profilaktyka zakazen

PROFILAKTYKA ZAKAŻEŃ W ZAKŁADACH FRYZJESKICH, KOSMETYCZNYCH TATUAŻU I ODNOWY BIOLOGICZNEJ – WYMAGANIA SANITARNE ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM ZAGADNIEŃ DEZYNFEKCJI I STERYLIZACJI



I. ZAGROŻENIA WYSTĄPIENIA ZAKAŻEŃ W GABINETACH FRYZJERSKICH, KOSMETYCZNYCH i TATUAŻU



Zakłady, w których wykonuje się zabiegi związane z naruszeniem ciągłości tkanek (tatuaż, percing, manicure, pedicure) należy traktować jak gabinety zabiegowe stosując odpowiednie procedury sanitarne. Klienci korzystający z usług tych gabinetów są anonimowi. O ich stanie zdrowia nic nie wiemy.


Mogą być nosicielami różnych chorób wywołanych przez:


n grzyby np. drożdżaki (Candida), (Pityrosporium) łupież


n bakterie ropotwórcze np. gronkowca złocistego, paciorkowca


n wirusy np. opryszczki (Herpex), grypy oraz najgroźniejsze przenoszone drogą krwi HBV, HCV, HIV.




Nic nie wiedząc o stanie zdrowia klientów, każdego z nich powinno się traktować jako osobę potencjalnie zakażoną. Zagrożenie stwarza zamierzone lub niezamierzone przerwanie ciągłości tkanek podczas zabiegów kosmetycznych, golenia, tatuażu oraz innych czynności wykonywanych w zakładzie. Na ryzyko zakażenia narażeni są pracownicy mający kontakt z klientem, ale również inni klienci poprzez zainfekowane dłonie personelu lub źle przygotowane narzędzia.


Zapobieganie zakażeniom wymaga odpowiedniego postępowania ze sprzętem i narzędziami, aby przeciąć drogi szerzenia.




Zagrożenie wystąpienia zakażenia podczas świadczenia usług można odnieść do trzech dróg:


n droga bezpośrednia


n droga pośrednia


n droga inhalacyjna




Przyczyny zakażeń


n nieracjonalne korzystaniu z ochron osobistych


n nieprawidłowo przygotowany sprzęt




Sposoby zapobiegania zakażeniom to:


n antyseptyka – odnosi się do tkanek żywych


n dezynfekcja – odnosi się do powierzchni nieożywionych


n sterylizacja – odnosi się do powierzchni nieożywionych, jej zadaniem jest zabicie wszystkich drobnoustrojów, ich form wegetatywnych i przetrwalnikowych.



Ogólne zasady bezpiecznej pracy przy wykonywaniu czynności mogących naruszać ciągłość tkanek.


Warunki odnoszące się do osoby wykonującej czynności mogące naruszać ciągłość tkanek dotyczą:


n posiadanej wiedzy i sprawdzonych umiejętności praktycznych


n zawodowego przygotowania osobistego (wykonywanie czynności bez biżuterii na dłoniach, z zachowaniem odpowiedniej higieny rąk i w odzieży ochronnej)


n używania właściwego sterylnego sprzętu, ochron osobistych (rękawiczki) i odzieży ochronnej


n zastosowanie właściwego toku postępowania zakończonego zabezpieczeniem sprzętu i materiału przed możliwością przeniesienia zakażenia.


Zagrożenia epidemiczne wynikające z ingerencji w poszczególne obszary ciała spowodowały konieczność posługiwania się narzędziami/sprzętem o odpowiednim poziomie czystości mikrobiologicznej. Należy pamiętać, iż w zakładach fryzjerskich i kosmetycznych może dojść do zakażenia na skutek używania nie zdezynfekowanych lub nieprawidłowo zdezynfekowanych albo niesterylnych narzędzi i przyborów takich jak np. nożyczki, cążki, igły, grzebienie, szczotki.


Wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej narzędzi przed ich użyciem są zróżnicowane i zależą od kontaktu z tkankami. W związku z tym narzędzia mające kontakt:


n z uszkodzoną tkanką lub naruszają ciągłość powłok ciała, muszą być sterylne tj. wolne od wszystkich form drobnoustrojów, zarówno wegetatywnych jak i spor;


n z nieuszkodzoną błoną śluzową powinny być sterylne;


n z nieuszkodzoną powierzchnią skóry powinny być wolne od wegetatywnych form drobnoustrojów – zakres wymaganej czystości mikrobiologicznej zależy od aktualnie występujących zagrożeń.


W przypadku braku możliwości sterylizacji narzędzi np. ze względów technicznych (rodzaj tworzywa, konstrukcja używanego sprzętu) muszą być one dezynfekowane z zastosowaniem czynników zapewniających wysoki poziom dezynfekcji tj. zniszczenie wszystkich wegetatywnych form bakterii łącznie z prątkami gruźlicy, grzybów i wirusów.



Obowiązki placówek świadczących usługi, podczas, których dochodzi do przerwania ciągłości tkanek wobec pacjenta/klienta.


Prawidłowo zorganizowana jednostka świadcząca usługi w zakresie kosmetyki i tatuażu, a także placówka gdzie podczas świadczenia usług dochodzi do naruszenia ciągłości tkanki powinna dysponować taką ilością sprzętu jednorazowego lub wielorazowego użytku, aby istniała możliwość zastosowania dla każdego klienta sprzętu o właściwej czystości mikrobiologicznej. Wymaga to posiadania dużej ilości sprzętu lub możliwości dodatkowego sterylizowania narzędzi w czasie pracy.



