_SCHIZOFRENIA

Katedra i Klinika Psychiatrii

PUM

_{DANE DEMOGRAFICZNE}

 Występowanie w populacji ogólnej choroby- 1%.

 Jednakowa zapadalność na chorobę u mężczyzn

i kobiet.

 U mężczyzn wcześniejszy początek choroby: 15-25 r.ż., wyższe prawdopodobieństwo wystąpienia objawów negatywnych choroby.

 Kobiety – późniejszy wiek zachorowania (25-35 r.ż.), tendencja do lepszego funkcjonowania społecznego niż mężczyźni.

 Łagodniejszy przebieg schizofrenii u chorujących kobiet

niż u mężczyzn.

_{CZYNNIKI SOCJOEKONOMICZNE}

Osoby chorujące na schizofrenię częściej

_{znajdują się w uboższych warstwach}

_{społeczeństwa}

 Hipoteza „przesunięcia” a nie „rozsadnika”

(dochodzi do ekonomicznego zubożenia na skutek trudności

w pełnieniu ról społecznych wynikających z choroby),

 Stres, najsilniejszy u osób z niższych warstw socjoekonomicznych, jako czynnik wyzwalający schizofrenię.

_{SCHIZOFRENIA- ETIOLOGIA}

GRUPA ZABURZEŃ O NIEJEDNORODNEJ ETIOLOGII, PRAWDOPODOBNIE O RÓŻNYCH PRZYCZYNACH ALE PODOBNYCH OBJAWACH KLINICZNYCH

_{TRUDNY DO WSKAZANIA CZYNNIK}

_{ETIOLOGICZNY, KTÓRY WYJAŚNIAŁBY PRZYCZYNĘ}

CHOROBY U WSZYSTKICH PACJENTÓW

_{CZYNNIKI GENETYCZNE}

 Potencjalnie heterogenne czynniki genetyczne.

 Prawdopodobnie dziedziczenie poligenowe, na ekspresję genów mają wpływ czynniki środowiskowe (Owen i McGuffin 1996 r.).

_{ Najczęściej podawane nieprawidłowości w}

chromosomach

_{długie ramię chromosomów: 5, 11, 1}

krótkie ramię chromosomów: 6 i 9.

_{ Geny kandydujące – związane z teoriami}

neuroprzekaźnikowymi.

_{CZYNNIKI GENETYCZNE II}

Populacja Ryzyko choroby

Jedno z rodziców chore 12-13 %

Obydwoje rodzice chorzy 45 %

Bliźnięta	monozygotyczne	45-50	%
Bliźnięta	dwuzygotyczne	12-15	%

_{CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE}

 Rola wczesnych doświadczeń traumatycznych nie zyskała

_{potwierdzenia empirycznego.}

 Negatywne wydarzenia życiowe – odgrywają rolę jako

_{czynniki wyzwalające epizod.}

 Zaburzone relacje w rodzinie są raczej skutkiem

_{trudności z wychowaniem preschizofrenicznego dziecka.}

_{CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE II}

Wysoki wskaźnik ujawnianych emocji

_{(EE- expressed emotions),}

tj. nadmierne uwikłanie emocjonalne, wrogość

_{i krytyczne nastawienie wobec chorego}

znacznie pogarszają przebieg choroby.

KONCEPCJA UWRAŻLIWIENIA – STRESU

_{(Zubin 1977, Ciompi 1997)}

_Podatność

Stres Mediatory prowokujące

_{i ochraniające}

Ujawnienie się choroby

_{KONCEPCJA WIRUSOWA}

 Wyniki badań epidemiologicznych po pandemiach grypy wykazały 80-90 % wzrost częstości urodzeń dzieci, które w przyszłości zachorowały na schizofrenię ( Adams 1993, Selten i Slaets 1995).

_{ Sezonowość urodzeń osób chorujących na}

schizofrenię.

 Szczególne znaczenie ma infekcja w II trymestrze ciąży (wpływ cytotoksyczny, zaburzenia proliferacji i migracji neurocytów, prawidłowej ekspresji białek adhezyjnych).

_{KONCEPCJA NEUROROZWOJOWA}

Choroba wynika z zakłóceń rozwoju mózgu

spowodowanych wpływem czynników genetycznych, środowiskowych bądź infekcji wirusowych.

 Teoria neurorozwojowa schizofrenii

_{zakłada, że interakcje między czynnikami}

_{genetycznymi i środowiskowymi}

_{występujące na wczesnym etapie rozwoju}

mogą negatywnie wpływać na wzrost neuronów, ich uwarstwienie oraz ułożenie przestrzenne, co skutkuje poważnymi

_{zaburzeniami cytoarchitektury mózgu.}

 Jest obecnie dominującym sposobem rozumienia przyczyn choroby schizofrenicznej. Wiąże się z nazwiskami dwóch badaczy-psychiatrów: amerykańskiego, Daniela Weinbergera i brytyjskiego, Robina Murray'a, którzy sformułowali swoją koncepcję w 1987 i

_{1988 r. Według niej proces prowadzący do}

_{choroby jest kilkuetapowy.}

 Najpierw, w okresie życia płodowego i niedługo po urodzeniu dochodzi do uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, którego warunkiem jest zadziałanie czynnika uszkadzającego oraz predyspozycja genetyczna.

 W konsekwencji rozwój mózgu postępuje

w sposób nieprawidłowy, a jednym z istotnych skutków jest zmniejszona odporność na działanie czynników

_{stresowych psychospołecznych i}

_{biologicznych. W okresie młodości i}

_{wczesnej dorosłości ostatecznie wyzwala}

_{to dysfunkcję mózgu ujawniającą się w}

_{postaci objawów epizodu schizofrenii.}

 Teoria neurorozwojowa twierdzi więc, że proces prowadzący do choroby jest o

_{wiele lat wcześniejszy od momentu}

_{wystąpienia jawnych objawów klinicznych}

_{a swymi początkami sięga okresu życia}

_płodowego.

 Reasumując: teoria neurorozwojowa schizofrenii jest teorią nowoczesna, porządkującą wiele faktów i obserwacji a ponadto łączy w sobie, w zrozumiały i

spójny sposób, elementy wcześniejszych koncepcji. Nie wyjaśnia natomiast odmiennego przebiegu choroby u różnych pacjentów.

CHARAKTERYSTYKA POSTACI SCHIZOFRENII

_{(prof. M.Jarema)}

Zmienne Typ wrodzony Typ z początkiem w

_{okresie dorosłości}

Cechy kliniczne

Początek

Objawy

Funkcje poznawcze

Objawy afektywne

Rokowanie

Wyniki terapii lekami

Rokowanie

Cechy epidemiologiczne

Wiek zachorowania

Płeć

Wzrost ryzyka wystąpienia

_{u krewnych}

Podstępny

Wyraźne negatywne

Zaburzone

Niewiele

Złe

Złe

Wczesny (< 20 r.ż.) Przewaga mężczyzn

Schizofrenii

Nagły

Głównie pozytywne Bez zaburzeń Wyraźne

Dobre

Dobre

20-40 r.ż.

Przewaga kobiet

Zaburzeń afektywnych

CHARAKTERYSTYKA POSTACI SCHIZOFRENII II

_{( prof. M.Jarema)}

Zmienne Typ wrodzony Typ z początkiem w

_{okresie dorosłości}

Zaburzenia rozwojowe

Komplikacje położnicze Drobne anomalie fizykalne Miękkie objawy

neurologiczne

Funkcjonowanie

_{przedchorobowe}

Częste Częste Obecne

Niezadawalające

Jak w populacji ogólnej Jak w populacji ogólnej Brak

Prawidłowe

Zmiany strukturalne

_OUN

Poszerzenie komór (CT)

Zaburzenie struktury płata skroniowego (MRI) Heterotopia komórkowa

(badania pośmiertne)

Brak zaburzeń

_{strukturalnych OUN}

KONCEPCJA DOPAMINOWA

Hipoteza dopaminowa sformułowana w latach

60-ych przez Carlssona w oparciu o mechanizm działania klasycznych leków neuroleptycznych, będących antagonistami receptorów

_{dopaminowych typu D2.}

_{KONCEPCJA DOPAMINOWA II}

Obecnie mówi się o zaburzonej regulacji

_{przekaźnictwa dopaminergicznego:}

 Objawy pozytywne schizofrenii łączy się z nadczynnością dopaminergiczną układu limbicznego.

