Waldemar Dymarczyk

J. Szczepański - Elementarne pojęcia socjologii

P. Sztompka - Socjologia

Egzamin testowy wielokrotnego wyboru

Mowi się ze socjologia to nowa nauka o starych rzeczach.

A. Conte w 1838 stworzyl socio-logos socjologie, naukę o społeczeństwie, ludziach. Stara nauka bo od zawsze ludzie sobie zadawali socjologiczne pytania, jak żyć, jak z innymi, kondycja człowieka w społeczeństwie itd. Każdy człowiek jest amatorem socjologii ze względu na podstawowe nauki zachowania w grupie otrzymywane w trybie wychowania. Wiedza potoczna na temat życia społecznego jest niepoukładana. Składowe socjologii to filozofia, sztuka. Powodem dla którego w wieku 19 socjologia zostala wykreowana jako nauka jest apogeum rozrostu miast i obszarów zamieszania przez wielkie masy ludzi. Szukano recept jak wynajdywać sposoby na pomoce dla całych dużych grup ludzi a nie pojedyncze rady. W 19 wieku za szczytową-królową nauk uważano naukę przyrodniczą. Tak też podchodzono do społeczeństwo - jak organizm. Wg sprawnie pracującego organizmu chciano stworzyć sprawnie spracującego społeczeństwa. Było zalożenie ze jeśli sprawdzę w kilku miejscach dzialanie społeczeństwa to będę mógł wyciągnąć wnioski-poprawic i już wszytsko będzie działało idealnie. Ta wizja mechaniczna pozytywistyczna została szybko zanegowana

Pod koniec 19 wieku teoria ta została zanegowana, ze względu na to - że w społeczeństwie istnieją rzeczy które w fizyce, nauce, przyrodzie nie istnieją. Chodzi o rzeczy tworzące relacje miedzy ludzkie - szacunek, miłość to wartości niemierzalne. Te sensy, wartości, uczucia, relacje tworzą kulturę - rzecz poza społeczeństwem niewystępujacą. Jednym z twórców tego humanistycznego podejścia do socjologii był Max Weber. Nasz polski socjolog Znaniecki przy współpracy Thomasa prowadzili badania wśród chłopów polskich emigrujących do ameryki. Postąpili rewolucyjnie - jak podróżnik w obcym świecie. Poprosili chłopów o spisanie pamiętników emigracji, drogi życiowej przez to mięli do czynienia z żywymy rozumieniem tego problemu a nie z takim jakie mięli badający. Ponadto zbierali raporty opieki społecznej, policjantów, przytułków itd. Skąd mięli informacje jak ta grupa/ świat tych ludzi postrzegany jest z zewnątrz. Końcem ich badań był „wspołczynnik humanistyczny” znaczy to że: „fakty są zawsze czyjeś nigdy zaś niczyje”. Znaczy to mniejwiecej tyle że pytamy się bezpośrednio chłopa czy inteligenta itd. Itd. Co znaczy konkretne stwierdzenie dla niego (fajny facet co innego w rodzinie a co innego w grupie przestępczej). Powiedzieli „patrzmy na świat oczyma tych ludzi”. Człowiek jest człowiekiem i nie musi zachowywać się w określony sposób istnieje czynnik niepewności. Jednakowoż istnieją pewne prawidłowości które można obserwować dla tego socjologia jest nauką. Wiedza ludzka ma charakter ideologiczny. W przyrodzie nie ma miejsca na ideologie.

Kultura ważnym elementem życia społecznego ale czym w ogóle jest kultura. Pierwotne pojecie to „Cultura Agri” czyli uprawa ziemi. Uprnawa to użyźnianie, ulepszanie, uszlachetnianie. Szybko „agri” zaniknęło a pozostało Kultura w obecnym znaczeniu. To europejskie pojęcie zaczęło oznaczać że kulturalni ludzie są „ulepszeni” „lepsi od innych”. Za razem grupę ludzi jak chłopi uznawali za niekulturalnych. Powstało twierdzenie, że ludzie nie są kulturalni od urodzenia tylko dopiero poprzez kontakt z innymi ludźmi. Odrzucając założenie odmawiania kultury. Definicją kultury było by: „kultura to zbożna całość która obejmuje wiedzę, wierzenia, sztukę, moralność, prawa, obyczaje oraz inne nawyki i zdolności nabyte przez ludzi jako członków społeczeństwa. „ - Taylor . Inna współczesna definicja Szczepańskiego - kultura to ogól wytworów działalności ludzkiej, materialnych i niematerialnych wartości i uznawanych sposobów postępowania, przyjętych w dowolnych zbiorowościach, przekazywanych innym zbiorowością i następnym pokoleniom.

Jeżeli kultura Tworek do którego wszytsko wrzucimy, to warto zadać pytanie gdzie jest granica końca kultury.

WYKLAD II

5 mln lat temu na ziemi pojawił się australopitek, wstępnie fizycznie podobne do człowieka człekokształtne stworzenie. Ewolucja nie przebiegała równomiernie, pod wpływem różnych czynników (min. Przyrodniczych) przyspiesza - nawet bardzo, do rewolucji. To co odróżniało zwierzęta od australopiteka od zwierząt to to że się z lasu wniósł ale za dużego wyboru nie miał bo zalesione puszcze przeistaczały się w stepy. W dżungli plusem jest to ze jedzenia nie brakuje. Australopitek zszedł na stepy (żyli w grupach) wiec wymusiło to na niego prostą postawę, chodzenie na 2 nogach, chwytna dłoń z przeciwstawnym kciukiem. Dłonie szybko musiały stać się bardzo sprawne ponieważ z racji braku pokarmu (nie zbiera co jest na drzewie tylko wybiera ziarna) musieli zacząć polować. To z kolei wymusiło uspołecznianie - trzeba było podzielić się rolami na polowaniach. Troche wyobraźni - my robimy to wy tamto a potem dzielimy się razem.

3mln lat temu pojawiają się pierwsze homo - homoerectus na przykład. O wiele większy mózg, spowodowany mięsną dietą - frakcje białka mięsnego na pewnym etapie powoduje rozwój mózgu.

Około 100 tys. Lat temu pojawia się neandertalczyk. Istota bardzo do s podobna. Tworzyli zorganizowane grupy społeczne - zhierarchizowane. To za czasów neandertalczyka pojawiła się rewolucja kulturowa. Wstępne zaczątki komunikacji, za pomocą gestykulacji. Neandertalczycy posiadali już zorganizowane cmentarze. To stanowi już o zaczątkach kultury - jeśli pochówek to życie po śmierci i pytania co i jak później oraz kim jestem dlaczego co i tak dalej.

My od ledwie 40 tys. Lat temu. Prawdopodobnie przez czas jakiś żyliśmy obok siebie ale ich wyparliśmy.

Cechy podobne u nas i u naczelnych. Do niedawna dominowanie osobników płci męskiej nad żeńskiej, poligamia, walka o samice - rozmnaża się na silniejszy. Nazywamy to agresywną hierarchią - co nie było złe bo geny najsilniejsze przechodziły dalej. Po drugie skala reakcji konfliktu. Czyli w bardzo zniuansowany sposób reagujemy na na pewne zagrożenia. Nie mamy tylko dwóch reakcji albo atakuje albo uciekam. Dozujemy agresje itd. Po trzecie długotrwała opieka macierzyńska nad młodymi, socjalizacja z nimi. Długi okres opieki całkowitej ze względu na bezbronność młodych. Po trzecie organizacja społeczna skupiona wokół matek. Wiele czynności kobiet i mężczyzn koncentruje się wokół opieki nad potomstwem oraz jego matką. Po czwarte zabawy. Odgrywanie ról rzeczywistych dla funu. Dziewczynka bawi się z wózkiem lalkami - przyszła rola matki. Chłopiec bawi się w strazaka czy kowboja - nauka roli zapewniacza bezpieczeństwa. Poza tym to jest bezpieczna nauka bo nikt nie wymaga perfekcyjności od zabawy.

G.H.Meat wyróżnił trzy etapy dojrzewania człowieka. Zabawa, Gra, Uogólniony inny. Zabawa wyjaśnione wyżej. Później gra - już organizujemy w pewien sposób się. Układanie kto co robi, dzielenie się rolami, wyobrażenie co zrobią przeciwnicy itd. Uogólniony inny - czyli znając swoje otoczenie możemy ustalić wyobrażenie społeczeństwa którego nie widzimy. (wiem że jestem na wykładzie i słucham i wiem że jest wiecej takich jak ja momi że ich nie widze).