Jakość usług świadczonych w gabinecie kosmetycznym, tatuażu uzależnione jest od:


n odpowiednio zorganizowanej pracy w gabinecie – podział na strefę czystą i brudną,


n przeszkolonego, świadomego zagrożeń i odpowiedzialnego personelu,


n prewencji – działań mających na celu zapobieganie zakażeniom.




W związku z zagrożeniami występującymi w gabinetach kosmetycznych i tatuażu należy je traktować jako gabinety zabiegowe podlegające odpowiednim regułom reżimu sanitarnego.




II. AKTUALNE PRZEPISY DOSTOSOWUJĄCE PRAWO POLSKIE DO PRAWA UNIJNEGO



Przepisy dotyczące kosmetyków:



n Ustawa z dnia 30.03.2001r. o kosmetykach (Dz. U. nr 42, poz. 473 z późn. zm. ostatnia zawarta w Dz. U. z 2004r. nr 23, poz. 2158)


n Ustawa z dnia 11.01.2001r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. nr 84, poz. 11 z późn. zm. ostatnia zawarta w Dz. U. z 2004r. nr 121, poz. 1268)


n Ustawa z dnia 02.03.2000r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. nr 22, poz. 271)


n Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 25.05.2004r. w sprawie wzorów formularzy przekazania danych o kosmetyku i przypadkach zachorowań spowodowanych użyciem kosmetyku oraz sposobu gromadzenia ich w krajowym systemie informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu (Dz. U. nr 138, poz. 1471)



Niedopuszczalne jest stosowanie preparatów kosmetycznych nie spełniających wymagań określonych w przepisach o kosmetykach oraz o substancjach i preparatach chemicznych.


n Wymienione ustawy rozszerzają odpowiedzialność wytwórców i importerów produktów zagranicznych za wprowadzany produkt;


n Zobowiązują do umieszczania na opakowaniach napisów w języku polskim;


n Zobowiązują do dostarczania konsumentom krajowym informacji o składzie, substancjach niebezpiecznych w języku polskim,



Ustawa o kosmetykach tworzy krajowy system informowania o kosmetykach wprowadzanych do obrotu, do którego zadań należy:


-gromadzenie danych o kosmetyku


-informacji o przypadkach zachorowań spowodowanych użyciem tego kosmetyku.


Przed wprowadzeniem kosmetyku do obrotu producent (importer) musi przekazać do krajowego systemu informacje obejmujące:


n nazwę,


n kategorię kosmetyku,


n dane producenta oraz wszelkie zmiany.



Krajowy system informowania o kosmetykach


Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 25.05.2004r. w sprawie wzorów formularzy przekazania danych o kosmetyku i przypadkach zachorowań spowodowanych użyciem kosmetyku oraz sposobu gromadzenia ich w krajowym systemie informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu (Dz. U. nr 138, poz. 1471)


określa wzory formularzy przekazania danych o kosmetyku i przypadków zachorowań spowodowanych użyciem kosmetyku oraz sposobu gromadzenia ich w krajowym systemie informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu.


Krajowy system prowadzony jest przez Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi. Dane zawarte w krajowym systemie informowania o kosmetykach udostępniane są organom Inspekcji Sanitarnej, a informacje dotyczące składu są udostępniane również zakładom opieki zdrowotnej oraz lekarzom i stomatologom w celu podjęcia leczenia, jeżeli zachodzi podejrzenie, że stosowanie kosmetyku było przyczyną zachorowania.


Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy o kosmetykach sprawuje Inspekcja Sanitarna oraz Inspekcja Handlowa w zakresie:


n znakowania


n zafałszowań


n prawidłowości obrotu




Nadzór obejmuje:


n kontrolę


n ...


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
METODY POSTĘPOWANIA W PROFILAKTYCE ZAKAŻEŃ W OPIECE ZDROWOTNEJ, Studium medyczne
Profilaktyka zakażeń grzybiczych u użytkowników protez
PROFILAKTYKA ZAKAŻEŃ W ZAKŁADACH FRYZJESKICH i kosmetycznych, BHP, ryzyko zawodowe
Profilaktyka zakażeń w pracy pielęgniarki —?zpieczeństwo pielęgniarki
WW Profilaktyka zakazen wirusowych krwiopochodnych
Profilaktyka zakażeń na bloku operacyjnym
PROFILAKTYKA ZAKAŻEŃ W OPIECE ZDROWOTNEJ
PROFILAKTYKA ZAKAŻEŃ CHIRURGICZNYCH
METODY POSTĘPOWANIA W PROFILAKTYCE ZAKAŻEŃ W OPIECE ZDROWOTNEJ, Studium medyczne
METODY POSTĘPOWANIA W PROFILAKTYCE ZAKAŻEŃ W OPIECE ZDROWOTNEJ
Profilaktyka zakażeń
Profilaktyka zakażeń szpitalnych u noworodków
PROFILAKTYKA ZAKAŻEŃ WEWNĄTRZSZPITALNYCH NA ODDZIALE PEDIATRYCZNYM
5 Sałacka A Profilaktyka zakażeń pneumokokowych na podstaw
Profilaktyka zakażeń w gabinetach fryzjerskich i kosmetycznych
PROFILAKTYKA ZAKAŻEŃ W PRACY OPIEKUNA MEDYCZNEGO
Profilaktyka zakażeń przenoszonych drogą krwi w praktyce stomatologicznej