POEZJA JÓZEFA CZECHOWICZA
Czechowicz Józef (1903-1939), polski poeta i prozaik.
Wybitny poeta tzw. drugiej awangardy. Współpracę z grupą poetycką "Kwadryga".
Piewca sielankowej wsi i prowincji, a jednocześnie wyraziciel katastrofizmu. Nawiązywał do wizjonerstwa romantyków oraz do symbolizmu. Jego inspiracją był folklor, zwłaszcza jego muzyczność.
W warstwie formalnej jego poezja cechuje się uproszczoną i rozluźnioną składnią, całkowitą rezygnacją z interpunkcji i dużych liter. Koncepcję języka poetyckiego w twórczości poetyckiej Czechowicza określa się jako symboliczno-magiczną. Poeta stara się sięgać do treści ukrytych, nadać słowu moc sprawczą, uczynić z niego zaklęcie. Prowadzi to do mityzacji świata i do jego odrealnienia a zarazem ku personifikacji zjawisk, heroizacji postaci i uwzniośleniu - źródeł takiej postawy szukać można w poezji romantycznej oraz, przede wszystkim, w folklorze.
Jego poezja cechuje się oniryzmem i wizyjnością z jednej strony, a muzycznością z drugiej. Czechowicza uznaje się za "wirtuoza muzyczności" i "mistrza instrumentacji głoskowej", współtworzą one w jego wierszach również warstwę znaczeniową.
Świat poezji Czechowicza to przede wszystkim wieś i małe miasteczko, a główne tonacje psychiczne to łagodność, czułość i bezradność. Dominująca w jego poezji barwą uczuciową jest żal, estetyczną - elegijność, a główną obsesją - śmierć. Myśl o śmierci własnej jest w niej ściśle spleciona z przeczuciem śmierci zbiorowej, wojny, wielkiej zagłady. Czechowicza uważa się za jednego z najsugestywniejszych katastrofistów Dwudziestolecia - stanowi on typowy przykład "poety dwóch wojen" - wspomnienia i przeczucia w jego twórczości wzajemnie nakładają się na siebie. Wielką rolę odgrywają w niej motywy ognia i wody w ambiwalentnym, śmiercionośno- oczyszczającym znaczeniu. Istotną opozycją w tej poezji jest przeciwstawienie Arkadii i Katastrofy - krucha, łagodna uroda Arkadii i apokaliptyczna groza Katastrofy wzajemnie się potęgują.
Twórczość: KAMIEŃ, 1927 DZIEŃ JAK CO DZIEŃ. WIERSZE Z LAT 1927, 1928, 1929, 1930 BALLADA Z TAMTEJ STRONY, 1932 STARE KAMIENIE 1934 W BŁYSKAWICY. POEZJE, 1934 NIC WIĘCEJ, 1936 CZASU JUTRZEJSZEGO. DRAMAT, 1939 NUTA CZŁOWIECZA, 1939 PLAN AKCJI, 1938 POEMAT, 1992
Cechy twórczości:
-katastrofizm; przeczucie własnej śmierci, przeczucie wojny (zginął podczas bombardowania);
-pejzaże wiejskie;