Temat: Zajęcia integracyjne

Cele:

- bliższe poznanie się uczestników

- uczymy się konstruktywnie współpracować

- umiejętność dostrzegania swoich mocnych stron

Metody:

- pedagogika zabawy

- praca w grupie i małych grupach

- burza mózgów

- dyskusja

- praca w grupie(na forum) i w małych grupach

techniki pedagogiki zabawy:

- tańce integracyjne

- zabawy

Uczestnicy: grupa która się nie zna w jednolitym wieku 18 osób

Czas trwania: 3 godziny 45 minut + 15 minut przerwy

Środki dydaktyczne:

- szary papier

- flamastry

- małe kartki

- taśma malarska

- 4 kartki w wyrazistych kolorach: zielona, niebieska, czerwona i żółta

- 5 piłek

- chusta animacyjna

- chustka do żonglowania

- piłka z gąbki

- magnetofon

1) Metody wstępne

a) Niedokończone zdania

Każdy z uczestników kończy zdania napisane na rozłożonych na podłodze arkuszach papieru. Sugerują one w swej treści przekazanie nadziei, obaw, myśli związanych z mającymi rozpocząć się zajęciami.

- Mam nadzieję, że te zajęcia …

- Obawiam się, że te zajęcia …

- Jestem tu chociaż …

b) Dłoń

Każdy obrysowuje swoją dłoń na arkuszu papieru, wpisuje w nią swoje imię i słowo, które kojarzy mu się z zabawą.

c) Wizytówka - krzyżówka

Na małej karteczce wpisujemy pionowo drukowanymi literami swoje imię, do każdej litery dopisujemy cechy, które nas charakteryzują, przyczepiamy do ubrania.

Czas trwania 15 minut

2) Przedstawienie się prowadzących i podanie celu spotkania oraz informacje organizacyjne

Czas trwania 5 minut

3) Witam wszystkich tych, którzy

Prowadzący w szczególny sposób wita wszystkich uczestników tak, aby każdy poczuł się powitany indywidualnie.

- witam wszystkich, którzy przyjechali na spotkanie autobusem

- witam wszystkich, którzy lubią tańczyć

- witam wszystkich, którzy lubią czytać czasopisma młodzieżowe itp.

Osoby które czują się powitane w danym momencie machają ręką w kierunku prowadzącego.ą Czas trwania 5 minut

4) Krótkie polecenia przy muzyce

Kiedy muzyka jest włączona, wszyscy poruszają się po całej sali w dowolny sposób. Kiedy muzyka zostaje zatrzymana prowadzący zabawę podaje krótkie zadania do wykonania. W jednej pauzie jedno zadanie. Przykładowo:

• proszę uścisnąć możliwie największą ilość dłoni,

• proszę stanąć na jednej nodze,

• poklepać przyjaźnie kogoś po plecach,

• na 3,4 głośno zawołać swoje imię

• stanąć pod czymś,

• pogłaskać się po brzuchu i pomyśleć o posiłku itp.

Czas trwania 5 minut

5) Imię i gest

Każdy z uczestników wypowiada swoje imię, dołączając do tego dowolnie przez siebie wybrany gest. Reszta grupy powtarza to imię i gest. W następnej rundce grupa próbuje sama powtórzyć wszystkie imiona i gesty. "Wywołane" osoby pomagają w razie potrzeby.

Wykonywane gesty mogą mieć też ustaloną wcześniej tematykę - np. czynność najczęściej wykonywana w wakacje lub czynność wykonywana najchętniej.

Czas trwania 10 minut

6) Imię i nastrój

Każdy z uczestników mówi swoje imię w określony, podany wcześniej przez prowadzącego, sposób, np.:- bardzo wesoło, bardzo smutno, z wściekłością, z rezygnacją, nieśmiało, krzycząc, pytając, itp.

Zmiana sposobu mówienia następuje, po wypowiedzeniu się wszystkich uczestników zabawy.

Czas trwania 5 minut

7) Moje prawe miejsce jest puste

Uczestnicy siedzą w kręgu, ciasno obok siebie. Tylko w jednym miejscu krąg ten jest przerwany. Osoba, która ma to wolne miejsce po swojej prawej stronie zaczyna zabawę mówiąc: "Moje prawe miejsce jest puste i zapraszam tu ..."

