Asesorzy prokuratorscy jedynie pełnią obowiązki prokuratorskie nie mając statusu urzędnika. Ustawa przewiduje możliwość zwolnienia ich przez prokuratora generalnego w stosunku do asesorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury a przez naczelnego prokuratora wojskowego w stosunku do asesorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury z 3 miesięcznym wypowiedzeniem. W stosunku do wojskowych asesorów możliwość przeniesienia związana jest z faktem że w ciągu 6 miesięcy od upływu okresu od kiedy został on powołany do pełnienia swych obowiązków nie powierzono mu pełnienia czynności prokuratorskich. W takich sytuacjach zostanie on przeniesiony do dyspozycji ministra obrony narodowej bądź do określonego przez ministra organu.

Gwarancja nieprzenaszalności co oznacza że prokurator nie traci stanowiska o ile nie zajdą ustawowe okoliczności to nieprzenaszalność. wiąże się z tym że przeniesienie na inne miejsce służbowe w tej samej jednostce także nie może nastąpić swobodnie co w szczególności ma znaczenie do wykorzystywania przenoszenia prokuratorów na inne miejsce służbowe. Przeniesienie prokuratora bez pytania go o zgodę możliwe jest w ramach powszechnych jednostek org. prokuratury. w przypadku zniesienia stanowiska prokuratorskiego wywołanego zmiana organizacji prokuratury zniesienie trwale albo przeniesienie tej jednostki. Jest to konsekwencja zasady ze prokurator powinien mieszkać w tej samej miejscowości w której ma siedzibę albo w bliskiej odległości. Przeniesienie prokuratora na inne miejsce służbowe oznacza konieczność przeniesienia miejsca zamieszkania prokuratora.

Drugi powód który ustawodawca przewiduje dla swobodnego przeniesienia prokuratora na inne miejsce służbowe to prawomocne orzeczenie względem prokuratora. Tylko te dwie przyczyny wchodzą w grę gdy rozważamy przeniesienie prokuratora na inne miejsce służbowe.

Zakaz swobodnego delegowania prokuratorów do innej jednostki org. prokuratury. (art. 50)

Przyjęto wyjątki które dopuszczają delegowanie prokuratora bez pytania go o zgodę:

Możliwość delegowania w ramach danego pionu powszechnych bądź woskowych jednostek prokuratury a także z wojskowej jednostki org. do powszechnej i odwrotnie przewidziane jest w art. 50. Jeżeli delegowanie następuje z wojskowej jednostki org. do powszechnej następuje to w porozumieniu z ministrem obrony narodowej. Okres takiego delegowania wynosi maks. 6 miesięcy w roku. W ramach powszechnych jednostek org. prokuratury ustawa przewiduje możliwość delegowania przez przełożonego niższego szczebla a wiec prokuratora apelacyjnego i okręgowego. W ramach woskowych jednostek org. prokuratury możliwość delegowania prokuratora na okres do 6 miesięcy powierzona jest także naczelnemu prokuratorowi wojskowemu natomiast wojskowy prokurator okręgowy może dokonać delegacji na okres do 2 miesięcy jak ustawa stanowi do innej wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury.

Gwarancja niezależności prokuratorów to immunitet. Kwestie immunitetu reguluje art. 54 i art. 54a i odrębnie art. 112 w stosunku do prokuratorów z wojskowych jednostek org. prokuratury.

Immunitet- jest to taki przywilej związanym z piastowanym stanowiskiem który jest rozumiany jako ochrona danej osoby przed odpowiedzialnością karną a celem przyznania tej ochrony jest zapewnienie prawidłowego, nieskrępowanego pełnienia obowiązków zawodowych związanych z danym stanowiskiem. Gdyby nie było ochrony immunitetowej to dowolna osoba, która chciałaby sprawić żeby konkretnego prokuratora odsunąć od wykonywania obowiązków zawodowych mogłaby mu postawić zarzut popełnienia przestępstwa i doprowadzić do postępowania karnego przeciwko prokuratorowi. Na czas trwania postępowania prokurator nie mógłby wykonywać obowiązków zawodowych.

