Marta Margit Brożyńska gr.600 RSN nr albumu 7435
Temat: Zalecenia metodyczne w twórczej resocjalizacji
W pedagogice ogólnej samo słowo metodyka oznacza zestaw wskazówek, według, których należy postępować. Metodyka określa, w jaki najlepszy sposób wychowawca może osiągnąć zamierzony cel, który ma zrealizować na wychowanku lub grupie wychowanków. Zalecenia pedagogiczne możemy podzielić na dwie grupy: zasady oraz reguły. Zasady to ogólny zbiór różnych sposobów, które prowadzą do zaplanowanego celu, natomiast reguły dobierają najbardziej odpowiednie i skuteczne środki, które maja pomóc w zrealizowaniu założonego celu. W procesach wychowawczych, resocjalizacyjnych, dydaktycznych każdy, kto dokonuje oddziaływań wychowawczych czy edukacyjnych swoje oddziaływanie opiera na różnych metodach pracy. Metody te pozwalają w większości osiągnąć zamierzony pozytywny efekt zmian, które są wywoływany w jednostce bądź grupie.
Wykorzystuje się różne sposoby, w których wykorzystujemy kulturę czy sztukę - oczywiście mamy tu na uwadze metody kulturotechniczne. Poprzez tą metodę ukazuje się wzorce a także wytwory aktywności ludzkiej, które mogą zmotywować do pozytywnych zmian wśród grupy bądź jednostki społecznie niedostosowanej. Kulturotechnikę powinniśmy odnosić do aktywności szkolnej czy aktywności w pracy. Każda jednostka, która próbuje dokonać zmiany w osobie nieprzystosowanej społecznie musi również śledzić zmiany socjologiczno-pedagogiczne, które następują w ciągle rozwijającym się świecie. Obecnie działania resocjalizacyjne powinny zostać uaktywnione oraz rozwijane, ponieważ trzeba skupić się na procesach u osób resocjalizowanych, które powinny być pobudzone do pozytywnego działania wobec samego siebie. U takich osób należy wskazywać obszary ich twórczości, ponieważ powinni oni w twórczy sposób rozwiązywać swoje problemy. Istotnym elementem w pracy z osobami resocjalizowanymi jest rozwijanie ich parametrów osobowościowych. Ze strony wychowawcy wygląda to tak, iż powinien on uaktywniać talenty i schowany potencjał swojego nieletniego wychowanka, ponieważ spowoduje to u niego całkiem inne spojrzenie na świat i pozwoli realizować piękne oraz ukryte marzenia. Osoby, które otaczają nieprzystosowanych nieletnich powinny im pokazywać inne pozytywne strony oraz sposoby życia. W tej lepszej stronie życia resocjalizowani wychowankowie mogą zaistnieć na nowo i wykorzystać własny potencjał. Każdy powinien pamiętać, że we współczesnej pracy z osobami niedostosowanymi społecznie najskuteczniejszą metodą jest metoda twórczej resocjalizacji. Właśnie ona dostrzega potencjał we wszystkich zagubionych jednostkach. To tym jednostkom trzeba uzmysłowić pokłady wielu możliwości intelektualno - kulturalnych. Uświadomienie to zaczyna się od drobnych małych sukcesów, dzięki którym będą oni mogli zbudować swoje nowe `ja', swoją nową tożsamość. Osoby, które są niedostosowane społecznie często mają bardzo zaburzone relację społeczne, dlatego w postępowaniu z nimi kładziemy bardzo duży nacisk na uwydatnianie jego dobrych strony i jego potencjału. Poprzez kreowanie nowej tożsamości resocjalizowana jednostka sama będzie mogła w sposób ogólnie akceptowany realizować własne dążenia w różnych dziedzinach życia zawodowego, intelektualnego i kulturalnego.
Dlatego niedostosowanym społecznie należy pokazywać różne możliwości funkcjonowania poprzez jego czynne uczestnictwo w życiu, pokazuje się mu jak można żyć inaczej. Oczywiście takie osoby trzeba angażować i starać się czynnie zachęcać do aktywności w duchu sportowym intelektualnym naukowym by mógł odnaleźć swoje własne parametry osobowościowe. Efekty wychowawcze nie przychodzą z dnia na dzień. Resocjalizacja to nie pieczenie ciasta to długotrwały proces, który w trakcie czasu trwania często odnosi porażki. Osoby, które tych porażek doświadczają nie powinny zrażać się do dalszej resocjalizacji powinny one wyciągać z tego wnioski i mówić, że to niepowodzenia i trzeba obrócić to w lekcję rozwiązywania problemu życiowego, który pojawił się na drodze tej osoby. Jeżeli osoby zajmujące się resocjalizacją nieletnich nie umieją drobnych porażek wychowanka przekształcić w nową możliwość oddziaływania to oznacza, że dany wychowawca nie jest twórczy a wychowanek od razu wyczuje słabość wychowawcy; wówczas twórcza resocjalizacja nie przyniesie oczekiwanych pozytywnych efektów. Korzystając z metod twórczej resocjalizacji wychowawca musi pamiętać, iż to on ma być tym elementem, który jest silny i zaangażowany w proces uaktywnionej zmiany tożsamości. Wychowanek zanim odnajdzie w sobie własne możliwości pozytywnych zmian to często oddala się od wysiłku, który musi ponieść, by dokonać u samego siebie zmian w sposobie widzenia życia i kontaktów interpersonalnych.
Podsumowując to w procesie resocjalizacji twórczej należy dbać o to, by utorować rozwój osoby niedostosowanej społecznie, która z różnych powodów miała utrudniony lub zablokowany rozwój intelaktualno - społeczny. Na wyżej wymienione dwa utrudnienia ma wpływ wiele czynników środowiskowych, w których dana jednostka przez jakiś czas funkcjonowała. To właśnie u tego młodego człowieka należy wytworzyć inne widzenie samego siebie i swoich możliwości. To jest właśnie unaocznienie nowych sposobów rozwiązywania sytuacji problemowych, bo życie codzienne niesie ze sobą ciągle sytuacje problemowe, które trzeba rozwiązywać w sposób właściwy i akceptowalny w naszym społeczeństwie. Osobą niedostosowanym społecznie trzeba zwrócić uwagę na przeszłość i zwrócić uwagę na teraźniejszość i pobudzenie jego kreatywności, która przyniesie dla niego pozytywna przyszłość. Kiedy wychowanek będzie wyobrażał sobie swoją przyszłość w sposób akceptowalny przez społeczeństwo możemy powiedzieć, że w jakimś stopniu nasze oddziaływanie na resocjalizowanego wychowanka przyniosło pozytywne efekty, z których wychowawca może być zadowolony. A dopiero czas ukaże na ile wychowanek odniesie swój osobisty sukces życiowy oraz zmieni swój własny wizerunek a tym samym swoje życie, oraz to, co go otacza.