R.
Owen – prekursor naukowej organizacji pracy (1771 –1858)
F.W.
Taylor (1856-1915) – szkoła naukowego zarządzania
H.
Fayol (1841-1925), M. Weber (1864-1920) – nurt administracyjny,
klasyczne zarządzanie
E.
Mayo (1880-1949) – szkoła stosunków współdziałania
A.
H. Maslow (1908-1970) – nurt behawioralny i humanistyczny
Ewolucja funkcji
personalnej c.d.
P.F.
Drucker, R.E. Miles – koncepcja zarządzania zasobami ludzkimi
T.W.
Szchultz, G. Becker – teoria kapitału ludzkiego
Modele funkcji
personalnej
Model
tradycyjny
(przełom XIX i XX wieku) – stereotyp człowieka ekonomicznego
(podział pracy, produktywność, ścisła kontrola, bodźce
finansowe, dyscyplina) – teoria „X”
Model
stosunków międzyludzkich
(lata 30. i 40.) – stereotyp człowieka społecznego (potrzeby
przynależności, uznania, dialog, partycypacja w zarządzaniu,
zadowolenie z pracy) –teoria „y”
Model
zasobów ludzkich
(lata 50.i 60.) – stereotyp człowieka kompleksowego (praca
zespołowa, kreatywność, odpowiedzialność, samokontrola, rozwój
organizacji i personelu) – teoria „z”, kompleksowe podejście
do pracownika od wejścia do wyjścia z organizacji
Modele funkcji
personalnej c.d.
Model
kapitału ludzkiego
(przełom XX i XXI wieku) – stereotyp człowieka uczącego i
dzielącego się wiedzą (kapitał ludzki, zarządzanie wiedzą,
organizacja ucząca się, outsourcing, telepraca, równowaga między
pracą a życiem zawodowym, zarządzanie talentami)
Trendy rozwojowe w
obszarze funkcji personalnej
Biurokratyzacja
(lata
50. i 60.)– administrowanie dokumentacją personalną
Instytucjonalizacja
(lata 60.) – centralizacja i specjalizacja w zakresie spraw
personalnych
Humanizacja
(lata 70.) – poprawa warunków pracy i stosunków społecznych
Ekonomizacja
(lata
80.) – racjonalizacja i uelastycznianie zatrudnienia,
odbiurokratyzowanie funkcji personalnej
Przedsiębiorczość
wewnętrzna i zewnętrzna
(lata 80. i 90.)– postawy przedsiębiorcze, współodpowiedzialność,
orientacja na klienta, jakość procesów pracy
Tworzenie
wartości
(lata 2000 - ) – kapitał ludzki, outsourcing, zarządzanie
wiedzą, telepraca, równowaga między życiem prywatnym a pracą
Ewolucja funkcji
personalnej - podsumowanie
Istota i znaczenie
pojęcia zasoby ludzkie organizacji
Istota i znaczenie
pojęcia zasoby ludzkie organizacji c.d.
Czym jest
zarządzanie zasobami ludzkimi (ZZL)?
Czym jest
zarządzanie zasobami ludzkimi (ZZL)? C.d.
Cechy
charakteryzujące ZZL
Zasoby
ludzkie jako źródło przewagi konkurencyjnej
Integracja
strategii w dziedzinie zasobów ludzkich z ogólną strategią firmy
Aktywne
włączanie kierowników liniowych w procesy personalne
Wysokie
znaczenie kultury organizacyjnej
Indywidualizacja
stosunków pracy
Rozwijanie
bezpośrednich form partycypacji pracowników w życiu organizacji
Orientacja
na klienta w relacjach między poszczególnymi pracownikami
Przywództwo
Interdyscyplinarny
charakter ZZL
Teoria
organizacji i zarządzania
Socjologia
pracy
Psychologia
pracy
Ergonomia
Prawo
pracy
Analiza
ekonomiczna (finansowa)
Stanowiska
krytyczne wobec ZZL
Nie
jest to nowa, zwarta koncepcja – brak podbudowy teoretycznej
Skłonność
do manipulacji pracownikami
Nierealność
stworzenia bezkonfliktowej organizacji
Technokratyzm
w podejściu do ludzi
Relatywizm
etyczny – nie jest ważne by kierowanie ludźmi było etyczne,
ważne, by było skuteczne
Wymiary ZZL
Funkcjonalny
- obejmuje ciąg czynności, funkcji niezbędnych do realizacji
celów w tej dziedzinie, ma formę zaplanowanej konfiguracji, która
tworzą określone procesy personalne:
Planowanie
zasobów ludzkich
Kształtowanie
stanu i struktury zatrudnienia
Zarządzanie
efektywnością pracy
Kształtowanie
wynagrodzeń
Rozwój
zasobów ludzkich
Kształtowanie
warunków i stosunków pracy
Administrowanie
sprawami personalnymi
Doskonalenie
organizacji i zarządzanie funkcją personalną
Wymiary ZZL c.d.
Instytucjonalny
– odnosi się do podmiotów, uprawnionych do podejmowania decyzji
personalnych oraz wzajemnych powiązań między nimi, głównymi
podmiotami ZZL są:
Zarząd
Kierownik
liniowy
Kierownik
ds. zasobów ludzkich
Pracownicy
i inni zatrudnieni
Doradca
personalny – podmiot zewnętrzny
Wymiary ZZL c.d.
Instrumentalny
– dotyczy narzędzi i technik wykorzystywanych w realizacji
procesów personalnych, do najważniejszych zalicza się: