„ŚWIATOPOGLĄD NAUKOWY”
Pozytywizm: Auguste Comte (1798-1857)
Wykład filozofii pozytywnej
Był przede wszystkim twórcą oryginalnej historiozofii i opartej na niej teorii postępu - nie uznaje historii za proces ciągły i jednolity; postęp ten dokonuje się w trzech stadiach i w każdym z nich istnieje zgodność pomiędzy świadomością żyjących w danym czasie ludzi a instytucjami życia zbiorowego; te stadia to:
stadium teologiczne, w którym w społeczeństwie dominują fikcyjne zasady wiary; ludzie doszukują się we wszystkim wpływu sił nadprzyrodzonych, a dociekania swe koncentrują na poszukiwaniu odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące początku i istoty bytu; w społeczeństwie znaczącą rolę odgrywa duchowieństwo;występują okresy:
fetyszyzmu (przypisywanie czci boskiej rzeczom, ustrój oparty na przemocy)
politeizmu (wielobóstwo, powstanie państwa i prawa, podboje, ustrój niewolniczy)
monoteizmu
stadium metafizyczne, oparte na założeniach abstrakcyjnych; ludzie są przekonani, że rzeczywistość jest zdeterminowana, z tym, że siły nadprzyrodzone jako czynnik determinujący zastępuje w tym stadium pojęcie natury; charakteryzuje się wzrostem indywidualizmu i krytycyzmu, które powodują ferment społeczny (w postaci wojen religijnych, reformacji, zmian w hierarchii społecznej)
stadium naukowe (pozytywne), ludzkość pozbywa się dziecięcej naiwności i anarchii umysłowej, natomiast w sposób dojrzały kształtuje swoje poglądy w oparciu o badania naukowe, obserwując i analizując wyłącznie fakty, rezygnując ze wszelkiej metafizyki i fikcji; filozofia pozytywna umożliwi stworzenie ładu moralnego opartego o system świeckich wartości
Jako klasyk myśli socjologicznej oparł ją na założeniach empiryzmu - wszelkie zagadnienia związane z życiem społecznym, są według niego wynikiem poznania empirycznego i można je odkryć w wyniku naukowej analizy wzajemnego związku faktów, bez dociekania ich genezy i istoty
System Comte'a przenika kult nauki, którą uznaje za jedyny środek poznania i opisywania świata
Wiąże się to z kultem człowieczeństwa, jako że tylko ludzie potrafią przez badania naukowe zbadać nie tylko stan współczesnego świata, lecz także w oparciu o tę samą metodę opracować i zrealizować plan jego przebudowy
Poza religią i państwem Comte uznał konieczność istnienia jeszcze jednej formy wspólnoty - instytucji, głoszącej kult wiedzy i człowieczeństwa, określany jako kult Wielkiej Istoty, projekt uniwersalnej religii Ludzkości, której dogmatami były jedność, wzajemna miłość i solidarność
Koncepcja ustroju społecznego Comte'a wiąże się z jego konserwatywnym światopoglądem - nie uznawał żadnych luźnych więzi międzyludzkich, lecz głosił potrzebę istnienia zwartej i uporządkowanej struktury społecznej
W strukturze tej naczelną rolę odgrywać miało życie produkcyjne, wytwórczość, powstanie społeczeństwa industrialnego
Zgodnie z tym homo faber, człowiek produkujący, racjonalny, przewidywalny i przewidujący stanie się najwartościowszym obywatelem społeczności
Podstawową komórką społeczną jest rodzina, ona też stanowi najprostszą formę zrzeszenia ludzi
Głosił pochwałę społeczeństwa organicznego, hierarchicznego, podporządkowanego silnej władzy państwa, jako właściwego dla epoki pozytywnej
Dojście do tego stadium rozwoju historii nastąpić miało w drodze pokojowej
Ona też doprowadzić powinna do zmian w charakterze własności, która miała się stać, pozostając nadal w rękach właściciela, dobrem realizującym funkcje społeczne - ostatecznym celem posiadania miał być pożytek całego społeczeństwa, co gwarantować powinno było wysokie morale właścicieli
Pozytywizm prawniczy
Pozytywizm prawniczy nie czerpał inspiracji bezpośrednio z nauki Comte'a, ale w obu przypadkach mamy do czynienia ze stanowiskiem badawczym, według którego odrzuca się wszelkie konstrukcje nawiązujące do woli boskiej, prawa naturalnego, tradycji czy zwyczaju, natomiast kładzie się nacisk na badania empiryczne
Prawo nie powinno być wartościowane, zanika podział na prawo wyższego i niższego rzędu.
Głównym zadaniem, jakie postawili przed sobą przedstawiciele pozytywizmu prawniczego, jest ustalenie, co to jest prawo
Pozytywiści łączyli prawo z państwem nie uznając żadnych form prawa wcześniejszych aniżeli te, które powstały w państwie
Jurysprudencja analityczna: John Austin (1790-1859)
Prawo to rozkaz, poparty przez sankcję, który został wydany przez suwerenną władzę
Wyróżniał wprawdzie prawo Boga, zawierające nakazy Boga względem człowieka, nie łączył go jednak z prawem pozytywnym, obowiązującym w danym państwie tym
Co jest prawem, przesądza fakt przez kogo zostało ono wydane, natomiast nie sposób wnioskować o tym, odwołując się do treści tego prawa
Suweren wyraża przez prawo swoją wolę
Suwerenna władza to podmiot, indywidualny lub zbiorowy, który jako jedyny cieszy się powszechnym posłuchem ze strony danego społeczeństwa (teoria woluntarystyczna)
Ograniczenie go w stanowieniu prawa nie jest możliwe dlatego, że suweren w każdej chwili może dowolnie zmienić nadane przez siebie wcześniej, obowiązujące prawo
W kształtowaniu treści prawa ustawodawca kierować się będzie rozumowaniem racjonalnym, nie lekceważąc przy tym głosów społeczeństwa
Jeśli suweren nie będzie respektował w swoim działaniu norm sprawiedliwości czy moralności, nie jest to powód, aby podważyć obowiązywanie wydanego przez niego prawa
Dużą uwagę przypisywał Austin zagadnieniom związanym ze stosowaniem prawa, gdyż wobec formułowania przepisów prawnych w sposób ogólny duża rola przypada orzecznictwu, polega ona na dostosowywaniu norm ogólnych do konkretnych przypadków
Jurysprudencja analityczna, wprowadzała do działalności orzeczniczej zasady analizy semantycznej i reguły wnioskowania opartego na logice formalnej, w szczególności na zastosowaniu sylogizmu
Cel w prawie: Rudolf von Ihering (1818-1892)
Według niego dociekania prawnicze możemy zhierarchizować, wyodrębniając trzy szczeble
analiza, mająca na celu posegregowanie materiału i wyodrębnienie ze zdań prawnych kwestii ogólnych i szczególnych
koncentracja, polegająca na formułowaniu zasad prawnych, systematyzujących porządek prawny, stanowiących podstawę określenia logicznych zasad konstrukcji prawa, a nade wszystko jego celu (teleologiczna koncepcja prawa)
konstrukcja, w której dochodzi do syntezy dwóch poprzednich etapów i powstaje system prawny, wewnętrznie niesprzeczny, nienaganny, odpowiadający wymogom rzeczywistości społecznej
Swoją dynamiczną wizję prawa wiązał z konkretnym celem, jaki stanowi konieczność realizacji, a jednocześnie pogodzenia ze sobą zmiennych i ewoluujących interesów tak jednostki, jak i społeczeństwa jako całości
Ihering wyznawał poglądy określane jako formalizm prawniczy - rygorystyczne zachowanie formy prawa sprzyja wolności, rozumianej jako porządek społeczny i ochrona tego porządku przed zagrożeniami zewnętrznymi i wewnętrznymi
Prawo nie jest konstrukcją niezmienną i ponadczasową, nie istnieje nic takiego jak prawo naturalne, lecz jednocześnie ostrzegał przed żywiołowym rozwojem prawa, stawiając przed ustawodawcą wymóg czuwania nad jego formą i treścią
Poddał krytyce bez- względny formalizm prawniczy pozytywistów
Wprowadzenie prawa w życie wymaga więc zastosowania siły lub poczynienia kompromisu (Walka o prawo - jest walką o sprawiedliwość, walką, która nigdy się nie kończy, tak jak nie ma końca gra interesów pomiędzy poszczególnymi siłami społecznymi)
Gwarancje przestrzegania prawa: Georg Jellinek (1851-1911)
Prawem są normy, które 1) zajmują się zewnętrznymi zachowaniami ludzi w interakcjach podejmowanych z innymi ludźmi, 2) pochodzą od uznanego autorytetu zewnętrznego, 3) ich obowiązywanie gwarantuje sila zewnętrzna
Te cechy różnią normy prawne od norm religijnych i moralnych
Ludziom powinna towarzyszyć świadomość obowiązywania prawa
Podstawową gwarancję stanowi ustrój państwa oparty na podziale władzy, rozumiany przez Jellinka jako wszelki podział kompetencji, co jego zdaniem stanowi jedyny środek zapewniający utrwalenie istniejącego porządku
Treść prawa kształtowana jest przez państwo
