5. ZarzÄ…dzanie celami organizacji i planowanie
Dr Joanna Paliszkiewicz
Proces planowania
Proces planowania jest pierwszą podstawową funkcją kierowniczą, która musi być wykonywana w organizacjach.
Proces planowania odbywa się w kontekście określonego otoczenia. Menedżerowie muszą wyobrazić sobie pełne i dogłębne zrozumienie tego kontekstu, po to, by określić misję organizacji i opracować jej cele strategiczne, taktyczne i operacyjne.
Proces planowania
Cele organizacji
Cele mają kluczowe znaczenie dla skuteczności organizacji i spełniają szereg zadań.
Organizacje mogą mieć również kilka różnych rodzajów celów i trzeba tak zarządzać, aby wszystkie je osiągnąć.
Ustalanie celów wymaga zaangażowania różnego rodzaju menedżerów.
Funkcje celów
Stanowią wskazówkę i nadają jednolity kierunek działaniom ludzi pracujących w organizacji. Wytyczone cele pozwalają wszystkim zrozumieć, dokąd organizacji zmierza i dlaczego osiągnięcie pewnego docelowego stanu jest tak ważne.
Praktyka ustalania celów wpływa na planowanie i ułatwia ustalanie celów w przyszłości.
Cele mogą być źródłem motywacji dla pracowników organizacji.
Cele dają skuteczny mechanizm oceny i kontroli. (Oznacza to, że przyszłe wyniki będzie można ocenić na podstawie stopnia realizacji wytyczonych dziś celów).
Rodzaje celów
Organizacje ustalają wiele różnych rodzajów celów. Ogólnie rzecz biorąc cele te różnią się:
szczeblem,
dziedzinÄ…,
ramami czasowymi.
Rodzaje celów (wg szczebla)
misja (sformułowanie podstawowego celu organizacji),
cele strategiczne (cele ustalone na najwyższym szczeblu i dla najwyższego kierownictwa organizacji),
cele taktyczne (cele ustalone na średnim szczeblu i dla menedżerów średniego szczebla organizacji)
cele operacyjne (cele ustalone na niższym szczeblu i dla menedżerów niższego szczebla organizacji).
Rodzaje celów (wg dziedziny)
Na przykład:
cele dotyczące jakości,
cele dotyczÄ…ce marketingu,
cele dotyczące wydajności.
Rodzaje celów (wg ram czasowych)
Cel strategiczny to cel długofalowy (około 10 lat)
Cel taktyczny to cel średnioterminowy (około 5 lat)
Cel operacyjny to cel krótkoterminowy (około roku)
Odpowiedzialność za ustalanie celów
Każdy menedżer odpowiada za wyznaczenie celów na swoim szczeblu w organizacji. Powołanie organizacji i cele strategiczne są na ogół określane przez zarząd i menedżerów najwyższego szczebla.
Menedżerowie najwyższego i średniego szczebla wspólnie opracowują cele taktyczne.
Menedżerowie średniego i niższego szczebla wspólnie odpowiadają za ustalanie celów operacyjnych.
Wielu menedżerów ustala również dla siebie cele indywidualne. Cele takie mogą obejmować ścieżkę kariery, nieformalne cele związane z pracą, lub jego zainteresowania.
Odpowiedzialność za ustalanie celów
Wśród głównych członków organizacji odpowiedzialnych za skuteczne planowanie można wymienić:
personel planistyczny,
planistyczne zespoły zadaniowe,
zarzÄ…dy,
dyrektorów naczelnych,
komitety dyrektorów,
kierownictwo liniowe.
ZarzÄ…dzanie wielorakimi celami
Organizacje ustalają wiele różnych rodzajów celów, pomiędzy którymi czasem dochodzi do sprzeczności i konfliktów. Aby rozwiązać takie problemy, menedżerowie muszą rozumieć koncepcje optymalizacji.
ZarzÄ…dzanie wielorakimi celami - optymalizacja
Optymalizacja wymaga równoważenia i godzenia możliwych konfliktów pomiędzy różnymi celami.
Ze względu na możliwość konfliktów menedżer musi szukać punktów, w których cele są niespójne, i zdecydować, czy realizować jakiś cel kosztem rezygnacji z innego, czy tez poszukać jakiegoś celu pośredniego godzącego oba.
Rodzaje planów organizacji
Organizacje przyjmują plany różnego typu. Na szczeblu ogólnym obejmują one:
plany strategiczne,
plany taktyczne,
plany operacyjne.
Plan strategiczny
Plan strategiczny to ogólny plan zawierający decyzje dotyczące alokacji zasobów, priorytetów i działań niezbędnych do osiągnięcia celów strategicznych.
