Promocja zdrowia - wykład 28.03.2010
Zaburzenia psychiczne.
Światowy Raport Zdrowia 2001
W 2020 roku cnoroby psychiczne znajdą się na drugim miejscu w rankingu chorób na świecie.
USA - zaburzenia psychiczne
Zaburzenia lękowe - 23.9 mln,
Zaburzenia obsesyjne - 4,3 mln
Zaburzenia afektywne - depresja, mania - 10,3 mln;
Schizofrenia - 2,0 mln
Jadłowstręt psychiczny - 0,2 mln
Zespoły otępienia - 1,4 mln.
Ogółem w USA zaburzenia psychiczne wraz z zespołami uzależnień pojawiają się u 18.5% całego społeczeństwa.
Dane europejskie
Najczęstsze zaburzenia psychiczne to stany lękowe i depresje.
Depresja
Na depresję choruje co najmniej 3% populacji, dla ktajów europejskich wskaźnik ten prawdopodobnie jest wyższy i wynosi ok. 4%. Szacunki, uwzględniające także taw. depresje maskowane są jednak wyższe i sięgają 10%.
Liczba chorych jest różna w róąnych kategoriach wiekowych i w wieku 35 - 45 r.ż choruje przynajmniej 10% populacji. W starszym wieku choruje prawdopodobnie jeszcze więcej osób - ok. 20% tej grupy wiekowej. Badania z ostatnich lat wskazuję, że depresja znacznie częściej niż sądzono może zaczynać sięw dzieciństwie - w wieku szkolnym, a nawet przedszkolnym.
Polska
Badania epidemiologiczne dotyczące całej populacji dotyczące występowania zaburzeń psychicznych zgodnie z kryteriami ICD-10 są bardzo rzadkie.
Program ochrony zdrowia psychicznego (psychoprofilaktyka)
- tworzenie warunków rozwoju psychicznego dzieci;
- tworzenie warunków pozwalających jednostkom na zaspokajanie potrzeb psychicznych dostosowanych do indywidualnych możliwości i etapów rozwojowych życia;
- edukację zdrowotną - trenowanie i zdobywanie umiejętności radzenia sobie ze stanem psychicznym, krytycznymi wydarzeniami i trudnymi sytuacjami życiowymi;
- działania dążące do zmniejszenia stresów psychospołecznych wspieranie systemowych warunków zachowania bezpieczeństwa materialnego, tworzenie systemu oparcia społecznego, zapewnienie profesjonalnego i społecznego wsparcia osobom i rodziną znajdującym się w sytuacjach trudnych.
Profilaktyka zdrowia psychicznego
Wczesne wykrywanie i leczenia zabórzeń chorób psychicznych;
Szybko pojęta profilaktyka przeciwalkoholowa (poradnie odwykowe typu AA, ruchy AA działające przy urzędach miasta i gminy, komisje do spraw alkoholizmu);
Poprawa warunków ekonomicznych (powodują dolegliwości nerwicowe, depresje, zaburzenia reaktywne);
Przeciwdziałanie popularnemu otępieniu miażdżycowemu (walka z holesterolem, nadwagą, nikotyną, stresami);
W wypadku narkomanii i innych uzależnień współpraca pionu psychicznego z policją, pedagogami, księżmi, wychowawcami w szkole.