PIERWOTNE KŁĘBUSZKOWE ZAPALENIE NEREK
- to proces patologiczny uszkadzający pierwotnie kłębuszki nerkowe
ETIOPATOGENEZA
- przyczyną większości KZN są reakcje immunologiczne wywołane przez rozmaite antygeny
- wskazują na to:
obecność złogów immunoglobulin i części składowych dopełniacza w kłębuszkach
występowanie w krążeniu swoistych przeciwciał i kompleksów immunologicznych
aktywacja układu dopełniacza
- obecnie wyróżnia się 3 mechanizmy powstawania depozytów immunologicznych powodujących rozwój KZN:
produkcja przeciwciał przeciwko prawidłowym składnikom kłębuszka (błonie podstawnej kłębuszka i błonie komórkowej komórek nabłonka)
produkcja przeciwciał przeciwko antygenom kłębuszka, nie występujących w stanie zdrowia, a indukowane przez mediatory zapalne
tworzone in situ kompleksy immunologiczne (KI) lub odkładane w kłębuszku krążące KI
- KI i przeciwciała wiążą się kłębuszkami i aktywują układy mediatorów procesu zapalnego, które uszkadzają kłębuszek (składowe dopełniacza, enzymy proteolityczne, aminy wazoaktywne, cytokiny)
PODZIAŁ PATOMORFOLGICZNY KZN U DZIECI
Submikroskopowe zapalenie nerek
Nul disease - bez zmian w mikroskopie świetlnym
Minimal changes - zmiany minimalne
z całkowitym ogniskowym szkliwieniem kłębuszków
z nieznacznym przybytkiem substancji podstawowej mezangium
z rozplemem komórek mezangium niewielkiego stopnia
z ogniskowymi zmianami w cewkach
Zmiany ogniskowe
Ogniskowe i segmentalne rozplemowe kzn
Ogniskowe z odkładaniem IgA kzn (choroba Bergera)
Ogniskowe szkliwiejące kzn
segmentalne ogniskowe szkliwienie
segmentalne rozplemowe szkliwienie z rozplemem mezangium
Zmiany rozlane
Zewnątrzbłoniaste kzn (glomerulopatia błoniasta)
Rozplemowe
rozplemowe ostre pozakaźne
rozplemowi mezangialne samoistne z zespołem nerczycowym
Rozplemowe wewnątrz- i zewnątrzwlośniczkowe kzn
Mezangialnokapilarne kzn
z podśródbłonkowymi złogami
z gęstymi złogami wewnątrz błony podstawnej
z rozwarstwieniem błony podstawnej (złogi pod śródbłonkiem i pod nabłonkiem)
Rozlana postać nefropatii IgA
OSTRE KŁĘBUSZKOWE ZAPALENIE NEREK
(OKZN)
- występuje najczęściej u dzieci w wieku 7-10 lat, rzadko poniżej 3 rż. i wyjątkowo u niemowląt
- nieco częściej chorują chłopcy
- etiologia - paciorkowce beta-hemolizujące, wywołujące zakażenia górnych dróg oddechowych
- choroba zaczyna się zazwyczaj 7-15 dni po przebytym zakażeniu dróg oddechowych
- objawy wstępne:
gorsze samopoczucie
zblednięcie powłok
nudności
bóle brzucha
stany podgorączkowe
- następnie pojawiają się:
skąpomocz (rzadziej bezmocz)
czasem krwiomocz („popłuczyny mięsne”)
obrzęki
- powikłania:
zmniejszenie przesączania kłębuszkowego z retencją sodu i wody → hiperwolemia → nadp tt. i niew. krążenia
encefalopatia nadciśnieniowa
ostra niewydolność nerek
zespół nerczycowy
- u innych choroba może przebiegać łagodnie, skąpoobjawowo, jedynie ze zmianami w moczu
- badania laboratoryjne:
krwinkomocz (z przewagą erytrocytów dysmorficznych)
ropomocz
białkomocz
kreatynina w surowicy ↑