To co nas odróżnia od zwierząt: Nasza organizacja społeczna jest bardzo plastyczna, czyli w trakcie naszego życia możemy się przekwalifikowywać, zmieniać swoje role, dostosowywać się. Język mówiony. Ciągła aktywność seksualna, nie ma etapów w których istnieje ochota na seks. Ciągła atrakcyjność kobiety/mężczyzny i gotowość do seksu spaja i łączy realcje. Ponadto potęguje to wydłużona gra wstępna. Kolejną rzeczą jest tabu kazirodztwa. Nie ma ani jednej społeczności, plemienia w której kazirodztwo byłoby dozwalane. Wymusza to na nas poznawanie osobników z poza własnej najbiższej grupy społecznej. Wyraźny podział pracy na role damskie i męskie. Posiadamy kulture.

Czym jest człowiek. Istnieniem boskim, stworzonym na podobieństwo. Najwspanialszym dziełem Boga a więc jeśli on rządzi w niebie o człowiek na ziemi i po to tu jest. To jest podejście teologiczne. Filozofowie twierdzą że człowiek jest na tyle refleksyjny i na tyle umiejętnie myśli ze pojmuje logikę znajdującą się wokół niego na co dzień. Darwiniści twierdzą ze człowiek jest zwierzęciem takim samym jak inne tyle że przeszedł dłuższą drogę ewolucyjną wykształcił to i owo ale tak w ogóle to nic go od zwierząt nie różni.

Człowiek - persona (po łacinie maska) człowiek przyjmuje maski. Z drugiej strony personality czyli osobowość. Piramida opisująca cyzm jest człowiek na samym dole ma elementy biogenne. Pewne elementy są wspólne wszyscy mamy geny ale każdy inne i już na tym poziomie ludzie się różnią. Wyżej w tej piramidzie znajdują się elementy Psychogenne czyli takie na które wpływa już i genetyka i społeczeństwo. W elementach psychogennych zamykamy inteligencje, pamięć, temperament itd.). Jest to pewien potencjał który mamy od urodzenia ale może on być uruchomiony w trakcie naszego wychowywania lub nie. Ostatnie to czynniki socjogenne które nie zależą już w ogóle od biologii. Składa się z 4 czynników: kulturowy ideał osobowości, odgrywane role społeczne, jaźń subiektywna, jaźń odzwierciedlona. Przyjmuje pewne atrakcyjne wg mnie wzory na podstawie których chce wychować swoje dzieci.

WYKLAD III

Kulturowy ideał osobowości np. w dzisiejszych czasach to promowanie edukacji.

Rola społeczna: W jakichkolwiek układach sołecznych się znajdujemy mamy do odegrania role. Np. w rodzinie odegranie roli ojca - głowy rodziny, istnieje szereg wskazówek jak taki człowiek powinien się zachowywać. Wchodzimy w takie role, uczymy się ich i staramy się odegrać najlepiej jak się da. Definicja roli społecznej - to względnie trwały i wewnętrznie spójny system zachowań, będący reakcją/reakcjami na zachowania innych osób przebiegających według mniej lub bardziej ustalonego wzoru. Odchylenia od wzorcu spotykają się z sankcjami, czy to pozytywnymi czy negatywnymi. Im dłużej odgrywana rola, tym bardziej się z nią utożsamiamy, myślimy o sobie i definiujemy się jako ta rola. Im bardziej identyfikuje się tym bardziej nam zależy. Np. im bardziej ojciec kocha swoją rodzinę, tym bardziej chce odegrać rolę skutecznie i opiera się innym wpływą.

Jaźń subiektywna: jesteśmy istotami refleksyjnymi. Oznacza to ze zdarza nam się rozmyślać nad pytaniem kim ja jestem. Moja definicja na mój własny temat, to jak samie siebie postrzegam to właśnie jest jaźń subiektywna. Odpowiedź na pytanie „kim jestem” stanowi naszą osobowości. Moja autodefinicja im bardziej w nią uwierze tym bardziej stanie się częścią naszej osobowości.

Jaźń odzwierciedlona: moja definicja tego jak mnie definiują inni, przeglądam się w oczach innych ludzi, widzę swoje odbie w ich gestach, postawach itd.

Inny sposób patrzenia na osobowości: inne inspiracje, głównie Freudowskie. Również skałda się trzech elementów na samym dole ID poniżej EGO najniżej SUPEREGO.

ID jest najważniejsze ale najtrudniej nam jest je zrozumieć. Jest to nasze biologiczność, o co dziedziczne. ID to baza naszej energii, kumuluje się w nas i msimy ja wydatkować na zewnątrz. ID rządzi się zasadą przyjemności - przyjemnie jest kiedy wydatkujemy energie i osiągamy homeostazę. Uwalniannie energię od drobnych gestów jak drapanie przez agresywne odruchy po sex. Dwa główne popędy życia (do przedłużania gatunku, rozmnażania się itd.) i śmierci: eros i tanatos. Nie jestem w stanie osiągnać homeostazy poprzez gesty i odruchy musi pojawić się więc EGO

EGO tto odnalezienie w realnym świecie obiektów, które mogą zaspokoić pewne popędy. O ile ID rządził się zasadą przyjemności o tyle EGO ma zasadę racjonalności.

SUPEREGO to instancja moralna, wpływ społeczeństwa na nas. SUPEREGO rządzi się zasadą moralności.

To trzystopniowe rozumowanie ma sens

1. jest popęd - narasta

2. znajduje odpowiedni obiekt do spełnienia tego popędu

3. dostosowuje się do barier i oczekiwań społecznych w celu

Każdy z tych trzech elementów walczy ze sobą i stara się przejąć prowadzenie nad resztą.

Alfred Adler (uczeń Freuda) przyjął że ludzie w definiowaniu świata, uznawaniu co złe a co dobre, posługują się fikcjami które uważają za realność. Przykład - jeżeli uwierzę, że pieniądze dają szczęście to ukierunkuje się na zarabianie pieniędzy.

Karl Gustaw Jung (tez uczeń Freuda) on zmienil nieco koncepcje Freuda. Potwierdził istnienie nieświadomości jednostkowej (blizko tego ID Freuda) tam wg niego spychane miały być różne traumy. Istnieje nieświadomość zbiorowa czyli

Różne klasyfikacje ludzi

Klasyfikacja Hipokratesa - stwierdził że nasza osobowość zależy od ilości humorów jakie w sobie mamy. Sangwinig, Melancholik, Cholery, Flegmatyk - na takie cztery podzielił ludzi według ilości humorów. Sangwinig to człowiek stabilny emocjonalnie ale aktywnie zorientowany na świat.

Kreszmer - według jego tezy, można ocenić charakter na podstawie fizyczności. Również cztery typy : Pyknik, Astenik, Atleta, Dysplastyczny. Pyknik - jowialny grubasek, pozytywny, otwarty, ciepły. Astenik - przeciwieństwo wysoki, szczupły, wycofany, negatywnie nastawiony, niesympatyczny. Atletyczny - aktywny, działający, nastawiony na zwycięstwo. Dysplastyczny - nic konkretnego, po trochu z każdego

Karl Gustaw Jung - podział na introwertyka i ekstrawertyka. Introwertyk ustawiony na wnętrze, podchodzący z namysłem itd. Ekstrawertyk otwarty na kontakty itd.

Florian Znaniecki - podkreślal że na naszą osobowość największy wpływ ma środowisko dorastania. I w zależnosi od tego jakie kręgi wpływały na nas w okresie pierwotnej i wstępnej edukacji tak będziemy wyglądać w przyszłości. Kręgi wychowawcze/szkolne - to typ człowieka konformistycznego który nastawiony bardzo jest na reakcje ludzi. Kręgi pracy/ludzi pracujących - osobowość człowieka pracy człowiek przewidywalny, stabilny, obowiązkowy. Kregi zabawy - niekoniecznie traktuje wszyteko na serio, chce zasad, konkretnych regul itd. Kolejny typ osobwości to Zboczeniec - kształtuje się z osoby często zmieniającej kręgi .

WYKŁAD IV

Władza - rządzących jest mniej niż rządzonych, ze względu na niedobór pieniędzy, prestiżu, władzy. Te dobra to rodzaj kapitału, który zdobywamy i wymieniamy z innymi. Władza jest rodzajem interakcji pomiędzy ośrodkiem władzy a poddanymi danej władzy. Kazda władza wymaga dialogu. Nie jest to prosta zależność, rządzący wpływa na wiele mniejszych jednostek rządzonych. Jest to za razem rodzaj kontroli. W sytuacji, gdy grupa odrzuca kanony władzy, prędzej czy później nieświadomie wyłoni się ktoś na kształt lidera. Władza - pewne przyzwolenie na stosowanie przemocy, niekoniecznie fizycznej.

