Charakterystyka siedmiolatków:
Rozwój fizyczny: |
Rozwój umysłowy: |
Rozwój społeczny: |
Rozwój emocjonalny: |
- tempo wzrostu i rozwoju fizycznego jest powolne ale stałe, - wzrasta ogólna koordynacja i równowaga, następuje także udoskonalenie różnych form aktywności fizycznej, - rozpoczynają się zmiany w proporcjach ciała i wyglądzie zewnętrznym (budowa ciała bardziej szczupła, tułów jest prawie dwa razy dłuższy i dwa razy szerszy niż bezpośrednio po urodzeniu, wzrost długości rąk i nóg, zmiana struktury twarzy), - mięśnie pozostają jeszcze niedojrzałe pod względem swej funkcji, - rozwój zdolności motorycznych: od 6 r. ż. większość dzieci potrafi skakać przez skakankę, jeździ nawrotkach i na rowerze, po ukończeniu zaś 7 r. ż. większość ma opanowane do perfekcji umiejętności biegania i skakania oraz ruchy wykonywane podczas rzucania i łapania piłki oraz trafiają ją do celu, - nabieranie biegłości w takich formach aktywności jak: wymagające dokładności prace zręcznościowe, odręczne pisanie, konstruowanie modeli, |
- dzieci są bardziej biegłe w wysławianiu się, osiągając większą sprawność językową, - są bardziej systematyczne i obiektywne ale ciągle nie potrafią myśleć abstrakcyjnie, - 7 r. ż. rozpoczyna się trzecie stadium rozwoju poznawczego wg Piageta – operacje konkretne - dzieci zaczynają rozumować logicznie, stają się zdolne do formułowania planu poprzedzającego przebieg działania - rozwój operacji umysłowych odwracalności, szeregowania i stałości (ilości, długości i ilości cieczy), - dzieci doskonalą i i szczegółowo opracowują swoje pojęcia, (np. rozpoznają stronę prawą i lewą) - rozwój zdolności percepcyjnych, - rozwój zdolności „metapamięci” - kodowanie, powtarzanie treści, wyliczanie i opracowywanie - rozwój języka – tempo nabywania słów jest szybkie, jednak rozumienie znaczenia słowa i związków wyrazowych rozwija się powoli, - wzrasta częstotliwość używania zdań rozwiniętych i złożonych, |
- rozpoczęcie okresu aktywnego rozwoju osobowości i rozwoju społecznego, - interakcja między dzieckiem i społeczeństwem poszerza się i staje się bardziej złożona, wzrasta jej znaczenie – grupa rówieśnicza, nauczyciele, rodzice, - kontakty społeczne umożliwiają dzieciom uzyskanie większego wglądu w siebie i we własne, rozwijające się osobowość,poprzez interakcje z innymi i wyciąganie wniosków z ich osobistych doświadczeń zdobywają one poczucie osobistej świadomości, - przyjaźnie stają się bardziej głębokie i znaczące,a dzieci zaczynają liczyć się z opiniami i odczuciami innych osób, - obecne są wzrastające oznaki empatii i rozumienia potrzeb innych ludzi,
|
- większa dojrzałość emocjonalna, - widoczna jest rosnąca u dziecka zdolność do wykrywania i rozumienia emocji wyrażanych przez inne osoby, - spadek lęków związanych uszkodzeniem ciała, lęku przed psami, hałasem itp., lecz pojawia się lęk np. związany ze sprawdzianem, przed kpinami ze strony kolegów, nauczycieli, - złość i agresja nadal są wyrażane fizycznie np. kopanie, popychanie, bicie, -okres ten charakteryzuje się tzw. realizmem moralnym w tym stadium dzieci uczą się od rodziców reguł, ale nie rozumieją jeszcze uzasadniających je racji, ponadto reguły są przez nie uważane za święte i nietykalne, |