Ze względu na charakter immunitety można podzielić na :

• Materialne i formalne

• Bezwzględne i względne

• Całkowite i częściowe

• Trwałe i nietrwałe

Ad 1)

- Immunitety materialne- Immunitet materialny wyłącza w ogóle odpowiedzialność karną, często także za wykroczenie, z reguły utrzymuje tylko odpowiedzialność dyscyplinarną. W przypadku adwokata immunitet adwokacki polega na tym, ze za nadużycie wolności słowa przy wykonywaniu obowiązków służbowych przez adwokata nie ponosi on odpowiedzialności karnej co oznacza, ze nie można wnieść przeciwko niemu aktu oskarżenia o zniewagę ponieważ tego typu zachowanie nie jest przestępstwem.

-Immunitety formalne- Immunitet formalny polega jedynie na zakazie wszczynania i prowadzenia postępowania karnego, może on być jednak w pewnych sytuacjach uchylony przez określony organ.

Ad 2)

-Immunitety bezwzględne- nie można go uchylić. Jest przywilejem adwokatów.

-Immunitety względne- może być uchylony przez określony organ

Ad 3)

- Immunitety całkowite- chronią przed odpowiedzialnością za jakikolwiek rodzaj przestępstwa np. immunitet poselski, sędziowski

-Immunitety częściowe- przyznają one ochronę tylko w związku z wykroczeniem za określone kategorie czynu np. immunitet adwokacki

Ad 4)

-Immunitety trwałe- Immunitet trwały obejmuje okres sprawowania danej funkcji, jak i czas po zakończeniu jej pełnienia.

- Immunitet nietrwały- ochrona ta wygasa w momencie zakończenia pełnienia określonej funkcji

Immunitet prokuratorski rozciągnięty jest także na popełnione wykroczenia. Art. 54a stanowi „za wykroczenie prokurator odpowiada tylko dyscyplinarnie” co oznacza ze jest to immunitet materialny, bezwzględny, całkowity i nietrwały.

Prokurator nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej bez zezwolenia sądu dyscyplinarnego.

Ochrona immunitetowa rozciągnięta jest także na zatrzymaniu prokuratora. Prokuratora nie wolno zatrzymać w związku z podejrzeniem o popełnienie przestępstwa bez zgody przełożonego prokuratora. Zakaz zatrzymania nie dotyczy zatrzymania na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa.

Postępowanie w przedmiocie uchylenia immunitetu jest postępowaniem dwuinstancyjnym. Prokurator sam nie może zrzec się immunitetu natomiast zgodnie z art. 54 ust. 6 ustawy następuje sytuacja w której sąd wzywa prokuratora, którego wniosek dotyczy do złożenia pisemnego oświadczenia lub do osobistego wstawiennictwa przed sądem dyscyplinarnym żeby mógł złożyć ustne oświadczenie, a więc może wyrazić swój stosunek do podejrzenia wobec niego popełnienia czynu zabronionego, ale może także wyrazić swoją wolę by ochrona immunitetowa została z niego zdjęta.

Nie ma ochrony prokuratorów przed odpowiedzialnością cywilną.

Wynagrodzenie

Ustawodawca przyjął jaką zasadę, że prokuratorzy zajmujący stanowiska równorzędne zarabiają tyle samo co do zasady (art. 62 ust. 1). Wysokość wynagrodzenia zależne jest od długości stażu pracy. Wynagrodzenie zasadnicze jest jednakowe na stanowiskach równorzędnych. Poza pensją zasadniczą prokuratorzy otrzymują dodatki: funkcyjne i za wysługę lat. Ich wysokość różni się w zależności od pełnionej funkcji oraz stażu pracy. Dodatek za wysługę lat przysługuje prokuratorom od szóstego roku pracy. Wynosi on 5% aktualnie pobieranego wynagrodzenia zasadniczego. Za każdy kolejny rok pracy wzrasta o 1%, aż do osiągnięcia poziomu 20% pensji zasadniczej. Po 20 latach pracy wypłaca się dodatek w wysokości granicznej, czyli 20%.

Prokuratorowi generalnemu i prokuratorom prokuratury generalnej przysługuje wynagrodzenie zasadnicze równe wynagrodzeniom sędziów sądu najwyższego. Prokuratorom powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury przysługuje wynagrodzenie zasadnicze takie jak sędziom z odpowiednich jednostek organizacyjnych sądów powszechnych.

Odrębne unormowanie co do wynagrodzenia prokuratorskiego dla prokuratorów IPN przewiduje ustawa o IPN, że prokuratorzy głównej komisji ścigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu dostają wynagrodzenie według stawek przewidzianych dla prokuratorów prokuratury generalnej.