Weber opracowal trzy formy legitymizacji władzy a za razem trzy typy modelowych władców. Pierwszy typ to król - pomazaniec boży, sprawiedliwy, predestynowany do tego żeby być lepszym od reszty. Królom władza przyznawana z pokolenia na pokolenie - stabilizacja, niezmienność i przewidywalność - tego poddani wymagali od króla, ze względu na to, że świat był właśnie taki. Drugi typ to osoba publiczna potrafiająca wpływać na ludzi, władzą charyzmatyczną. Nie mówimy już tu o „byciu ulepionym z lepszej gliny” narzędziem pracy jes gest i słowo. Potrafi manipulować i zwodzić ludzi żeby uwierzyli, zaufali itd. Tacy ludzie najłatwiej się przebijają w chwili kryzysu - kiedy dotychczasowy porządek się wali. Z drugiej strony powrót do normalności oznacza koniec takiego przywódcy. Trzeci typ to stabilny, pukładany, kompetentny, wyedukowany, przywódca biurokratyczny. Władza oparta o legalność. Nie może opierać się na tradycji „bo zawsze tak było” nie ma potrzeby aby przekonywał nas o swoich racjach.

Władza totalitarna - w pewnych sytuacjach ludzie są w stanie oddać całkiem władzę nawet gdy rządzący szkodzi. Człowiek w grupie zarządzanej totalitarnie przestaje myśleć w kategorii „ja” zaczyna „my”. Zatarte granice pomiędzy przyjemnością, pracą, rozrywką itd. W grupie totalnej tak silne wyeksploatowanie człowieka prowadzi do pełnego ubezwłasnowolnienia i przyjęcia zadanych reguł. Struktura grupy totalitarnej - jest ośrodek władzy czyli lider i cała reszta taka sama. Czasem jeszcze grupa nowicjuszy która może być grona dla istnienia grupy totalnej.

WYKŁAD V

Zbiorem społecznym nazywamy jakąś liczbę ludzi, którzy mają taką cechę wspólną, która daje się zauważyć przez zewnętrznego obserwatora.

Kategoria to taki zbiór który jest istotny z punktu widzenia badań socjologicznych lub innych badań społecznych.

Zbiorowości to takie dowolne skupienie ludzi, w której to liczbie ludzi wytwarza się i utrzymuje przynajmniej przez pewien czas jakiś rodzaj więzi - najczęściej emocjonalnej. Budowanej czy to na zasadzie interesu czy odczuć.

Wśród zbiorowości, całkiem sporą liczbę stanowią grupy społeczne - najczęstsze zainteresowanie socjologów.

Grupa społeczna to pewna ilość osób/ ludzi (przynajmniej trzy) powiązanych ze sobą systeme stosunków uregulowanych przez instytucję*, posiadających pewne wspólne wartości i oddzielonych od innych zbiorowości wyraźną zasadą oddzielności**.

*instytucja - zbiór utrwalonych reguł postępowania związany z określonym kontekstem społecznym realizujący istotne społecznie funkcje.

- praktyki społeczne, które są regularne i wciąż powtarzalne. Są sankcjonowane i ustanawiane przez normy społeczne.

** grupa aby się nie rozpadła konieczne są granice

Oprócz grup społecznych w zbiorowościach występują „kręgi społeczne”. Są to zazwyczaj niewielkie zbiorowości oparte na stycznościach o słabej więzi instytucjonalnej, nie posiadające wyraźnej zasady odrębności. Trzy rodzaje kręgów: stycznościowe, przyjacielskie i koleżeński.

W grupie oprócz celów funkcjonuje jeszcze podział obowiązków.

Grupy ekskluzywne - te które mają bardzo ostre kryteria przyjęcia

Grupy inkluzyjna - brak barier lub niskie

Grupy formalne/nieformalne.

WYKŁAD VI

Kontrola społeczna/ dewiacja.