Np.: - wskazuje konkretną osobę, mówiąc: "ciebie"; wymienia imię osoby zapraszanej; wymienia imię oraz nazwę zwierzęcia, które musi naśladować zaproszona osoba, np. "... Maćka jako koguta" itp.

Osoba, która poczuje się zaproszona musi jak najszybciej zająć wolne miejsce. Jeżeli więcej niż jedna osoba poczuje się wywołana, miejsce zajmuje ta, która uczyni to najszybciej. Pozostali wracają na swoje miejsca, a zaprasza osoba, która teraz ma puste miejsce po swojej prawej stronie.

Czas trwania 10 minut

8) Imię i chustka

Prowadzący rozpoczyna, wbiega od środka koła wykrzykuje imię wybranej osoby i rzuca w górę chustkę. Osoba wywołana łapie chustkę tak by ta nie upadła na podłogę i kiedy złapie wykrzykuje imię wybranej osoby i wyrzuca chustkę. Osoby, które już były wywołane i wywołały inne stają z zaplecionymi rękoma i ich już nie wywołuje się, zabawa trwa dotąd aż wszyscy będą wywołani. Można także mierzyć czas, by wprowadzić element wyścigu.

Czas trwania 5 minut

9) Kontrakt

Na arkuszu papieru wypisujemy zasady i normy obowiązujące na zajęciach, grupa daje propozycje, jeden z uczestników zapisuje.

Zasady i normy ustalamy na zasadzie negocjacji dotąd aż wszyscy zgodzą się na wspólne propozycje. Kontrakt jest podstawa skutecznej współpracy w grupie, np.:

- słuchamy siebie nawzajem

- sami decydujemy o własnej aktywności

- nie przeszkadzamy

- nie oceniamy

- zachowujemy dyskrecję - nie wynosimy na zewnątrz tego co było na zajęciach

- mówimy od siebie

- staramy się być punktualni

- sprzątamy po sobie itp.

Po napisaniu kontraktu pytamy każdego uczestnika czy zgadza się na wszystkie propozycje. Zgadzając się na normy zawarte w kontrakcje każdy podpisuje się pod kontraktem .

Czas trwania 20 minut

10) Życiorys na literę

Uczestnicy siedzą w kręgu, każdy ma za zadanie ułożyć swój życiorys tak by najczęściej powtarzała się w nie litera rozpoczynająca jego imię. Życiorys ten niekoniecznie musi być zgodny z prawdą. Następuje prezentacja np. „Mam na imię Zbyszek, zamieszkuję w Zamościu, zbieram znaczki…”

Czas trwania 15 minut

11) Bajka o czterech królewiczach

Uczestnicy przekazują sobie z rąk do rąk kartki wybierając i zapamiętując kolor, który charakteryzuje ich w pełni, (gdyby moje wnętrze symbolizował kolor to jaki by był to kolor)

Po rundce następuje przeczytanie bajki

Dawno, dawno temu we wspaniałym zamku żyli wraz z rodzicami czterej królewicze. Zamek otoczony był wysokim murem, w którym była tylko jedna furtka, ale klucz do niej mieli królewscy rodzice. Królewicze wspólnie spędzali wiele czasu. Jako rodzeństwo byli do siebie bardzo podobni, ale też znacznie różnili się. Uczyli się, bawili, psocili. W miarę upływu czasu dorastali i rosła w nich ochota zobaczenia świata poza murem. Chłopcy dwukrotnie prosili już rodziców o pozwolenie wyjścia na zewnątrz. Król i królowa nie zgadzali się jednak, tłumacząc królewiczom, że są jesz­cze zbyt mali i niedoświadczeni, aby wyruszyć w wielki świat. Aż pewnego dnia, gdy królewicze poprosili po raz trzeci, rodzice po chwili namysłu wręczyli im klucz od furtki, pozwolili opuścić mury zamku.

Wielka radość wstąpiła w serca chłopców. Natychmiast rozpoczęli przygotowania do wyprawy. Pierwszy z królewiczów pobiegł do swoich komnat. Ze śpiewem na ustach i okrzykami radości zaczął pakować się do drogi. Z rozmachem pootwierał wszystkie swoje szafy, kufry i skrzy­nie, wyrzucił ich zawartość na podłogę, przymierzał różne stroje. Robił dookoła siebie moc zamieszania i bałaganu. W marzeniach widział sie­bie zdobywcą najwyższych gór, odkrywcą nieznanych lądów, pogromcą dzikich zwierząt. Gotowy do drogi sięgnął po raz ostatni do szafy i wyciągnął z niej płaszcz w kolorze czerwonym. Okrył się nim i wrócił do braci.