 Objawy negatywne z osłabieniem aktywności dopaminergicznej kory przedczołowej.

_{KONCEPCJA SEROTONINERGICZNA}

 Mechanizm działania atypowych leków

_{neuroleptycznych jest związany z blokowaniem}

_{receptora 5HT2A.}

 Ten profil farmakologicznego działania leków atypowych wiąże się z ich korzystnym działaniem w szczególności na objawy deficytowe schizofrenii.

_{DYSFUNKCJE POZNAWCZE W}

_SCHIZOFRENII

 Dementia praecox (otępienie wczesne)- Kraepelin

(1913).

 Deficyty poznawcze jako podstawowy wymiar psychopatologiczny schizofrenii został podjęty przez Crowa (1985) i Andreasen (1985).

 Współczesne badania wskazują, że iloraz inteligencji

ulega wyraźnemu obniżeniu w czasie co najmniej dwóch

lat przed wystąpieniem pierwszego epizodu schizofrenii

( Frith 1995, Davidson i wsp. 1999, Borkowska 1996).

DYSFUNKCJE POZNAWCZE W

_{SCHIZOFRENII cd}

 Osłabienie inteligencji ogólnej.

 Upośledzenie uwagi, pamięci, funkcji wzrokowo-

przestrzennych, zdolności językowych.

 Osłabienie procesów związanych z przetwarzaniem informacji, rozwiązywaniem problemów, planowaniem, myśleniem abstrakcyjnym.

_{ROZPOZNAWANIE SCHIZOFRENII}

Rygorystyczne zawężenie kryteriów

diagnozy stwarza nadzieję na możliwość rzetelniejszych badań zaburzenia i na przybliżenie się do tajemnicy schizofrenii.

_{KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE}

_BLEULERA

Objawy osiowe:

 rozpad struktury osobowości

_{ stępienie uczuciowe}

_{ rozkojarzenie myślenia}

_{ autyzm i dereizm}

4 x A : ambiwalencja

_autyzm

_{afekt stępiały}

_{asocjacyjne zaburzenia}

_{KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE}

_SCHNEIDERA

KRYTERIA I-RZĘDOWE:

 odciąganie, nasyłanie, przesyłanie,

_{odsłanianie i ugłośnienie myśli}

 głosy - dyskutujące, komentujące, kłócące się

 spostrzeżenia urojeniowe - oddziaływanie na ciało, uczucia, wolę.

_SCHNEIDERA

KRYTERIA II-RZĘDOWE:

 natłok myśli

 poczucie zubożenia uczuciowego

 zmiany nastroju

 nagłe idee urojeniowe

 inne zaburzenia postrzegania

_{WG. ICD-10}

a/ echo myśli, nasyłanie i zabieranie myśli oraz odsłonięcie

myśli

b/ urojenia oddziaływania, wpływu, owładnięcia, spostrzeżenia urojeniowe

c/ głosy omamowe komentujące, dyskutujące, głosy pochodzące z różnych części ciała

d/ utrwalone urojenia innego rodzaju których treść jest

niedostosowana kulturowo i niemożliwa do zaistnienia

e/ utrwalone omamy z zakresu jakiegokolwiek zmysłu z towarzyszącymi zwiewnymi urojeniami bez treści afektywnej

_{WG. ICD-10}

f/ przerwy lub wstawki w toku myślenia prowadzące do

rozkojarzenia lub niedostosowanych wypowiedzi, neologizmy

g/ zachowania katatoniczne – pobudzenie, zastyganie,

_{giętkość woskowa, negatywizm, mutyzm, osłupienie}

h/ objawy negatywne – apatia, zubożenie wypowiedzi, spłycenie i niespójność reakcji emocjonalnych, społeczne wycofanie, izolacja

i/ znacząca jakościowa zmiana niektórych aspektów

indywidualnego zachowania.

_{WG. ICD-10}

Należy rozpoznawać schizofrenię jeżeli co najmniej jeden objaw a/-d/ albo co najmniej dwa objawy e/-h/ są wyraźnie obecne przez

okres jednego miesiąca lub dłużej.

_{Nie należy rozpoznawać schizofrenii jeżeli liczne}

są objawy depresyjne i/lub maniakalne.

Nie należy rozpoznawać schizofrenii jeżeli stwierdza się poważną chorobę mózgu, w przypadku zatrucia substancjami

_{psychoaktywnymi, w przypadku odstawienia ww.}

substancji.

_{POSTACIE KLINICZNE WG. ICD-10}

 Paranoidalna F 20.0

 Hebefreniczna F 20.1

 Katatoniczna F 20.2

 Niezróżnicowana F 20. 3

 Rezydualna F 20. 5

 Prosta F 20. 6

 Innego rodzaju F 20. 8

 Depresja poschizofreniczna F 20. 4

_{CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA}

	Schizofrenia	paranoidalna 65%
	Schizofrenia	katatoniczna 1,9%

_{ Schizofrenia hebefreniczna 0,5%}

	Schizofrenia	niezróżnicowana	1,3%
	Schizofrenia	rezydualna 18%

 Schizofrenia prosta 1%

 Depresja poschizofreniczna 0,8%

_{SCHIZOFRENIA PROSTA}

 Charakter wieloletni, przewlekły

 początek powolny, podstępny, zazw. < 25 r.ż

 wywiad od rodziny :

 przestał radzić sobie w szkole

 stał się obojętny wobec rodziny, kolegów, chłodny

_uczuciowo,

 przestał się interesować czymkolwiek, zatracił

_{życiowe ambicje}

 stał się samotnikiem

 zaczął się dziwacznie ubierać, przestał dbać o swój

_wygląd

 zaczął wygłaszać dziwaczne poglądy

 leniwy, niepunktualny

_{SCHIZOFRENIA PARANOIDALNA}

 ZABURZENIA

SPOSTRZEGANIA

 omamy słuchowe

 pseudohalucynacje

 doznania cenestetyczne - z.Kandinski- Clerambault

 brak poczucia choroby

 ZABURZENIA

MYŚLENIA

omamy psychiczne : natłok myśli, podkradanie, nasyłanie, odciąganie myśli; hipnotyzowanie

 urojenia : ksobne, prześladowcze, oddziaływania,

owładnięcia

_{SCHIZOFRENIA HEBEFRENICZNA}

 Początek w młodym wieku - często w okresie

_pokwitania

 zwykle nagły - jak „grom z jasnego nieba”

 w obrazie dominują ostre zaburzenia

afektywne (całkowite niedostosowanie) życia emocjonalnego i uczuciowości wyższej

 podniecenia psychoruchowego, zmienne

emocje

 Cechy rozpadu struktury osobowości

 odhamowanie zachowania

 często puerylizm

* występuje : śmiech bez powodu, zachowanie

_{krnąbrne, kpiarskie, błazeńskie; brak poczu-}

cia dystansu do przełożonych, rodziców, itp. Chory staje się nietaktowny, bezczelny, nachalny, gruboskórny, drażliwy. Bywa bezwstydny, bez ambicji; kary i groźby nie

robią na nim wrażenia. Mimika i ruchy są pełne patosu i przesady.

_{* rzadko mogą występować nielogiczne,}

_{nieusystematyzowane omamy i urojenia}

_{SCHIZOFRENIA KATATONICZNA}

 POSTAĆ HIPOKINE-

_{TYCZNA :}

 bradykineza

 sztywna mimika

 blady afekt

 nastrój obojętny może przejść w :

 osłupienie (stupor)

