DEFINICJA MUZYKI

Historia muzyki wchodzi w skład muzykologii. Oprócz niej w jej skład wchodzą również inne dziedziny, jak np.

• psychologia muzyki,

• akustyka muzyczna,

• fizjologia słyszenia,

• etnografia muzyczna,

• teoria muzyki,

• estetyka muzyczna,

• socjologia muzyki.

Muzykologia jako nauka wykształciła się w XVIII w.

Istnieją dwie hipotezy powstania muzyki:

I kierunek - biologiczny, który dopatruje się powstania muzyki w procesach psychofizjologicznych człowieka. Przykładowym przedstawicielem tejże teorii był Karol Darwin. Według niego skłonności do muzykowania odziedziczyliśmy drogą genetycznej ewolucji po gatunkach zwierzęcych;

II kierunek - socjologiczny, który upatruje powstania muzyki jako wyniku zbiorowego życia ludzi, np. nawoływanie na dużą odległość, odgłosy podczas polowania, rytmiczne wybijanie w trakcie przy pracy zbiorowej.

DEFINICJE MUZYKI

Każda epoka tworzyła własną definicję muzyki, w zależności od założeń filozoficznych i aktualnej praktyki wykonawczej.

W starożytności i średniowieczu muzyka była dla ludzi wyłącznie melodią. W I w.n.e Ptolemeusz mówił, że: „Muzyka to zdolność rozróżniania między dźwiękami wysokimi i niskimi”.

Definicja Św. Augustyna z przełomu IV i V w brzmi: „Muzyka jest wiedzą o tym, jak dobrze modulować, tzn. jak zmienić wysokość dźwięków, wyznaczonych przez obliczenia matematyczne.” Wynika stąd, że w tym czasie nie odróżniano wiedzy o muzyce od samej muzyki i jej percepcji.

W WIV w. Filip de Vitry pisze: „Muzyka to umiejętność śpiewania prawdziwie, to jest z wyrazem i ze zgodnością głosu i myśli.”

W XVIII w. Pojawiły się pierwsze próby definicji racjonalistycznych. Jean Jascques Rousseau uważał, że „Muzyka jest sztuką łączenia dźwięków w sposób przyjemny dla ucha”.

W XIX w. Pojawiają się definicje, z których wynika, że muzyka jest sztuką, która pobudza fantazję, porusza emocje oraz wyzwala wyobrażenia piękna i wzniosłości.

W muzyce XX w. Termin MUZYKA rozszerza swe znaczenie. Anton Vebern, austriacki kompozytor, twórca punktualizmu określa muzykę jako sztukę, której tworzywo stanowią wszystkie zjawiska akustyczne, które jesteśmy zdolni usłyszeć i jest ona uporządkowana zgodnie z koncepcją estetyczną twórcy. Muzyką może być również cisza.

---