Teorie etiologiczne czyli teorie „dlaczego ktoś został dewiantem”. Są trzy podkategorie : Strukturalne, kulturowe, kontroli społecznej.

Robert Merton zajmował się również dewiacjami. Twierdzi on ze dewiacja bierze się z rozejścia struktury kulturowej ze strukturą społeczną. Z jednej strony piramida klasowa, z drugiej piramida wartości, w środku pozostaje luka i stąd się biorą dewiacje.

Jako przykład, ziomek z klasy niższej mający potrzeby i aspiracje do wyższej edukacji, nie ma na to pieniędzy ani możliwości, więc kombinuje np. wstępuje do gangu itd.

Szkoła strukturalna:

	Normy	Wartości
Konformizm	+	+
Innowacja	-	+
Rytualizm	+	-
Rezygnacja	-	-
bunt	-/+	-/+

Głownym założeniem szkoły kulturowej - społeczeństwo to zbiór różnorakich systemów wartości tworzonych przez różnorakie grupy. Dewiantem zostaje nazwany ten, który próbuje wejść do innej grupy społecznej z opracowanym i wypracowanym opracowanym w swojej macierzystej

Dewiacje najprościej rozpoznać poprzez sprzeciw społeczeństwa na dane czyny.

Teoria kontroli społecznej:

W każdym człowieku walczą dwa żywioły, z jednej strony akceptacja społeczna i dostosowanie się do niej. A z drugiej strony ciągoty do niemoralnych wycieczek i prób dewiacji. Powstrzymuje nas prawo, kontrola zewnętrzna, instytucje oraz wewnętrzne przekonania czyli kontrola wewnętrzna. Istnieje jeszcze pośrednia kontrola między wewnętrzną i zewnętrzną. Polega to na tym, ze np. wychowuje dziecko, że nie wolno śmiecić, potem robię to przy nim i bardziej liczę się z tym znaczącym innym niż z kimkolwiek kontrolującym z zewnątrz.

Aby dokonać dewiacji, ludzie decydują się na neutralizację, czyli pozbycie się kaca moralnego/wstydu - po wykonaniu dewiacyjnego czynu. Rodzajami takiej neutralizacji mogą być: kwestionowanie odpowiedzialności, kwestionowanie ofiary, potępienie potępiających, odwołanie się do wyższych racji.

WYKŁAD VII

Zachowanie dewiacyjne, jest w tedy - kiedy grupa ludzi w której dane zachowanie miało miejsce, uzna to zachowanie za dewiacyjne. Społeczeństwu rzadko zależy na tym, żeby pozbyć się całkowicie dewiantów, ponieważ nie mięli by odnośnika od poziomu normalności. Rzadko udaje się trafnie ocenić postać jako dewianta, lub nie. Howard Becker zajmował się tą kwestia. Popełnił taką tabelkę:

	Posłuszny wobec reguł	Łamanie reguł
Postrzegane jako dewiacyjne	Dewiacje fałszywie ocenione	Czyste dewiacje
Nie postrzegane jako dewiacyjne	Konformizm	Ukryte dewiacje

Kariera dewiacyjna ma dwa etapy: pierwszy, czyli popełnienie czynu dewiacyjnego - w cale nie musi być popełnione przez motywacje dewiacyjne. Może to być ciekawość, albo jakieś inne pierdoły. Kolejne etapy kariery dewiacyjnej, wymagają już motywu / poczucia potrzeby ponawiania zachowania dewiacyjnego. Nie jest już to eksperyment, ale nawyk. Mało kto zostaje dewiantem samemu. Związane jest to z interakcją, powiązaniem i nauką od innych - bardziej już zaawansowanych dewiantów. Kariera dewianta, przechodzi do apogeum - czyli osiąga punkt krytyczny w momencie kiedy przestaje się ukrywać. Wychodzi z zamkniętego społeczeństwa na „światło dzienne” ze swoją dewiacją. Kolejnym etapem jest pewna obojętność, dewiant uznaje, że skoro społeczeństwo postrzega go jako dewianta, to on będzie takim dewiantem dla tego społeczeństwa.