 mutyzm

 wygaśnięcie życia popędowego

 POSTAĆ HIPERKI-

_{NETYCZNA :}

 pobudzenie,

 agresja,

 stereotypie ruchowe

_{- echolalia,}

- echopraksja,

- echomimia,

 neologizmy,persewe- racje

 rozkojarzenie,

 temp. ciała

 czasami utrata świa-

_domości

_{SCHIZOFRENIA NIEZRÓŻNICOWANA}

 Często jako rozpoznanie tymczasowe

 Brak typowego zespołu

 Niedostateczna przewaga któregokolwiek

_{ze składników obrazu klinicznego lub ich}

_{duża zmienność}

_{SCHIZOFRENIA REZYDUALNA}

 Spełnione ogólne kryteria schizofrenii w

_{przeszłości(obecnie nie występują)}

 W ciągu 12 ostatnich czterech miesięcy co

_{najmniej 4 objawy negatywne}

_{SCHIZOFRENIA REZYDUALNA}

 Spowolnienie psychoruchowe lub

_{niedostateczna aktywność}

 Spłycenie lub zblednięcie afektu

 Bierność i brak inicjatywy

 Zubożenie ilości albo treści wypowiedzi

 Słaba komunikacja niewerbalna(mimika, wzrok, postawa ciała, modulacja głosu)

 Słabość pełnienia ról społecznych, troski o

_{swoje sprawy}

_{DEPRESJA POSCHIZOFRENICZNA}

 1. Osobna jednostka czy pozostałość

schizofrenii?

 2. Spełnione ogólne kryteria dla schizofrenii w

przeszłości, obecnie nie występują.

 3. Przez ostatnie 12 m-cy co najmniej cztery z

objawów :

 aktywności lub spowolnienie

_{psychoruchowe}

 stępienie afektu

 bierność i brak inicjatywy

 niedostatek ilości lub treści wypowiedzi

 słabe funkcjonowanie społeczne i dbanie o

siebie

 uboga komunikacja pozawerbalna, mimika

twarzy, modulacja głosu itp

_{ZAPAMIĘTAJ !}

 1. SCHIZOFRENIA PARANOIDALNA =

_{ZABURZENIA SPOSTRZEGANIA I}

_MYŚLENIA

 2. SCHIZOFRENIA KATATONICZNA = ZABURZENIA NAPĘDU PSYCHOMOTO- RYCZNEGO

 3. SCHIZOFRENIA HEBEFRENICZNA =

_{ZABURZENIA UCZUCIOWOŚCI WYŻSZEJ}

_{I WYRAŻANIA EMOCJI}

_LECZENIE

 Wszechstronne

 Wytrwałe

 Indywidualne

_LECZENIE

 Leczenie intensywne - najczęściej

_{szpitalne, cel : eliminacja ostrych lub}

_{zaostrzających się zaburzeń}

 Leczenie podtrzymujące w okresach remisji - zazw. ambulatoryjne, na oddziale dziennym lub w dziennych domach samopomocy

 Rehabilitacja objawów rezydualnych - gł. terapia społeczna, rzadziej psychoterapia. Cel

_{: tworzenie warunków do poprawy}

_{funkcjonowania życiowego chorych}

_{ELEKTROWSTRZĄSY}

 Ostre stany katatoniczne

- Bezpośrednie zagrożenie życia

 Schizofrenia lekooporna

 Stany depresji z myślami „s”

 Złośliwy zespół poneuroleptyczny

_LECZENIE

 Czas podawania leku:

- Pierwszy epizod zachorowania 1-2 lata

- Drugi i kolejne epizody zachorowania do 5 lat

- W sytuacji wielokrotnych nawrotów,

zwłaszcza ze znacznym poziomem zaburzeń zachowania podawanie leków bezterminowo

- Dawka podtrzymująca powinna wynosić około

2/3-1/2 dawki optymalnej ( dawka dająca poprawę)

_{SKUTECZNOŚĆ LECZENIA}

 Całkowita remisja jedynie w 40 %

 Częściowa poprawa 30 %

 Pozostali pacjenci niedostateczny efekt

_leczenia

 LPP w I epizodzie leczenia nieskuteczne w 15-

_{20% terapii, w kolejnych zaostrzeniach}

_{wzrost nieskuteczności do 30-60%}

_{SKUTECZNOŚĆ LECZENIA}

 Odpowiedni dobór leku

- Nie każdy lek jest odpowiedni dla każdego pacjenta ( obraz chorobowy, obciążenia internistyczne, wcześniejsze skuteczność)