W tym czasie drugi królewicz energicznie przemierzał swoje kom­naty. Lekko zdenerwowany, krytycznym okiem spoglądał na swoje ubra­nia. Wiele z nich próbował przymierzyć, ale robił to zbyt niecierpliwie, zbyt gwałtownie. W efekcie w krótkim czasie brodził w stercie poszarpa­nych, pogniecionych, pozbawionych guzików ubrań. Był coraz bardziej zły. Gniewnie mruczał coś pod nosem. W końcu zerwał z wieszaka płaszcz w kolorze żółtym, owinął się nim, trzasnął drzwiami tak, że zadźwięczały szyby w całym zamku i dołączył do braci.

Do wyprawy przygotowywał się także trzeci królewicz. Powoli i do­kładnie pakował swój plecak. Starannie sprawdzał, czy wszędzie są przyszyte guziki, czy nie ma dziur. Dobierał stroje na każdy typ pogody. Nie śpieszył się. Wiedział, że od starannego przygotowania mogą zale­żeć losy wyprawy. Na końcu uporządkował komnaty i okrył się płasz­czem koloru zielonego. Zanim dołączył do braci, zajrzał jeszcze do zam­kowej spiżarni i zabrał spory zapas jedzenia

Najdłużej trwały przygotowania ostatniego - czwartego królewicza. Ten stanął pośrodku swoich komnat i zapłakał gorzko. Zupełnie nie wiedział, co ma ze sobą zabrać, jak się przygotować. Bezradnie rozglą­dał się dookoła, trochę bał się tej podróży, wolał zostać w domu. Popę­dzany przez braci, ciężko westchnął i wyciągnął z kufra płaszcz w kolo­rze niebieskim.

Czterej królewicze pożegnali się z rodzicami, przekręcili klucz w furtce i z niecierpliwością wyruszyli w świat

Pierwszy biegł Czerwony. Podskakiwał, pogwizdywał, wymachiwał rękami, co chwila słychać było jego radosne okrzyki. Za nim energicznie kroczył Żółty. Mocno i pewnie stawiał kroki, patrzył przed siebie, nie rozglądał się dookoła. Na końcu, powoli i spokojnie szedł Zielony. Kroki stawiał rozważnie, omijał kamienie i kałuże i od czasu do czasu sięgał do zapasów jedzenia (cukiereczek, ciasteczko, jabłuszko - trzeba prze­cież dbać o siebie). Pochód zamykał Niebieski. Szedł wolno, rozgląda­jąc się dookoła. Z zachwytem szeroko otwierał oczy. Świat wydawał mu się taki piękny, taki niezwykły. Niestety, bracia Czerwony i Żółty ciągle go popędzali. On próbując dorównać ich krokom ciągle potykał się i przewracał. Mimo to czuł się szczęśliwy.

Bracia dotarli do brzegów rzeki. Nie było jednak mostu. Nagle Czerwony dostrzegł kołyszącą się na falach łódkę. Bez chwili namysłu wskoczył do niej, złapał za wiosła, zaczął nimi wymachiwać na prawo i lewo. Po chwili w łódce był także Żółty. Usiadł na dziobie i objął dowódz­two przeprawy. Poganiał pozostałych braci. Zielony, zanim wszedł do łódki, najpierw starannie sprawdził, czy jest solidna, czy nie ma dziur, czy jest bezpieczna. Zajął miejsce z tyłu i od razu zabrał się do jedzenia. Największy kłopot był z Niebieskim. Był wręcz przerażony perspektywą takiej podróży. Stał bezradnie na brzegu, a po policzkach płynęły mu łzy. W końcu Żółty się zdenerwował i po prostu wsadził brat pokład. Ten wystraszony przycupnął na dnie, zamknął oczy i z niepokojem czekał, co będzie dalej.