WYKŁAD VIII

„Praca czyni człowieka” - Marks

Podział pracy istnieje od zawsze, na początku prostszy - kobiety rodzą faceci polują. Później podziały te były coraz bardziej skomplikowany i szczegółowy. Pierwszy wielki podział pracy to jeszcze prehistoryczna. Zaczęło się od grup - grupa która trafiała na żyzne doliny uprawiala i była rolnikami. Inna grupa to pasterze, którzy pędzili bydło. W pewnym momencie okazało się że produkują więcej niż mogą przetrawić. To było początkiem między grupowej - globalnej wymiany dóbr pomiędzy grupami. Grupy coraz bardziej uzależniały się od siebie. Rolnicy liczyli na mięso od pasterzy i vice versa. Drugi wielki historyczny podział pracy to wyodrębnienie się rzemieślników. Rzemieślnicy czyli jednostki produkujące produkty niemożliwe do spożycia, ale za to pomocne do produkcji. Pojawiło się kolejne zależności pomiedzy ludźmi, pasterze i rolnicy musieli produkować więcej aby utrzymywać tych któ®zy nie produkuja jedzenia, ale jednak mają wpływ na produkcję i są potrzebni. Trzecim podziałem było pojawienie się Kupców. Ci goście nie produkowali absolutnie nic, ale potrzebni byli do ułatwiania handlu pomiędzy grupami.

Potem przyszła starożytność, okazało się, że zajebistym narzędziem do robienia wszystkiego jest drugi człowiek - czyli niewolnik. Ekonomia starożytnego Rzymu opierała się na niewolnikach. W kwestii niewolnictwa, Arystoteles wyraźnie podzielil ludzi na „pelnych ludzi” i na tych któ®zy urodzili się po to, żeby być niewolnikami. Widać tu zalążki pierwszej ideologii faszystowskiej.

Wszystko szło zajebiście, ale pojawiło się chrześcijaństwo. Chrześcijaństwo zabraniała niewolnictwa. Głosiło ze wszyscy ludzie są równi.

Średniowiecz to już wyraźnie zhierarchizowane społeczeństwo, piramida społeczeństwa to, klasa panująca czyli rycerze książęta i duchowieństwo, oraz reszta czyli pseudo niewolnicy. W myśl średniowiecznych poglądów, praca fizyczna byłą potępiona - znakiem hańby i braku łaski bożej. Jedyne uznawane zawody to rycerstwo, bycie księdzem lub ksieciem/monarchą .

Chrześcijaństwo potępiło lichwę, pożyczanie pieniędzy, działalność bankierską itd. Kredyt tłumaczono jako kupowanie czasu, a czas jest prerogatywą Boga, a Bogu nie wolno się wciskać w kompetencje.

Piramida społęczna średniowiecza miała nieprzekraczalne bariery. Klasa średnia nie mogła stać się klasą wyższą. Na pomoc tym pragnieniom wyszła reformacja.

Chrześcijaństwo głosiło, że najważniejsze jest dla człowieka modlenie się i walka o zbawienie więc pracy powinno być jak naj mniej. Protestanci znaleźli na to sposób- idee predestynacji. Według nich wyglądało to tak, że los ludzki jest przesądzony - czy pójdzie do nieba czy do piekla. A Talent jest rzeczą daną od boga i trzeba ten talent wykorzystywać, bo to jest przeznaczenie.

WYKŁAD IX

[diagram webera dotyczący kapitalizmu] - weberowski łańcuch przyczyn powstania kapitalizmu

Kultura organizacyjna obejmuje podzielane zbiorowo w danej organizacji i głoszone systemy wartości, potoczne i często nieuświadamiane założenia, oaz związane z nimiobowiązujące członków danej organizacji reguły działania a także całą sferę symboliczną funkcjonowania organizacji. (np. język organizacyjny, ideologie, mity, przekonania, systemy wiedzy)

WYKŁAD X

Zbiór zagadnień na egzamin:

• różnice i podobieństwa, człowiek i inne stworzenia

• podstawowe założenia socjologii (współczynnik humanistyczny)

• kultura (czym jest itd.)

• osobowość (typologie itd.)

• władza i przywództwo (instytucje totalne itd.)

• zbiorowości (kręgi,grupy, rodzaje)

• dewiacje (podstawy - definicje)

• wymiary kultury organizacyjnej

wymiary kultury organizacyjnej:

indywidualizm a kolektywizm - (czy ja czy my) tożsamość całościowa, naprzeciw indywidualności pojedynczego człowieka. Wewnątrzesterowność a zewnątrzsterowność.

---