Otto Casman – Max Scheler – antropologia filozoficzna jako nauka o dwoistości człowieka
Koncepcja judeochrześcijańska – charakteru moralno-religijnego – odwołania do Biblii – koncepcja grzechu – wyznania z raju
Koncepcja grecko-oświeceniowa – odmienność człowieka i zwierząt (boska iskra rozumu w człowieku) człowiek jako istota rozumna
Koncepcja współczesna(naukowa) – człowiek jako rozwinięte zwierzę
Koncepcja ‘ślepej uliczki rozwoju ewolucyjnego’ – hamowanie biologiczności przez ducha, technologię (człowiek coraz mniej naturalny)[Nietzsche]
5 koncepcja – rasistowska itd.
Skupienie człowieka na kulturze symbolicznej, ma język, sumienie, idee prawa, niesprawiedliwości, państwa, przywództwa
Łączenie biologizmu z rozumowością (Dionizos i Apollo)
Filozofia człowieka daje podstawy do rozpatrywania go w różnych dziedzinach (nauk szczegółowych)
Landmann
Nurt religijny
Nurt racjonalny
Nurt biologiczny
Nurt kulturowy
Rola antropomorfizmu, antropocentryzmu
Antropocentryzm w filozofii człowieka
Finalistyczny (człowiek celem wszechświata)
Poznawczy (świat jako dostępny ludzkiemu poznaniu)
Aksjologiczny (człowiek jako najwyższa wartość)
Biologiczny
Historyczny
Psychologiczny, teologiczny itp
Typy człowieka
Zoon politikon
Anima rationale
Homo metaphysicus
Homo economicus
Anima symbolicum
Homo ludens (Huizinga)
Homo estethicus
Człowiek wykształcony
Człowiek nauki
Homo faber
Homo agens
Homo technicus
Człowiek epoki informatycznej/globalny
Interdyscyplinarność filozofii człowieka
Filozofia, PWN:
Filozofia człowieka obejmuje działalność człowieka i jego samoświadomość oraz relacje między cz. a przyrodą, kulturą itd.
Problemy dotyczące natury, istoty człowieka
Istotność pytania o samego siebie
Powołanie i przeznaczenie człowieka
Człowiek jako podmiot poznania, działania
Naturocentryzm jońskiej filozofii przyrody (wiązało się to z hylozoizmem)
Heraklit – zajęcie się działalnością człowieka
Pitagoras – pośrednio zajęcie się człowiekiem, sekta pitagorejska, nauka i myślenie mające charakter społeczny – władza dla filozofów (?)
Kalokagatia – ideał cnoty- dobra i piękna (w odniesieniu do ludzi[Platon i Arystoteles])
Sofiści – humanizm – zwrot w kierunku antropocentryzmu, cele praktyczne