Ciąg jest chodem bocznym wykonywanym na linii przekątnej ujeżdżalni; w czasie tego ćwiczenia koń jest lekko wygięty dookoła wewnętrznej łydki jeźdźca, ciało jest w równoległym ustawieniu do ściany, przód lekko wyprzedza zad. Zewnętrzne nogi przekraczają i krzyżują się przed wewnętrznymi kończynami. Przód konia jest skierowany w stronę, w którą się porusza.

To co czyni ciąg trudniejszym od ustępowania od łydki jest, wygięcie dookoła wewnętrznej łydki, o które prosi się konia przez cały czas wykonywania ciągu. Dzięki takiemu ustawieniu ćwiczenie to jest bardziej wymagające.

Ciąg można wykonać we wszystkich trzech chodach, co powoduje uelastycznienie konia, sprawia iż staje się lekki na przodzie, poprawia się jego samoniesienie się.

Miejsca gdzie możemy wykonywać ciągi

Możemy wykonać ciąg od długiej ściany ujeżdżalni do środka, od środka do ściany albo po całej przekątnej. Lecz trzeba się upewnić czy wykonujemy ciąg od i do konkretnego punktu, po to aby ćwiczyć jednakowo obie zadnie nogi konia.

Do tego manewru ograniczmy kąt wygięcia do 22 stopni w stosunku do ściany ujeżdżalni. W dużej ujeżdżalni taki kąt powiedzie cię do punktu z literą „D", od punktu „E" lub z „E" do „G". Jeżeli będziesz poruszać się pod takim kątem, można także pokonać w ciągu całą przekątną od „M" do „K" lub od „H" do „F".

Pomoce do wykonania ciągu na lewo :

Dosiad: ciężar ciała na lewej kości kulszowej

Lewa łydka : na popręgu prosząca konia o wygięcie, impuls, a także zaangażowanie wewnętrznej zadniej nogi konia.

Prawa łydka : za popręgiem, pomaga w utrzymaniu wygięcia konia dookoła wewnętrznej lewej łydki.

Lewa wodza : pulsuje, prosi o zgięcie

Prawa wodza: jest stale napięta podtrzymuje i ogranicza wygięcie szyi

Lewa wodza i łydka są odpowiedzialne za utrzymanie wygięcia. Prawa łydka wspierana jest prawą wodzą odpowiada za kąt, pod jakim koń porusza się w bok.

Kolejność stosowania pomocy

Trzeba zacząć od wykonania wolty w rogu ujeżdżalni, podobnie jak robił się to podczas nauki łopatka do środka czy zad do środka. Przed opuszczeniem koła, zrób krok lub dwa z wykonaniem łopatką do środka na czterech śladach. Potem poroś konia o ruch w bok „naciskając" głębiej na wewnętrzne (lewe) strzemię przy jednoczesnym użyciu pomocy zewnętrznych.

Jest także inne metoda nauczenia konia ciągu bez wykonywania manewru łopatką do środka lud zadu do środka. Możemy ustawić konia prosto na przekątnej ujeżdżalni. Utrzymując przód konia na linii przekątnej, poprośmy o przestawienie zadu do środka. Tak utrzymujemy ciąg.

Ten sposób wziął się z tego, iż podczas wykonywania łopatką do środka wewnętrzna przednia noga konia musi skrzyżować się przed zewnętrzną przednią. W ciągu jest odwrotnie. Zewnętrzna przednia noga krzyżuje się z wewnętrzną przednią. Taka zmiana może spowodować utratę impulsu. Najlepiej jest spróbować dwóch metod i sprawdzić, która z nich jest łatwiejsza dla konia.

Jak utrzymać impuls

Dość często konie tracą impuls, ponieważ jeźdźcy za mocno próbują przepchnąć je w bok. Jeżeli chcesz tego uniknąć miej aktywną, lekką łydkę wewnętrzną, nie ograniczaj konia wewnętrzną wodzą, ponieważ nią w pewien sposób kontrolujesz aktywność. Lecz jeżeli to nie pomaga zrób tylko kilka kroków ciągu, następnie ustaw konia na linię prostą lub na koło aby odzyskać impuls.

Możesz także pomagać zwierzęciu w utrzymaniu impulsu prosząc go o mniejsze zaangażowanie. Lub zmniejszenie jego wygięcia. Jeszcze innym sposobem jest ruch bardziej do przodu niż w bok.

Kolejnym problemem może się stać utrata równowagi jeźdźca, który pozostaje za ruchem konia. Przyczyną może być to, iż koń stara się poruszać jednocześnie do przodu i w bok w płyny i energiczny sposób. Podczas ciągu trzeba „poruszać się" wraz z ruchem konia, kiedy idzie na przód i w bok.

Możesz także pozostawać za ruchem konia, jeżeli za mocno działasz zewnętrzną łydką, aby wysyłać konia w bok. Jeśli za mocno przyciśniesz nogę, całe ciało będzie się przechylało na zewnątrz.

Jeżeli koń nie reaguje na lekkie działanie łydek, to niestety musisz go „obudzić" poprzez zastosowanie silniejszego kopniaka lub zadziałania palcatem tak aby wysłać go w bok, nie do przodu.

Utrzymanie tempa

Upewnij się jakim tempem się poruszasz przed wykonaniem ciągu. Pamiętaj, że tempo kontrolujesz dosiadem. Koń powinien się dostosować do jeźdźca a nie jeździec do konia.

Więc jeśli koń za bardzo się spieszy zwolnij go napinając mięśnie brzucha. Powoduje to, że dosiad działa w sposób spowalniający. Jeśli koń zwalnia podczas wykonywania ciągu, przyspiesz tempo ruchu przyspieszając swoją akcję dosiadu. O dosiadzie nie ma zbytnio dużo w poprzednich artykułach, ponieważ nie chcemy aby nie nauczyć się pchać konia dosiadem, bo to prowadzi w ślepy zaułek, podobnie jak ciągle używanie łydek. Jeżeli musisz popędzić konia dosiadem zrób to ale nie przeciągaj tego.

Jak utrzymać wygięcie

Najczęściej jeźdźcy tracą wygięcie konia. Ciąg bez wygięcia staje się zwykłym ustępowaniem od łydki. Konie tracą wygięcie po to aby ułatwić sobie zadanie. Jeżeli tak czyni twój koń, warto powtórzyć ćwiczenia, które robi się podczas łopatki do środka lub zadu do środka.

Utrata wygięcia może także się zdarzyć, kiedy przód konia nie jest ustawiony na punkt do którego zmierzasz. Ustaw konia tak aby dokładnie patrzył w kierunku jazdy i przez cały czas wykonywania ćwiczenia staraj się utrzymać takie ustawienie. Jeżeli jego przednie kończyny nie są ustawione w stronę jazdy, utracisz wygięcie.

Korekta ciągu(nadmiernie w bok)

Jeśli koń nie porusza się podczas wykonywania ciągu pod kątem ok. 22 stopni to nie jest w stanie prawidłowo używać wewnętrznej zadniej nogi. Jeśli kon przesuwa się bardziej w bok niż do przodu pod większym kątem niż 22 stopnie to oznacza to że nie słucha twojej wewnętrznej łydki.

Korekta ciągu ( niedostatecznie w bok)

Jeżeli koń za bardzo porusza się do przodu nie pokrywa dostatecznej ilości gruntu. Jeżeli po raz pierwszy uczysz konia ciągu, możesz ustawić go pod mniejszym kątem niż 22 stopnie w stosunku do linii bocznej lub środkowej ujeżdżalni. Powinno się upewnić czy koń jest jednakowo wygięty.