Plany te ustalane są przez zarząd i najwyższe kierownictwo, na ogół mają dłuższy horyzont czasowy i odnoszą się do kwestii zasięgu, dystrybucji zasobów, przewagi konkurencyjnej.
Plan taktyczny
Plan taktyczny jest to plan skierowany na osiągnięcie celów taktycznych, opracowany dla realizacji elementów planu strategicznego.
Plany taktyczne zajmują się konkretnymi zasobami i kwestiami czasu i wymagają użycia zasobów ludzkich.
Plan operacyjny
Plan operacyjny jest to plan nastawiony na wykonanie planów taktycznych dla osiągnięcia celów operacyjnych.
Plany operacyjne są, więc skoncentrowane na węższym zakresie spraw, mają stosunkowo krótki horyzont czasowy i angażują menedżerów niższego szczebla.
Ramy czasowe planowania
Plan długoterminowy
Plan obejmujący okres wieloletni, być może nawet okres kilku dziesięcioleci; najbardziej rozpowszechnione plany długookresowe obejmuje okres pięcioletni lub dłuższy.
Plan średniookresowy
Plan obejmujący na ogół okres od roku do pięciu lat.
Plan krótkookresowy
Plan obejmujący na ogół okres jednoroczny lub krótszy
Plan działania
Plan używany do uruchomienia jakiegoś innego planu
Plan reakcji
Plan opracowany w celu zareagowania na nieprzewidziane okoliczności
Planowanie sytuacji nieprzewidzianych (planowanie awaryjne)
Planowanie awaryjne to określenie alternatywnego sposobu działania na wypadek, gdyby przyjęty plan został nieoczekiwanie zakłócony lub przestał odpowiadać zmienionym warunkom.
Planowanie taktyczne
Plany taktyczne są wykorzystywane do osiągnięcia określonych części planu strategicznego. Każdy plan strategiczny jest wdrażany przez kilka planów taktycznych. Skuteczne planowanie obejmuje zarówno przygotowywanie planów, jak i ich wykonanie.
Opracowywanie i realizacja planów taktycznych
Planowanie operacyjne
Plany operacyjne są wyprowadzane z planów taktycznych, a ich zadaniem jest realizacja celów operacyjnych.
Rodzaje planów operacyjnych
Dwie najbardziej podstawowe formy planów operacyjnych to:
plan jednorazowy,
plan ciągły.
Rodzaje planów operacyjnych – plan jednorazowy
Plan jednorazowy | Przygotowany dla realizacji działań, które zapewne w przyszłości nie będą powtarzane |
---|---|
Program | Jednorazowy plan dla szerszego zestawu działań |
Projekt | Plan jednorazowy o węższym zakresie i mniejszej złożoności niż program |
Rodzaje planów operacyjnych – plan ciągły
Plan ciągły | Plan trwale obowiązujący, opracowany dla działań, które powtarzają się regularnie w pewnym okresie. |
---|---|
Wytyczne polityki | Plan ciągły, który określa ogólną reakcję organizacji na pewien problem lub sytuację. |
Standardowa procedura działania | Plan ciągły określający kroki, jakie należy podjąć w określonych okolicznościach |
Przepisy i regulaminy | Plany ciągłe opisujące dokładnie sposób wykonania określonych czynności. |
Bariery w ustalaniu celów
i planowaniu
Niewłaściwe cele (np. nietrafne może być wypłacenie akcjonariuszom wysokiej dywidendy, jeżeli dokonuje się to kosztem badań i prac rozwojowych);
Niewłaściwy system nagradzania (np. może być tak, że kogoś nagradza się za mało sprawne wyznaczanie celów albo na odwrót – ktoś, kto działa prawidłowo, zostaje bez nagrody lub wręcz jest karany);
Dynamiczne i złożone otocznie (szybkie zmiany techniczne innowacje oraz intensywna konkurencja mogą utrudniać organizacji właściwą ocenę przyszłych możliwości i zagrożeń);
Niechęć do ustalania celów (wynika prawdopodobnie z braku wiary w sukces albo obawy przed niepowodzeniem);
Opór wobec zmian (ludzie na ogół stawiają opór zmianom);
Przeszkody (dotyczą swobody działania
a powszechnie mamy do czynienia z niedoborem zasobów, restrykcyjną polityką rządu i silną konkurencją).
