WPROWADZENIE W TEMATYKĘ TEORII REHABILITACJI

łac. habilis - sprawny, zręczny.

re - znów, na nowo.

Rehabilitacja oznacza przywrócenie do zręczności, sprawności.

• Idea rehabilitacji rozwinęła się na początku XX w zastępując pomoc filantropijną.

Wiktor Dega - polski prekursor.

• Rehabilitacja jest procesem interdyscyplinarnym, nierozerwalnie związanym z terapią medyczną chorób i społeczną integracja osób trwale niepełnosprawnych. Zajmuje się deficytami funkcjonalnymi i ich skutkami, wynikającymi z uszkodzenia zdrowia.
  Rutkowska 2007

• Organizacja rehabilitacji:

• Zadania rehabilitacji.
  Rehabilitacja jest procesem, którego zadaniem jest:

1. Rozwiązanie problemów wynikających z niepełnosprawności.

2. Zaspokojenie wszystkich potrzeb rehabilitacyjnych osoby niepełnosprawnej w taki sposób, aby umożliwić jej wykonywanie zadań życiowych i funkcjonowanie społeczne na w miarę zadowalającym poziomie i w możliwie największym stopniu.

• Rodzaje rehabilitacji:

1. medyczna (lecznicza),

2. społeczna,

3. zawodowa,

4. psychologiczna

5. geriatryczna,

6. kompleksowa.

Rehabilitacja medyczna:

• Jest istotnym, początkowym etapem rehabilitacji.

• Obejmuje takie postępowania lecznicze, które mają przywrócić osobę niepełnosprawną do normalnego życia społecznego i stworzyć warunki do samodzielnego funkcjonowania.

Rehabilitacja społeczna:

• Istota - przywrócenie osobie niepełnosprawnej możliwie pełnej samodzielności społecznej we wszystkich wymiarach tj. kulturowym, społecznym i zawodowym, oraz edukacja osób zdrowych w zakresie problematyki niepełnosprawności.

Rehabilitacja psychologiczna:

• Zakłada związek między dwiema dziedzinami nauki - między psychologią a rehabilitacją.

• Jej zadaniem jest psychiczne przystosowanie osoby do istniejącej niepełnosprawności.

• Psychoterapia nastawiona na zlikwidowanie silnych reakcji na zaistniałą niepełnosprawność.

Rehabilitacja zawodowa:

• Główny cel - przygotowanie osób niepełnosprawnych do pracy zgodnie z psychofizycznymi możliwościami oraz kwalifikacjami zawodowymi lub preorientacją zawodową.

Rehabilitacja geriatryczna:

• Rehabilitacja osób starszych nie oznacza w pierwszej kolejności wyleczenia.

• Główny cel - możliwie jak najdłuższe utrzymanie sprawności fizycznej osoby starszej, jej kondycji psychicznej oraz samodzielności.

Rehabilitacja kompleksowa:

• W Polsce ukształtował się kompleksowy model rehabilitacji, który zakłada uwzględnienie wszystkich rodzajów potrzeb chorego w procesie rehabilitacyjnym.

• W praktyce rehabilitacja jest procesem ciągłym a jej poszczególne etapy nakładają się i uzupełniają.

• Rehabilitacja kompleksowa jest procesem medyczno społecznym, który dąży do zapewnienia osobom niepełnosprawnym godziwego życia w poczuciu pożyteczności społecznej i bezpieczeństwa społecznego oraz zadowolenia.

• Skuteczne działania rehabilitacyjne:

• Powszechność - prawo do świadczeń i zabiegów rehabilitacyjnych dla wszystkich bez względu na płeć, wiek itp.

• Wczesność - rozumiana w dwóch wymiarach:

1. rozpoczęcia specyficznych zabiegów od pierwszego etapu leczenia,

2. rozpoczęcia leczenia od najwcześniejszej fazy życia (w przypadku wad wrodzonych zapobiega to powstawaniu i utrwalaniu wadliwych kompensacji).

• Ciągłość - utrwalanie sprawności przez podejmowanie użytecznych czynności samoobsługowych w warunkach codziennego życia oraz wykorzystanie ich w różnych czynnościach zawodowych.

• Kompleksowość - jest wyrazem holistycznego rozpatrywania wszystkich problemów niepełnosprawności (jej skutków biologicznych i społecznych).
  Realizacja zadań rehabilitacji kompleksowej, wymaga współpracy wielu specjalistów odpowiedzialnych za przebieg procesów profilaktycznych, terapeutycznych, adaptacyjnych i integracyjnych.