Wieś stanowi opozycję w stosunku do miasta. Przez jednych nazywana jest ziemską arkadią, w której czas płynie spokojnie i przyjemnie, dla innych jest miejscem zacofania i ciemnoty. Argumenty padające za tym pierwszym poglądem to: powszechnie panujący we wsi spokój, możliwość bezpośredniego kontaktu z naturą, która pobudza wrażliwość i poczucie bycia integralną cząstką świata, a także dobrobyt, obfitość plonów i piękno zmieniających się pór roku. Za negatywnym postrzeganiem wsi przemawiają zaś: brak wykształcenia, wiara w zabobony, nieumiejętność odnalezienia się poza granicami wsi, izolacjonizm i ksenofobia chłopów.