1.
Defincija absolwenta: - osoba ktora ukonczyla: - ponadpodstawowa
szkole publiczna lub nie publiczna albo szkole wyzsza. Studia
podyplomowe lub doktoranckie(okres 6msc od ukonczenia uczelni
wyzszej) - szkoly dla doroslych, jesli w ciagu ostatnich 12-msc nauki
nie bylem nigdzie zatrudniony - co najmniej 12-ne przygotowawczej
zawodowe o OHP - dzienne kursy zawodowe (trwajace przynajmniej 12 msc
jesli w ciagu ostatnich 12 nie bylem nigdzie zatrudniony - szkole
specjalna lub jako osoba nie pelnospawna uzyskala uprawienia do
wykonywania zawodu
2.
Status bezrobotnego absolwenta (trwa 12msc od ukonczenia szkoly lub
kursu)
*spelniamy
jeden z warunkow pkt 1 - pozostajemy bez pracy - jest zdowlny do
podjecia pracy w pelnym wymiarze czasu pracy, nie jest wlascicielem
gosp rolnego o pow 2h - nie prowadzi poza rolniczej dzialalnosci
gosp. - nie uzyskuje miesiecznie dochodu w wysokosci polowy
najnizszego wynagrodzenia w kraju.
3.
Dokumenty potrzebna do rejestracji w powiatowym urzedzie pracy: -
dowod osobisty
-orginal
dyplomu, swiadectwa - leg ubezpieczeniowa - zaswiadczenie z urzedu
gminy ze nie jestem wlasc gosp rolnego. - zaswiadczenie KRUS - NIP
4.
Pomoc Urzedu Pracy to: - poradnictwo zawodowe - skierowanie na kursy
bezplatne i szkolenia - skierowanie na staz(absolwenta w okresie
odbywania stazu przysluguje mu wys zasilku dla bezrobotnych) -
skierowanie na subsydiowane stanowisko pracy (urzad pracy ponosi
czesc osztow zwiaznaych z zatrdunieniem bezrobotnego) - skierowanie
do robot publicznych - obowiazki bezrobonego studneta(aktywne
szukanie pracy), (zglaszanie sie do urzedu pracy w terminie)
(przyjecie oferowanej pracy) - informowanie up o zmianach.
Praca w krajach unii europejskiej
Pracę
w krajach "piętnastki" można podjąć już dziś, na
podstawie pozwolenia na pracę lub też otwierając w jednym z krajów
Unii Europejskiej własną firmę. Jak to zrobić? O pracę możesz
starać się sam lub skorzystać z pomocy urzędu pracy bądź usług
pośrednictwa pracy.
Po
wizę i pozwolenie
Jeśli
zdasz się na własne siły, najpierw skontaktuj się z pracodawcą
(patrz – lista adresów internetowych). Gdy zechce cię zatrudnić,
będzie musiał uzyskać w tym celu zgodę lokalnego urzędu pracy
lub urzędu imigracyjnego. Wymagane dokumenty prześle ci wraz ze
wstępną umową o pracę. Teraz ty powinieneś się udać do działu
wizowego odpowiedniej ambasady. Zabierz ze sobą wszystkie
zgromadzone dokumenty, paszport, zdjęcia i pieniądze na opłaty
administracyjne. Pozwolenie na pracę wraz z wizą otrzymasz w
przeciągu trzech miesięcy. Wiza będzie ważna tylko przez okres,
na jaki została zawarta umowa z pracodawcą.
Jeżeli
skorzystasz z pomocy urzędu pracy, to on załatwi w twoim imieniu
formalności wizowe i pozwolenie na pracę.
Zatrudnij
się sam
Zanim
rozpoczniesz poszukiwania agencji pośrednictwa pracy, oferujących
zatrudnienie za granicą, pamiętaj, że nie wszystkie z nich
działają legalnie. Aby ustrzec się przed nieprzewidzianymi
sytuacjami, korzystaj wyłącznie z pomocy licencjonowanych
pośredników. Ich listę otrzymasz w każdym urzędzie pracy. Możesz
ją również znaleźć na stronie internetowej
www.praca.gov.pl/npp.
