredni kontakt z tkankami organizmu. Z biomateriałów produkuje się implanty (np. protezy ortopedyczne, naczyniowe), a także pokrywa się nimi powierzchnie urządzeń wszczepianych do wnętrza organizmu (np. rozrusznik serca, sztuczne zastawki serca, elektrody endokawitarne, stenty), lub przeznaczonych do długotrwałego kontaktu z organizmem (np. rurki intubacyjne, cewniki, dreny, nici chirurgiczne).Podstawową cechą biomateriałów jest ich biozgodność, czyli brak toksyczności oraz minimalne oddziaływanie na system immunologiczny. Biomateriały będące w styczności z krwią nie mogą wywoływać hemolizy.

Do najczęściej stosowanych biomateriałów zalicza się:

-polimery syntetyczne - takie jak: (polietylen, polisiloksany i inne)

- polimery półsyntetyczne - modyfikowane biopolimery, takie jak: oczyszczona chityna

-materiały ceramiczne

- niektóre metale i ich stopy

Biomareiały bioceramiczne i węglowe

Z porównania różnych biomateriałów stosowanych na implanty wynika, że materiały ceramiczne są to tworzywa kruche o małej wytrzymałości na zginanie. Są nieodporne na obciążenia dynamiczne i nie wykazują odkształcalności. Duża twardość oraz odporność na ścieranie oraz korozje w środowisku tkanek i płynów ustrojowych minimalizują, lecz nie eliminują zużywania się materiałów bioceramicznych po długotrwałym użytkowaniu.

Produkty zużycia tej grupy materiałów nie wywołują znacznych odczynów toksycznych i alergicznych, co decyduje o dobrej biotolerancji bioceramiki w organizmie.

Największą zaletą bioceramiki jest to, że przy odpowiedniej porowatości powierzchni wrasta w nie tkanka. Do porów o regulowanej wielkości wrastają unaczynione tkanki miękkie oraz kapilary z osteocytami. Na bazie więc ceramicznego rusztowania rozwija się nowa, zregenerowana kość. Bioceramika ponadto ma porównywalną z kością gęstość i współczynnik tarcia.

Bezporowata ceramika z kolei znalazła zastosowanie na elementy endoprotez

stawowych, w szczególności na główki osadzone na trzpieniu.

Biomateriały weglowe cechuje:

- dobra biozgodność w środowisku tkanek.

- obojętność elektryczna warunkująca dobrą hemozgodność.

- dobre własności fizykochemiczne.

- odporność na działanie promieniowania jonizującego i niejonizującego.

Biomateriały węglowe jako materiały funkcjonalne można podzielić na:

- Warstwy węglowe i Materiały kompozytowe.

Implanty węglowe stosowane są głównie na protezy ścięgien oraz wiązadeł, elementy zespalające kości.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
weglowodory charakterystyka alkanow
Nanorurki węglowe charakterystyka i zastosowanie w medycynie
Klasa II, Zasady żywienia - Podział na grupy produktów spożywszych i ich charakterystyka, PRODUKTY Z
OTRZYMYWANIE I CHARAKTERYSTYKA NANOKOMPOZYTÓW POLIMEROWYCH PBT NANORURKI WĘGLOWE
Węglowodory alifatyczne charakterystyka
9 Ch organiczna WĘGLOWODANY
charakterystyka kuchni słowackiej
Najbardziej charakterystyczne odchylenia od stanu prawidłowego w badaniu
Charakterystyka rozwoju motorycznego
W08 Patofizjologia zaburzeń gospodarki węglowodanowej
BIOMATERIALY IV 2010
Kryteria charakteryzujące czystość uszlachetnionego pierza gęsiego i kaczego
Charakterystyka programu
charakterystyka kuchni ukraińskiej
Węglowodory analityka
Zarządzanie Kryzysowe charakterystyka powiatu czluchowskiego

więcej podobnych podstron