Głosił teorię o normatywnym działaniu rzeczywistości - fakty społeczne, wartościowane w świadomości człowieka, stają się dla niego wyznacznikiem norm postępowania, częste zaś występowanie jakiegoś faktu zwiększa jego silę normatywną i może się stać podstawą prawa
Państwo, które tworzy prawo, jest nim również związane
Również władza państwowa zawdzięcza swoje istnienie stanom faktycznym, jakie utrwalą się w świadomości ludzkiej i uzyskają akceptację ze strony społeczeństwa
Państwo definiował jako jedność, złożoną z terytorium, społeczeństwa i władzy
Władza suwerenna - taka, która nie ma nad sobą żadnej wyższej władzy, która swoje panowanie nadaje sobie sama i sama kształtuje prawo, według którego działa
Społeczeństwo, łączy się dzięki posiadaniu wspólnych celów, co sprawia, że państwo jest również jednością w dążeniu do celu
Wytwarza się jedność pomiędzy władzą i ludnością - ludzie wydający rozkazy i ludzie dający im posłuch
Był zwolennikiem ograniczonych funkcji państwa, które nie powinno ingerować w sfery religii, moralności, pozostawić pełną autonomię sztuce i nauce, ograniczyć wpływ na gospodarkę, rezygnując z bezpośredniego wytwarzania dóbr
Związki pomiędzy ludźmi obejmują formy znacznie subtelniejsze, istnieje bowiem coś, co nazwać można masowymi zjawiskami psychicznymi, w wyniku których powstaje naród, religia, podziały klasowe wewnątrz społeczeństwa, i w procesach tych państwo nie uczestniczy
Wyłącznymi obowiązkami państwa jest obrona ludności i zamieszkałego przez nią terytorium, dbałość o pozycję państwa na zewnątrz, działalność prawotwórcza
Poza działaniami o charakterze wyłącznych kompetencji władza państwowa powinna działać subsydiarnie (pomocniczo) na rzecz jednostek i ich zrzeszeń
Darwinizm społeczny
Ewolucjonizm: Herbert Spencer (1820-1903)
Zasady biologii, psychologii, socjologii, etyki
Program systemu filozofii syntetycznej
Darwinizm ukształtował się dzięki spopularyzowanemu, głównie przez pozytywistów, przekonaniu o możliwości sformułowania naukowych zasad funkcjonowania społeczeństwa, które poznawalne są empirycznie
Stawiał sobie za zadanie wyjaśnienie stosunków społecznych przy założeniu, że istnieje analogia pomiędzy życiem społecznym a biologicznym
Dociekania te przebiegały w zgodzie z teorią sformułowaną przez Charlesa Darwina, którego system koncentrował się wokół prawa doboru naturalnego, będącego według niego motorem powstawania i rozwoju gatunków roślin i zwierząt, oraz wokół prawa walki o byt jako czynnika selekcji, w końcu wokół teorii o dziedziczeniu cech nabytych
Darwinizm społeczny zaklada ewolucjonizm - podobnie jak organizmy żywe, tak i społeczeństwo podlega zasadom rozwoju ewolucyjnego; jest to teoria deterministyczna, bo reguły rządzące procesem ewolucji wyznaczają reguły społecznego bytu i teoria o charakterze elitarystycznym, jako że uzasadnia nierówność i dominację jednej grupy społeczeństwa nad inną
Spencer w socjologii klasyfikowany jest jako przedstawiciel szkoły organicystycznej, w filozofii jako ewolucjonista, w polityce był zwolennikiem liberalizmu
Spencer był inspirowany także demograficznymi analizami Malthusa, głoszącymi konieczność walki o byt wzrastającej populacji ludzkiej, z uwagi na niewystarczające środki żywności
Samo wprowadzenie do nauki. terminu „ewolucja” jest zasługą Spencera - Darwin nie używał wcześniej tego terminu
Model ewolucjonistyczny jest całkowicie ahistoryczny, tworzy uniwersalny schemat, nie dopuszczając żadnyćh indywidualnych odmienności dotyczących konkretnych społeczeństw
Ewolucja dotyczy calego wszechświata, a więc jest jej poddane również społeczeństwo Dokonuje się ona stopniowo, w jednym kierunku i opierając się na działaniu jednego prawa
W wyniku ewolucji następuje zróżnicowanie danej całości na części - staje się ona różnorodna, lecz także uporządkowana, a pomiędzy poszczególnymi częściami powstają liczne związki,dzięki którym wszystkie części pozostają w równowadze
Proces ewolucji nie jest procesem nieskończonym, jego kres następuje w momencie osiągnięcia pełnej równowagi
W społeczeństwie proces uzyskiwania równowagi zachodzi pomiędzy grupami, klasami, również pomiędzy poszczególnymi społeczeństwami