 Właściwa postać i dawka

- ( stosowanie dawek zbyt małych lub zbyt

_{wysokich, szybki, wolny metabolizm,}

interakcje lekowe), można oznaczać poziomy leków we krwi

_{SKUTECZNOŚĆ LECZENIA}

 Czas stosowania

- wymagana cierpliwość ( niektóre leki rozwijają

swoje działanie po dłuższym okresie czasu, nawet powyżej 2 miesięcy)

 Współpraca chorego

 Środowisko leczenia

_{WSPÓŁPRACA CHOREGO}

 Świadoma współpraca

 Przestrzeganie zaleceń lub świadoma

_zgoda

 Brak współpracy

_{WSPÓŁPRACA CHOREGO}

 Brak współpracy skutkuje:

- odrzuceniem leczenia

- przerwaniem

- leczeniem niesystematycznym

- leczeniem niewłaściwym (przesadnym)

_{WSPÓŁPRACA CHOREGO}

 Brak współpracy w odniesieniu do LPP

_wynosi:

- Ogólnie 10-50%

- Chorzy hospitalizowani 10-20%

- Leki w formie depot 15-20%

- Oddziały dzienne 30-40%

- Leczenie ambulatoryjne 40-50%

_{PSYCHOTERAPIA}

1. Behawioralno-poznawcza

2. Społeczna

3. Rodzinna

_{TERAPIA BEHAWIORALNO -}

_POZNAWCZA

1. Tworzenie warunków udziału w terapii

2. Zmniejszanie bezradności wobec

przewlekłych obj. psychotycznych

- konfrontacja z urojeniami

- strategie radzenia sobie z głosami

3.Rozpoznanie niefunkcjonalnych strategii radzenia sobie i wypracowanie nowych wzorców

_{TERAPIA SPOŁECZNA}

Trudności społeczne charakterystyczne dla

_{osób z M.B:}

- ograniczenie kompetencji społecznej ( brak

_{zdolności rozwiązywania prostych i złożonych}

_{zadań społecznych np.: nawiązywanie kontaktu}

_{wzrokowego, dyskusja z lekarzem odnośnie}

_{dawki leków)}

_{TERAPIA SPOŁECZNA}

Trudności społeczne charakterystyczne dla

_{osób z M.B:}

- niedostateczne oparcie społeczne ( niedostosowanie, brak związków z innymi ludźmi, instytucjami społecznymi mogącymi

_{świadczyć różne formy pomocy: emocjonalnej,}

_{duchowej, materialnej, prawnej, zdrowotnej)}

_{TERAPIA SPOŁECZNA - METODY}

_{1.Wzmacnianie kompetencji}

-	psychoedukacja
-	trening umiejętności	społecznych

2.Rozszerzanie oparcia

- różnorodne interwencje socjalne

- rozszerzanie oparcia w rodzinie

- odpowiednie miejsca pracy( warsztaty terapii,

_{m-ca pracy chronione, pomoc na otwartym}

_{rynku pracy)}

_{PRZEBIEG CHOROBY}

 POCZĄTEK: ostry, rzekomonerwicowy, powolny,

paragnomen.

 ROZWÓJ PSYCHOZY:

 Przebieg ciągły

 Przebieg epizodyczny z postępującym deficytem

 Przebieg epizodyczny ze stabilnym deficytem

 Przebieg epizodyczny remitujący

 Niepełna remisja

 Pełna remisja

 ZEJŚCIE.

CZYNNIKI KORZYSTNE

_ROKOWNICZO

 nagły, ostry początek,

 wyraźne czynniki wyzwalające,

 dobre społeczne przystosowanie przed chorobą,

 towarzyszące zaburzenia nastroju,

 napięcie afektu,

 przewaga objawów pozytywnych,

 lęk, wrogość,

 postać paranoidalna i katatoniczna.

CZYNNIKI ROKOWNICZO

_NIEKORZYSTNE

 podstępny, powolny początek,

 obciążenie rodzinne chorobą,

 obecność miękkich objawów neurologicznych,

 przewaga objawów negatywnych,

 brak wyraźnych emocji i zmian nastroju,

 obciążony wywiad okołoporodowy,

 nasilona postawa autystyczna.