Jeżeli
myślisz o pracy w krajach Unii w dłuższej perspektywie czasu,
skorzystaj z możliwości samozatrudnienia. Dzięki niej już teraz
możesz otworzyć własną firmę w każdym z krajów Wspólnoty i
pracować, gdzie tylko będziesz chciał. Na dodatek, gdy
rozpoczniesz działalność gospodarczą "po europejsku",
nie będziesz musiał się przejmować okresami przejściowymi. W
ramach samozatrudnienia nie możesz jednak zatrudniać
pracowników.
Nie
ma lekko...
Niestety,
aby otworzyć własny biznes w Unii, trzeba spełnić pewne warunki.
Po pierwsze, musisz wystąpić o zgodę na samozatrudnienie i wizę
pobytową z pozwoleniem na pracę w konsulacie właściwego państwa
we własnym kraju. Po drugie, musisz wiedzieć, że prawo europejskie
wyznacza tylko ogólne ramy prowadzenia działalności gospodarczej
na terenie państw unijnych. Sposób i warunki, na jakich można
założyć firmę w konkretnym kraju, reguluje natomiast prawo
miejscowe. W każdym przypadku wymagania są inne.
Generalnie
– prawo do osiedlenia się w celu rozkręcenia biznesu lub
świadczenia usług masz tylko wówczas, gdy spełniasz warunki,
jakie dany kraj stawia własnym obywatelom. Musisz mieć np.
wykształcenie zawodowe, egzaminy, świadectwa lub dyplomy.
Niektóre
kraje Europy obawiają się, że Polacy będą otwierać u nich firmy
tylko po to, aby uzyskać zezwolenie na pobyt i na jego podstawie
poszukiwać pracy. Stawiają więc dodatkowe wymogi. W Wielkiej
Brytanii polski przedsiębiorca musi udowodnić, że wyroby bądź
usługi, które zamierza oferować, są potrzebne na angielskim
rynku. ?Dokładnych informacji na temat zakładania firm na terenie
państw Unii udzielają wydziały ekonomiczno-handlowe (dawne biura
radców handlowych), działające przy ambasadach./
Z
urzędem łatwiej
Aktualnie
najłatwiej zorganizujesz sobie pracę w państwie, które podpisało
z Polską umowę międzynarodową. Są to Niemcy, Belgia, Francja,
Luksemburg, Hiszpania i Szwajcaria. A to dlatego, że w załatwianiu
wielu formalności pomoże ci urząd pracy.
Co
w umowie?
Gdy
upewnisz się, że firma pośrednicząca w organizowaniu wyjazdów do
pracy za granicą działa legalnie, możesz podpisać z nią umowę.
Powinna ona zawierać:
•
nazwę i adres firmy pośredniczącej,
•
miejsce i czas zatrudnienia,
•
kwotę wynagrodzenia,
•
obowiązki osoby skierowanej do pracy,
•
obowiązki firmy kierującej,
•
ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków (jeżeli
jedziemy do ciepłych krajów, również ubezpieczenie od chorób
tropikalnych),
•
skutki niedotrzymania warunków umowy dla obu stron.
Za
usługi pośrednictwa z reguły płaci pracodawca, a nie
pracownik.
Po
1 maja
Po
akcesji będziemy mieli prawo bez ograniczeń przemieszczać się i
osiedlać w krajach Unii Europejskiej oraz podejmować pracę na
terenie państw członkowskich, bez konieczności ubiegania się o
pozwolenie. Pamiętajmy jednak, że zdecydowana większość państw
Unii wprowadziła okresy przejściowe. Będziemy za to mogli
korzystać z pomocy urzędów pracy w krajach piętnastki. Dziś jest
to jeszcze niemożliwe. Po wejściu do Unii, posiadając prawo do
zasiłku dla bezrobotnych, będziemy mogli szukać pracy i pobierać
zasiłek również za granicą.
Unia
– fakty
•
W Unii pracuje się rocznie o około 400-500 godzin mniej niż w
Polsce.
•
Zarobki są wyższe, a emerytury w niektórych krajach wynoszą nawet
100 procent ostatniego wynagrodzenia.
•
Jeżeli uda nam się, nawet na jakiś czas, znaleźć zatrudnienie w
kraju unijnym, po utracie pracy i powrocie do Polski dostaniemy
świadczenie w euro, według zasad i w wysokości takiej, jak w
kraju, gdzie pracowaliśmy!