Pielęgnacja koni
Czyszczenie ma na celu nie tylko usunięcie brudu i oczyszczenie porów skóry, ale jest też doskonałym masażem, który przyspiesza obieg krwi, a w związku z tym przemianę materii.
Do czyszczenia koni potrzebny jest odpowiedni sprzęt: mocno skręcony wiecheć słomy, zgrzebło i szczotka (specjalna do czyszczenia koni), szczotka ryżowa do mycia kopyt, ścierka i kopystka do oczyszczania podeszwy kopyta.
Zgrzebło służy w zasadzie do oczyszczania szczotki. Nie wolno nim czyścić konia, gdyż drapie, a nawet kaleczy skórę. Jedyny wyjątek stanowią zgrzebła gumowe, których można używać bezpośrednio do czyszczenia.
Oczy, nozdrza, wargi i uszy przeciera się wilgotną czystą ściereczką; odbyt przeciera się osobną ścierką.
Kopyta, jeżeli po pracy są zabrudzone, dokładnie myje się wodą i ryżową szczotką. Przed wyprowadzeniem konia ze stajni do pracy należy podeszwy kopyta i rowki strzałkowe dokładnie wyskrobać kopystką.
Szczególną uwagę trzeba zwracać na pielęgnację kopyt. Powinny one być stale czyste (puszka rogowa, podeszwa, rowki obok strzałki). Pęciny i piętki czyści się miękką szmatką. Koniom pracującym bez podków powinien specjalista podkuwacz rozczyszczać kopyta co 4 - 6 tygodni. Rozczyszczaniem nazywa się usuwanie narośli rogowych podeszwy i tworzywa strzałki kopytowej. Konie podkuwane należy przekuwać również co 4- 6 tygodni. Zaniedbanie tych czynności prowadzi do zniekształcenia kopyt, które przez to nabywają różnego rodzaju nieraz poważnych wad dyskwalifikujących konia.
W lecie trzeba kopyta natłuszczać, aby nie dopuścić do wysychania rogu kopytowego. Natłuszcza się koronkę, puszkę kopytową i podeszwę kopyta. Do tego celu używa się tranu, wazeliny, lanoliny. Nie wolno natomiast używać żadnych innych smarów mineralnych (z wyjątkiem tych, które ewentualnie przepisze lekarz weterynarii).