CZYM JEST ETYKA?
Etyka jest dyscypliną filozoficzną. Powstała jako część filozofii i nadal nią pozostaje. Wiele jej twierdzeń jest przedmiotem sporów i kontrowersji. Nie ma czegoś takiego jak jedynie słuszna i prawdziwa etyka. Są natomiast różne szkoły i kierunki filozoficzne. Dlatego mówiąc o etyce musimy sięgać do historii filozofii i przedstawić najważniejsze stanowiska w rozwoju myśli etycznej. Zacznijmy jednak od kilku definicji - musimy wiedzieć, jak współcześnie rozumie się pojęcia etyki i moralności.
Etyka jest teorią moralności.
Moralność (łac. moralis = obyczajowy)
to zjawisko społeczne, którego zadaniem jest regulowanie stosunków między jednostką a jednostką oraz między jednostkami a grupami społecznymi,
to poglądy i przekonania znajdujące swój wyraz w postawach i zachowaniach wobec innych,
to rodzaj systemu normatywnego bliskiego obyczajowi i prawu.
Podstawowe elementy moralności to:
oceny,
normy,
sankcje,
wzory osobowe,
ideały.
Etos (gr. ethos = obyczaj, zwyczaj) to styl, sposób życia, postawy danej grupy społecznej.
Etyka dzieli się na trzy działy:
etykę opisową,
etykę normatywną,
metaetykę.
Etyka opisowa:
bada faktycznie istniejącą moralność.
nie formułuje żadnych postulatów moralnych, nie preferuje żadnych wartości,
przedstawia to, co jest, a nie to, co być powinno,
wykorzystuje dorobek socjologii i psychologii.
Etyka normatywna:
konstruuje i uzasadnia systemy moralności,
systemy te określają normy postępowania, wartości i ich hierarchię,
wypowiada się nie tylko o tym, co jest, lecz także o tym, jak być powinno,
jej twierdzenia zależne są od przyjętego stanowiska filozoficznego - w praktyce: jest po prostu częścią filozofii.
Metaetyka:
zajmuje się logiczną analizą języka etyki oraz jej metodologią.
Etyka praktyczna:
zajmuje się wcielaniem w życie zalecanych norm moralnych,
pomaga w dokonywaniu wyborów warunkujących życie dobre, godziwe, sprawiedliwe i słuszne.