_ROKOWANIE

Fatalizm i pesymizm terapeutyczny wywodzący się

z koncepcji Eugena Kraeplina- dementia praecox.

Schizophreniae paradoxalis socialiter faustae

Eugeniusza Brzezickiego- korzystna zmiana osobowości z punktu widzenia rozwoju jednostki i jej środowiska.

Schizofrenia jako zaburzenie polegające na „wypaleniu” uczuć wynikające ze szczególnej wrażliwości (model metabolizmu informacyjnego) Antoniego Kępińskiego.

_{WSPÓŁZACHOROWALNOŚĆ}

 Częste współwystępowanie schizofrenii i chorób

somatycznych.

 Większe ryzyko chorób układu krążenia oraz większa

podatność na infekcje.

 Częstsze występowanie drobnych anomalii rozwojowych,

np.: wysoko sklepionego podniebienia, zmarszczki nakątnej; a także zaburzeń genetycznych lub idiopatycznych: ch. trzewna, zwapnienie zwojów podstawy, torbiele przegrody, zespół Marfana.

_{ŚMIERTELNOŚĆ}

 Wyższa niż w populacji ogólnej.

 Wyższa u mężczyzn niż u kobiet.

 Główna przyczyna - SAMOBÓJSTWA (ryzyko samobójstwa 10 %).

 Czynniki potęgujące ryzyko samobójstw:

 młody wiek

 płeć męska

 przebieg z wieloma nawrotami i remisjami

 świadomość ww. niekorzystnego przebiegu

 utrata wiary w skuteczność leczenia

 większe ryzyko związane z objawami pozytywnymi niż

negatywnymi.

PODSTAWY KONTAKTU Z PACJENTEM

_{CHORYM NA SCHIZOFRENIĘ}

KONCEPCJE CHOROBY - KONCEPCJE

_{POSTĘPOWANIA}

Schizofrenia jako postępująca choroba

mózgu – poszukiwanie adekwatnych, to znaczy mających ten sam charakter, co toczący się proces lub jego przyczyny,

metod zwalczania choroby i jej następstw.

Rozumienie schizofrenii jako „organicznej

choroby mózgu” przeciwstawiane jest

kompleksowo uwarunkowanemu zaburzeniu rozwojowemu. Podatność na schizofrenię jest tu jedynie potencjalnością, a wystąpienie ostrego epizodu należy wiązać z obecnością stresu.

KONCEPCJE CHOROBY - KONCEPCJE

_{POSTĘPOWANIA}

Radykalne, skrajne postrzeganie schizofrenii jako

choroby uwarunkowanej wyłącznie biologicznie lub

wyłącznie psychogennie, należy do rzadkości.

Najbardziej uznane modele choroby łączą komponenty z obydwu grup trafnie rezygnując z odrębności biologicznej i psychicznej.

KONCEPCJE CHOROBY - KONCEPCJE

_{POSTĘPOWANIA}

Rola lekarza prowadzącego chorego na

schizofrenię polega na:

 właściwym dobraniu i monitorowaniu leczenia

_{farmakologicznego,}

 psychoterapeutycznej interwencji w biologicznie

_{uwarunkowaną wrażliwość.}

CELE ODDZIAŁYWANIA

_{PSYCHOTERAPETYCZNEGO}

 Podtrzymywanie kontaktu z chorym człowiekiem

 Dostarczanie mu pozytywnych doświadczeń i informacji ułatwiających przezwyciężenie kryzysu, jakim jest choroba

_{ Wzmacnianie poczucia siebie, własnej}

_tożsamości

(Wciórka 2002)

CELE ODDZIAŁYWANIA

_{PSYCHOTERAPETYCZNEGO cd}

 Korygowanie nieadekwatnych wzorców

_{przeżywania i zachowania}

 Ćwiczenie bezpiecznych sposobów

_{porozumiewania się z otoczeniem i uzyskiwania}

_{jego oparcia}

 Ćwiczenie specyficznych umiejętności radzenia

_{sobie w praktycznych sytuacjach}

(Wciórka 2002)