Równowagę uzyskuje się jedynie poprzez konflikt - walkę o byt, a obawa o niepowodzenie w tej walcę powoduje strach, z tórego bierze swój początek władza
Wraz z władzą pojawia się podział pracy, dalej podział na klasy społeczne
Powstaje ustrój organizowany przez władzę polityczną i religijną, któremu Spencer nadaje nazwę militaryzm - klasą rządzącą są w nim wojownicy
Prawo służy utrwalaniu tak zorganizowanego państwa i jego porządku, nie bie- rze natomiast pod uwagę interesów indywidualnych
Postępuje proces integracji, a coraz większe grupy nim objęte zaczynają żyć w pokoju i wzajemnej życzliwości, poświęcając się pracy, a nie konfliktom i walce - ludzie tworzą społeczeństwo oparte na zasadach indywidualistycznych - etap militarny zmienia się więc w etap industrialny
W społeczeństwie industrialnym walka toczy się o sukces, majątek, szczęście i przebiega w warunkach wolnej konkurencji,
Jedynie bardzo powolna ewolucja zapewnić może trwały skutek w postaci dojrzałego społeczeństwa industrialnego
Główną ideą polityczną była konieczność ograniczenia władzy państwa - wśród ograniczeń stawianych państwu znajduje się nawet zakaz pomocy charytatywnej, jako że zakłóca ona naturalny proces walki o byt, która w tym ujęciu stanowiła synonim niczym nieskrępowanej wolnej konkurencji
Postulowała życie w zgodzie z prawami przyrody, czyli z prawami walki o byt - nie ma więc uniwersalnych kanonów dobra i zła, zakłada moralność hedonistyczną
Teoria podboju: Ludwik Gumplowicz (1838-1909)
Podstawą teorii Gumplowicza było założenie o istnieniu konfliktu pomiędzy, jak je nazywał, rasami, czyli grupami ludzi różniącymi się pomiędzy sobą obyczajami, religią, prawem, językiem, a więc wyznacznikami o charakterze kulturowym, a nie antropologicznym
Zwycięstwo w walce należy do rasy, która odznacza się wyższym stopniem organizacji, a konflikty pomiędzy rasami zakończą się wraz z ich całkowitym wymieszaniem
Cechą charakterystyczną konfliktu jest więc zmienność jego uczestników i płaszczyzny sporu
Prezentował postawę zdecydowanie antyindywidualistyczną, twierdząc, że wiedza o człowieku i wiedza o społeczeństwie nie mają wspólnej płaszczyzny, albowiem jednostka nie ma wpływu na losy zbiorowości, społeczeństwo zaś stanowi odrębną jakość i nie może być traktowane jako zbiór jednostek
Teoria powstania państwa nazywana jest w skrócie teorią podboju - pierwotną formą zrzeszenia jednostek była horda, w której własność była wspólna, a ludzie spokrewnieni pomiędzy sobą, w procesie syngenizacji więzi osobiste zastępowała powoli rodząca się świadomość wspólnoty i powstał szczep, w którym istniało rozwarstwienie społeczne, podział na panów i niewolników; szczepy prowadziły ze sobą walkę, w rezultacie której zwycięzca osiedlał się na konkretnym terytorium, kontrolując ludność podbitą - w ten sposób powstawało państwo
W państwie konflikty nie zanikały, zawsze pozostawał ich źródłem podział pomiędzy poddanymi a władzą, skupiającą w swoich rękach własność i stanowiącą prawo jako gwarancję swojej przewagi
Konflikty te były w państwie coraz słabsze, jako że tworzył się pomiędzy ludźmi nowy typ więzi - więź narodowa, która jest w stosunku do państwa wtórna
W końcu rozwój kultury i coraz lepsze warunki życia ludzi doprowadziły do powstania nowoczesnego państwa
W procesie amalgamacji, czyli dzięki procesowi mieszania się krwi, walka w państwie słabnie, coraz silniejsze natomiast stają się spajające ludzi więzi kultury, obyczaju i języka, w wyniku czego powstaje nowoczesne państwo kultury, w którym coraz powszechniejsze stają się postawy solidarystyczne
Poglądy na temat rewolucji: jest wynikiem ambicji do zajęcia miejsca w elicie przez przedstawicieli stanu średniego, tworzącego się w państwie głównie z napływowych kupców, z których powstało następnie mieszczaństwo; skutkiem ich dążeń jest bądź dokooptowanie ich w skład elity, bądź też zastąpienie jednej elity przez drugą
Rasizm
W wieku XIX powstały również teorie rasistowskie, które prezentować zaczęły teorie o historii ludzkości jako historii ras ludzkich ujmowanych antropologicznie.