Odbili od brzegu. Czerwony energicznie wiosłował, rozchlapując wodę. Nagle wiosła wypadły mu z ręki i popłynęły z nurtem rzeki. Żółty aż zsiniał ze złości. Między nim a Czerwonym wybuchła awantura. W tym momencie dał się słyszeć nieśmiały szept Niebieskiego, że tak naprawdę nic wielkiego się nie stało. Woda jest spokojna, niezbyt głęboka, a płynąć z prądem też jest przyjemnie. W końcu gdzieś przecież dobiją do brzegu. Bracia posłuchali rady Niebieskiego. Umilkli i podzi­wiali piękno okolicy. Niebieski umilał im czas śpiewem i wierszami, Zielony częstował wszystkich swoimi zapasami, Czerwony bawił swoim śmiechem, a Żółty pilnował bezpieczeństwa.

Czterej królewicze nigdy nie wrócili do swojego zamku. Do dziś wędrują po świecie. Są zawsze razem. Czasem się kłócą, ale bardzo, bardzo się kochają. Ty też na pewno kiedyś ich spotkasz.

Po odczytaniu bajki następuje rundka informacji o wybranych kolorach, czy z opisem w bajce zgadza się Twój temperament? Omówienie głównych typów temperamentów człowieka.

Czas trwania 15 minut

12) Imię i piłki

Prowadzący rozpoczyna, głośno wywołuje imię wybranej osoby, nawiązuje kontakt wzrokowy z tą osobą i rzuca piłkę, osoba, która złapie powtarza czynność, wywołuje głośno imię innej osoby, nawiązuje z nią kontakt wzrokowy i rzuca piłeczkę, Tak kolejno, aż piłka wróci do prowadzącego. Każdy, kto rzucił już raz piłką zaplata ramiona na znak, że już do niego nie rzucamy. Zadaniem uczestników jest zapamiętać, do kogo rzucali. Prowadzący wprowadza kolejno wszystkie piłki, a uczestnicy zachowując zapamiętaną kolejność odrzucają piłki. Można w drugiej rundce odrzucać piłkę w odwrotnym kierunku: do tych osób, od których dostaliśmy.

Czas trwania 5 minut

Przerwa 15 minut

13) Ptak cudak

Na motywie dłoni rysujemy ptaka cudaka. Powstałe prace eksponujemy w sali na drzewie z szarego papieru.

Czas trwania 10 minut

14) Odrywane wizytówki

Każdy dostaje prostokątna karteczkę, którą składa w harmonijkę na 5 równych części. Z jednej strony na każdej z części wpisujemy swoje imię. Na odwrocie pierwszą część przekreślamy a na pozostałych ryzujemy symbolicznie określone rzeczy. (Moje największe marzenie. Ulubiona potrawa. Mój najlepszy przyjaciel. Ulubiony film lub książka) Harmonijkę przypinamy do ubrania imionami na zewnątrz. Odchodząc do nieznanej osoby odzieramy jej najniższą wizytówkę ( a ona mnie) i rozmawiamy na temat przedstawiony na odwrocie. Ostatnia karteczkę (tą skreślona z tyłu) zostawiamy dla siebie jako nasza wizytówkę.

Czas trwania 10 minut

15) Herb

Każdy otrzymuje kartkę papieru z którego robi swój herb, którego części wypełnia według instrukcji;

- na środku u góry wpisuje swoje imię,

Dzielimy herb na sześć części

- w górnym prawym polu z czego jestem dumny

- w górnym lewym polu to co najbardziej w życiu cenię

- w środkowym polu po lewej marzenie

-- w środkowym polu po prawej ulubiona pora dnia

- w dolnym prawym polu cztery słowa które chciałbym usłyszeć o sobie

- w dolnym lewym polu ulubione zajęcie w czasie wolnym

Po wypełnieniu należy wymienić informacje w parach. Następnie na forum grupy osoba z pary przedstawia swojego rozmówcę opowiadając o tym co usłyszała o nim i zwracając się bezpośrednio do rozmówcy mówi cztery słowa które napisał np. Stasiu jesteś cierpliwy, wyrozumiały, odpowiedzialny, można na tobie polegać. Ostatnim akcentem ćwiczenia jest wyeksponowanie na ścianie herbów.

Czas trwania 30 minut

16) Czapeczki

Przygotowane czapeczki z napisami głównych ról społecznych:

SZEF - licz się ze mną

SZUKAM UZNANIA - zauważaj mnie ciągle

PESYMISTA - to i tak się nie uda

ŻARTOWNIŚ - śmiej się z tego co mówię

EKSPERT - pytajcie mnie o wszystko

AGRESYWNY - zawsze mogę wybuchnąć

DELIKATNY - opiekuj się mną

SPOŁECZNIK - co trzeba to zrobię

STRAŻNIK ZASAD - pytaj, czy to wypada?