Przezwyciężanie barier
Zrozumienie roli celów i planowania;
Komunikacja i współuczestnictwo (pracownicy powinny być poinformowani o planach strategicznych, w jaki sposób będą one integrowane i koordynowane);
Spójność, rewizja i aktualizacja (Należy zapewnić spójność pozioma i pionową. Spójność pozioma oznacza potrzebę ustalenia niesprzecznych celów w przekroju całej organizacji. Spójność pionowa oznacza wymaganie uzgodnienia celów na różnych szczeblach – strategicznym, taktycznym i operacyjnym. Ze względu na to, że ustalanie celów i planowanie są procesami dynamicznymi, muszą być poddawane regularnym przeglądom i aktualizacji.)
Skuteczne systemy nagradzania (Ogólnie rzecz biorąc, ludzi należy nagradzać zarówno za skuteczne stawianie celów i planowanie, jak i za ich pomyślną realizację. Ze względu na to, że niepowodzenie jest czasem rezultatem czynników leżących poza możliwością wpływu menedżera, należy dopilnować, by ludzie czuli, iż nie osiągnięcie celu nie zawsze musi wiązać się z sankcjami.)
Wykorzystanie zarządzania przez cele do realizacji planów
Idea przewodnia Zarządzania przez cele skoncentrowana jest na wspólnym (przełożeni i podwładni) określaniu i negocjowaniu celów, wspólnym ustalaniu mierników pożądanych wyników końcowych oraz na wspólnych okresowych przeglądach i ocenie uzyskanych rezultatów.
ZarzÄ…dzanie przez cele (ZPC)
Podwładni, którzy sami określają własne cele, albo współuczestniczą w ich ustalaniu uzyskują lepsze wyniki od tych, którymi cele te są narzucane.
Pracownicy, którzy postawili przed sobą konkretny cel osiągają lepsze wyniki od tych, którzy starają się robić tylko to co do nich należy.
Do podstawowych założeń ZPC należy zaliczyć:
pełne i autentyczne zaangażowanie naczelnego kierownictwa przedsiębiorstwa w uruchomienie i sprawne funkcjonowanie systemu ZPC,
współudział podwładnych w ustalaniu celów i rozdziale zadań,
znaczną samodzielność podwładnych w wyborze środków i sposobów realizacji przyjętych celów znajdującą odzwierciedlenie w indywidualnych planach przedsięwzięć, które zobowiązują się realizować,
otwartość i pełną dostępność przełożonego dla współpracowników zakresie doradztwa i konsultacji,
koncentrację na osiągniętych konkretnych wynikach, a nie na działaniach (nieraz pozornych) prowadzących do celu,
obowiązkowe okresowe przeglądy postępu robót i oceny efektywności.
Proces zarzÄ…dzania przez cele
ZarzÄ…dzanie przez cele - zalety
konkretyzuje cele poszczególnych komórek organizacyjnych i osób oraz wiąże je z celami przedsiębiorstwa w zwarty i logiczny system celów,
aktywizuje i angażuje szerokie grono kadry kierowniczej i podwładnych zwiększając ich samodzielność i przedsiębiorczość,
kładzie nacisk na prace zespołową i poprawę relacji przełożony – podwładny, zapewniając lepsze komunikowanie się i wzajemne zrozumienie,
szerzej rozkłada odpowiedzialność za losy firmy,
jest zorientowane na konkretne cele, a nie na sposób postępowania, dając pracownikom dużą swobodę działania i pole do inwencji twórczej,
określa obiektywne i wymierne kryteria oceny pracy komórek organizacyjnych i pracowników,
wpływa mobilizująco na postawy pracowników oraz skuteczność i efektywność ich pracy, wiążąc nagrody z konkretnie osiągniętymi wynikami,
zapewnia większe poczucie integracji i jedności całej załogi wokół wspólnych celów,
wymusza planowanie taktyczne i operatywne,
zastępuje kontrolę z zewnątrz bardziej surową, wymagającą i skuteczna samokontrolą,
stanowi zorganizowane i systemowe podejście do rozwiązywania istotnych problemów rozwojowych przedsiębiorstwa.
ZarzÄ…dzanie przez cele - wady
pracochłonność związana z ustaleniem hierarchizacji celów,
rozbudowana dokumentacja dotycząca określania celów, precyzowania planów oraz ustalania wyników przeglądów i ocen,
koncentracja uwagi głównie na konkretnych celach wymiernych i niedoceniania celów niematerialnych,
trudności napotykane w procesie kontroli i oceny wyników związanych z oddzieleniem przyczyn subiektywnych od obiektywnych,
wywoływanie napięć, obaw i stresów w toku przeglądów i oceny wyników,
wymaganie wysokich kwalifikacji, dojrzałości i kultury tak ze strony kierowników, jak i podwładnych.