Nierówność ras ludzkich: Artur hrabia de Gobineau (1816-1882)
Esej o nierówności ras ludzkich
Gobineau nie miał zamiaru wartościowania ras, dokonywał jedynie ich opisu; jednak wyniki jego klasyfikacji nieuchronnie prowadzą do wniosków wartościujących
Dzielił rasy według koloru skóry na rasę czarną, żółtą i białą i każdej z nich przypisywał określone cechy:
rasa czarna, zwana kobiecą, odznaczała się zmysłowością i poczuciem estetyki
rasa żółta, to rasa ludzi konkretnych i praktycznych, rasa kupców - określał ją Gobineau mianem rasy męskiej
rasa biała to rasa z natury przeznaczona do przywództwa, obdarzona jest bowiem zdolnością przewidywania i chłodnej kalkulacji, zmysłem organizacyjnym, to rasa panów, która jednakże nie jest jednolita wewnętrznie, jej najwartościowszą częścią jest ario-germańska arystokracja francuska
Jego teoria ewolucyjna zakładała, że historia to dzieje degenerowania się ludzkości w związku z procesem mieszania się ras, gdyż najwartościowsze są rasy czyste
Najbardziej mieszanymi rasowo przedstawicielami rasy białej są Słowianie, nie zachowali czystości rasowej także Niemcy, których określał jako Celto-Słowian z przymieszką krwi germańskiej
W toku historii procesowi mieszania się ras towarzyszy kształtowanie się podziału na klasy
Klasę rządzącą reprezentują przedstawiciele rasy białej
U następców Gobineau nie ograniczały się jedynie do opisu. lecz koncentrowały się na wartościowaniu i przeciwstawianiu ras
Fakt wykorzystania teorii rasistowskich w systemie niemieckiego imperializmu i faszyzmu sprawił, że badania nad rasami na długi czas zostały zaniechane
Uzasadnienie niewolnictwa. Rasizm w Ameryce Północnej
Zasady rasistowskie uznano za podstawę ustroju Konfederacji Południa
Thomas R. Dew (1802-1848), podkreślał, że niewolnictwo jest instytucją obecną i uznaną w Starym Testamencie, a Chrystus i apostołowie Piotr i Paweł zalecali niewolnikom posłuszeństwo (argument religijny)
Argumenty o charakterze cywilizacyjnym głosiły, że przykład Rzymu i Aten dowodzi, iż istnienie niewolnictwa jest gwarancją ducha republikańskiego
Jolm C. Calhoun (1782-1850) podkreślał z kolei, że niewolnictwo służy podniesieniu poziomu moralnego i intelektualnego Murzynów i zapewnia pokój społeczny, którego pozbawiona jest Północ
Argumentacja antropologiczna: Josiah Nott (1804-1873)
W końcu prawie wszyscy odwoływali się do uzasadnień ekonomicznych - pożytki ekonomiczne, jakie niewolnictwo daje niewolnikom, czyniąc ich wolnymi od troski o utrzymanie
Podobny zestaw argumentów formułowany był również w odniesieniu do Żydów
Początki antysemityzmu rasistowskiego: Huston Stewart Chamberlain (1855-1927)
Jego dzieło jest poświęcone nade wszystko pochwale rasy teutońskiej jako najdoskonalszej w dziejach cywilizacji europejskiej
Była to rasa, w której główne miejsce zajmowali Germanie, poza tym należeli do niej Celtowie, a na pewnym, wcześniejszym etapie historii także Słowianie zachodni
Miejsce swe Teutoni wywalczyli, przeciwstawiając się naporowi innych kultur
Szczególne miejsce w cywilizacji przyznawał Żydom, twórcom religii chrześcijańskiej - uznawał ich za żywioł silny i niebezpieczny, i to oni mieli być w czasach współczesnych głównymi przeciwnikami Teutonów, rasy wiecznie skazanej na walkę w obronie najwyższych wartości cywilizacji
Chrześcijaństwo sprowadzone do Europy przez Żydów posiadało negatywny wpływ na cywilizację, albowiem głosiło fałszywe idee uniwersalistyczne, osłabiające państwo