SZCZERY - pytaj, nie mam tajemnic

ZNIECHĘCONY - to jest bez sensu

CICHA MYSZKA - nie zwracaj na mnie uwagi

JESTEM INNY - mam odmienne zdanie

KOZIOŁ OFIARNY - obwiniaj mnie

Uczestnicy losowo otrzymują czapeczki i rozpoczynają dyskusję zwracając się do siebie tak jak podpowiadają im napisy na czapeczkach. Nie jest celem ćwiczenia rozpoznawanie ról, lecz jak najliczniejsze interakcje w grupie. Omawiamy zwracając uwagę na odczucia związane z przyjęciem lub nie ról. Czas trwania 15 minut

17) Zajączki

Uczestnicy siedzą w kręgu na krzesłach. Począwszy od osoby prowadzącej, wszyscy odliczają kolejno. Prowadzący przykładając dłonie do głowy i kiwając nimi (robi zajączka) mówi: zajączek nr 1 pozdrawia zajączka nr … Wywołany zajączek kiwa swoimi „uszami” i pozdrawia następnego podając swój numer i numer osoby wywołanej. Zajączki sąsiadujące z tymi, które akurat machają „uszami” muszą również machać tym uchem, którym sąsiadują z pozdrawianym zajączkiem.

Czas trwania 10 minut

18) Cebula

Uczestnicy stoją parami twarzą do siebie, tworząc dwa koła zewnętrzne i wewnętrzne. Prowadzący podaje polecenia. Po każdym wykonanym poleceniu koło wewnętrzne przesuwa się o jedna osobę w prawo. Zabawa pozwala na dużą dowolność w jej przeprowadzaniu. Pamiętać należy o przestrzeganiu kilku ogólnych zasad:

- powitanie z partnerem

- wydanie polecenia do wykonania

- wykonanie polecenia

- pożegnanie z partnerem

- zmiana partnera

Czas trwania 10 minut

19) Chusta animacyjna

a) Mecz piłki nożnej

Wszyscy trzymają za uchwyty chustę. Podział na dwa zespoły. Każdy zespół wymyśla nazwę i okrzyk i prezentuje drugiej drużynie. Prowadzący przedstawia zasady gry i jest sędzią. Piłka odbija się od chusty, nie wolno łapać jej w ręce. Drużyna zdobywa gola jak piłka zostanie wyrzucona poza chustę po stronie drużyny przeciwnej. Uczestnicy mogą bronić piłkę przed wypadnięciem poza chustę tylko głową, Jeśli zawodnik odbije piłkę ręką otrzymuje czerwoną kartkę i odchodzi z gry do momentu strzelenia następnego gola.

b) Kurtyna

Dwie osoby, stojąc na krzesłach, trzymają rozciągniętą chustę. Po obu jej stronach stoją uczestnicy zabawy. Każda grupa wysyła na środek pod chustę jednego przedstawiciela. Na znak prowadzącego chusta opada, a przedstawiciele grup muszą szybko powiedzieć swoje imiona. Ten, który zrobił to wolniej, przechodzi do grupy przeciwnej.

Czas trwania 10 minut

20) Puszcza

Uczestnicy stoją w kręgu. Rozpoczynający zabawę wskazuje dowolną osobę w kręgu, mówiąc np.: palma, małpa słoń, wielbłąd, żyrafa, kangur, żaba, kaczka. Zadaniem wskazanej osoby i jej sąsiadów po prawej i lewej stronie, jest przyjęcie pozy wymienionego zwierzęcia w czasie, odliczania przez osobę wskazującą do dziesięciu. Kto się pomyli wchodzi do środka i dalej prowadzi zabawę.

Czas trwania 10 minut

21) Podsumowanie zajęć

Pokaż kciukiem

- wyciągniętym kciukiem w określony sposób przedstawiamy czy zajęcia się podobały, spełniły oczekiwania itp.

kciuk w górę - bardzo się podobały

kciuk w bok - średnio

kciuk w dół - nie podobały się

Czas trwania 5 minut

Autor scenariusza

Anna Adamczyk

Joanna Majewska

---