antystreptolizyny i/lub p/ciała p/enzymowi paciorkowca ↑ (od 1-3 tygodnia)
C3 dopełniacza ↓
- leczenie:
jedynie objawowe
skąpomocz - Furosemid
nadp - lek hipotensyjny krótkodziałający
antybiotyki - penicylina (7-10 dni)
przedłużająca się ONN, utrzymujący się ponad 4 tygodnie zespół nerczycowy, przedłużające się powyżej 3 miesięcy hipokomplementemia i/lub znaczne zmiany w moczu stanowią wskazania do biopsji nerki
- rokowanie u dzieci jest pomyślne, choć niewielkie zmiany w moczu mogą utrzymywać się przez rok
GWAŁTOWNIE POSTĘPUJĄCE KZN
(OSTRE ROZPLEMOWE ZEWNĄTRZWŁOŚNICZKOWE KZN lub KZN Z PÓŁKSIĘŻYCAMI)
- bardzo rzadkie u dzieci
- przyczyna - p/ciała skierowane przeciwko błonie podstawnej kłębuszków (typ I) lub krążące kompleksy immunologiczne (typ II - związany z paciorkowcami).W typie III , immunologicznie niemym, można w surowicy stwierdzić p/ciała p/cytoplaźmie neutrofili.
- przebieg choroby jest podobny do bardzo ciężkiego OKZN
- nasilenie zmian w moczu jest bardzo duże, często występuje zespół nerczycowy i na ogół znaczny skąpomocz, a nawet bezmocz z objawami niewydolności nerek, która szybko przechodzi w okres schyłkowy
- rozpoznanie - badanie biopsyjne (rozplem zewnątrzwłośniczkowy, twory półksiężycowate w torebce Bosmana, w większości kłębuszków)
- leczenie:
nerkozastępcze
metyloprednizolon i.v., następnie prednizon wraz z lekami immunosupresyjnymi p.o. lub leczenie skojarzone dużymi dawkami metyloprednizolonu przez 3 dni z następowym podanie jednej dawki cyklofosfamidu co miesiąc przez 6 miesięcy
plazmafereza (wymiana osocza)
- rokowanie na ogół niepomyślne (!!! schyłkowa NN po miesiącach-latach)
BŁONIASTE KZN
(NEFROPATIA BŁONIASTA)
- rzadkie u dzieci
- postacie: idiopatyczna i wtórna (tworzenie się In situ podnabłonkowych kompleksów immunologicznych
- w 80 % przyczyną jest zakażenie wirusem HBV
- choroba przebiega z:
krwinkomoczem
białkomoczem
pełnoobjawowym zespołem nerczycowym
- surowica - obecność HBaAg +, HBeAg +, anty-NBc +, transaminazy ↑
- choroba ma charakter samoograniczający się, wymaga leczenia objawowego i kończy się po 8-40 miesiącach wyzdrowieniem
- u nielicznych chorych może mieć charakter postępujący (wtedy daj interferon alfa - uzyskanie serokonwersji HBeAg do anty-HBe)
- postać idiopatyczna - długotrwała korykoterapia
MEZANGIALNOKAPILARNE KZN
(BŁONIASTO-ROZPLEMOWE)
- najczęstsza postać postępującego KZN u dzieci
- postać pierwotna i wtórna
- 3 typy choroby:
1. Typ I - z podśródbłonkowym odkładaniem się kompleksów immunologicznych zawierających C3 i/lub IgG
2. Typ II - z odkładaniem gęstych depozytów w błonie podstawnej
3. Typ III - ze złogami podśródbłonkowymi i podnabłonkowymi
- najczęstszy typ I
- przebiega z krwiomoczem i białkomoczem lub zespołem nerczycowym
- choroba ma charakter postępujący do schyłkowej NN
- leczenie - przewlekła kortykoterapia (Prednizon), leki alkilujące (w zespole nerczycowym)
=====================================================================