Rok akademicki 2003/2004 |
LABORATORIUM Z FIZYKI |
|||
Nr ćwiczenia: 68 |
Pomiar punktu Curie ferromagnetyków |
|||
Wydział: W.B. i I.Ś. Grupa: 2.3 6 lab |
Robert Wachowski |
|||
Data wykonania: 16.10.2003 r. |
OCENA |
Data zaliczenia |
Podpis |
|
|
Teoria |
|
|
|
|
Sprawozdanie |
|
|
|
ZASADY POMIARU
Pomiar punktu Curie tc wykonuje się w układzie przedstawionym na rys. 1. Za pomocą autotransformatora ustawiamy wartość prądu I1 równą 2,5 A.
Wartość tego prądu utrzymujemy niezmienną w czasie całego ćwiczenia.
Sprawdzamy zamocowanie termoelementu i zasklepiamy drugi koniec rury szklanym korkiem. Mierzymy napięcie na uzwojeniu wtórnym U w funkcji napięcia termopary E aż do zaobserwowania gwałtownego spadku napięcia na uzwojeniu wtórnym. Ponieważ w pierwszej fazie pomiarów temperatura (a tym samym napięcie termopary) bardzo szybko wzrasta, zaleca się następującą procedurę pomiarową:
w czasie szybkiego wzrostu napięcia termopary E (w przedziale 3-17 mV) rejestrować wyniki co 2 mV napięcia termopary, powyżej zaś co 0,1 mV, aż do zarejestrowania efektu
w początkowym przedziale wartości E (0-3 mV) wskazania zmieniają się bardzo szybko i ich rejestrację można pominąć.
W czasie trwania pomiarów powinien być włączony wentylator. Po zakończeniu pomiarów wyłączyć zasilanie.
Odczytywane z urządzeń pomiarowych wartości wstawiamy do tabeli 1.
SCHEMAT UKŁADÓW POMIAROWYCH
Rys. 1. Układ pomiarowy do wyznaczania punktu Curie.
OCENA DOKŁADNOŚCI POJEDYŃCZYCH POMIARÓW
Błędy pomiaru urządzeń:
DIGITAL VOLTMETER TYPE V 541
ΔE = ± 0,05% wartości mierzonej + 0,01mV
MULTIMETER TYPE V 531
ΔU = ± 0,2 wartości mierzonej + 1,0 mV
TABELE POMIAROWE
Tabela 1
Temperatura |
Napięcie termopary |
Napięcie na uzwojeniu wtórnym |
||
t [oC] |
E [mV] |
ΔE [mV] |
U [mV] |
ΔU [mV] |
54,4 |
3 |
±0,0115 |
95 |
±1,190 |
90,7 |
5 |
±0,0125 |
96 |
±1,192 |
127,0 |
7 |
±0,0135 |
98 |
±1,196 |
163,2 |
9 |
±0,0145 |
100 |
±1,200 |
199,5 |
11 |
±0,0155 |
104 |
±1,208 |
235,8 |
13 |
±0,0165 |
107 |
±1,214 |
272,0 |
15 |
±0,0175 |
111 |
±1,222 |
308,3 |
17 |
±0,0185 |
116 |
±1,232 |
310,1 |
17,1 |
±0,0186 |
116 |
±1,232 |
311,9 |
17,2 |
±0,0186 |
117 |
±1,234 |
313,8 |
17,3 |
±0,0187 |
117 |
±1,234 |
315,6 |
17,4 |
±0,0187 |
118 |
±1,236 |
317,4 |
17,5 |
±0,0188 |
118 |
±1,236 |
319,2 |
17,6 |
±0,0188 |
119 |
±1,238 |
321,0 |
17,7 |
±0,0189 |
119 |
±1,238 |
322,8 |
17,8 |
±0,0189 |
118 |
±1,236 |
324,6 |
17,9 |
±0,0190 |
104 |
±1,208 |
326,5 |
18 |
±0,0190 |
69 |
±1,138 |
328,3 |
18,1 |
±0,0191 |
52 |
±1,104 |
330,1 |
18,2 |
±0,0191 |
46 |
±1,092 |
331,9 |
18,3 |
±0,0192 |
44 |
±1,088 |
333,7 |
18,4 |
±0,0192 |
42 |
±1,084 |
335,5 |
18,5 |
±0,0193 |
41 |
±1,082 |
337,3 |
18,6 |
±0,0193 |
41 |
±1,082 |
339,1 |
18,7 |
±0,0194 |
40 |
±1,080 |
341,0 |
18,8 |
±0,0194 |
40 |
±1,080 |
342,8 |
18,9 |
±0,0195 |
40 |
±1,080 |
344,6 |
19 |
±0,0195 |
40 |
±1,080 |
Tabela 2 Charakterystyka termometryczna termoelementu Fe-konst według PN-59/m-53854 (E wyrażono w mV)
oC |
0 |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
70 |
80 |
90 |
0 |
0 |
0,52 |
1,05 |
1,58 |
2,11 |
2,65 |
3,19 |
3,73 |
4,27 |
4,82 |
100 |
5,37 |
5,92 |
6,47 |
7,03 |
7,59 |
8,15 |
8,71 |
9,27 |
9,83 |
10,39 |
200 |
10,95 |
11,51 |
12,07 |
12,63 |
13,19 |
13,75 |
14,31 |
14,87 |
15,43 |
15,99 |
300 |
16,55 |
17,11 |
17,67 |
18,23 |
18,79 |
19,35 |
19,91 |
20,47 |
21,03 |
21,59 |
5. RACHUNEK BŁĘDÓW
Błędy pomiaru urządzeń (dla siódmego odczytu):
DIGITAL VOLTMETER TYPE V 541
Napięcie termopary E = 15,0 mV
ΔE = ± 0,05% wartości mierzonej + 0,01 mV
ΔE = ± 0,05% × 15,0 + 0,01 = ±0,0175 mV
MULTIMETER TYPE V 531
Napięcie na uzwojeniu wtórnym U = 111,0 mV
ΔU = ± 0,2% wartości mierzonej + 1,0 mV
ΔU = ± 0,2% × 111,0 + 1,0 = ±1,222 mV
6. ZESTAWIENIE WYNIKÓW POMIARÓW
Z wykresu przedstawionego na następnej stronie możemy stwierdzić, że temperatura Curie dla badanego materiału wynosi 321C + 26C, czyli 714 K.
Na podstawie temperatury Curie możemy zidentyfikować materiał, z którego wykonany jest rdzeń ferromagnetyczny. W naszym przypadku jest to najprawdopodobniej stop niklu i molibdenu.
8. UWAGI I WNIOSKI
Wykres sporządzony na podstawie wyników przeprowadzonych pomiarów w dużym stopniu odpowiada wykresowi teoretycznemu. Widać na nim dokładnie kiedy wartość napięcia na uzwojeniu wtórnym osiąga wartość maksymalną. Moment ten nazywa się punktem Curie. Występuje w nim przemiana z fazy ferromagnetycznej do paramagnetycznej.
Zaokrąglić błędy do dwóch miejsc po przecinku
Na pierwszym rysunku brakuje kilku kropek
Dostałem za takie jak jest 3+ (kropki dorysowałem )
Rys. 2. Przebieg zmian napięcia na uzwojeniu wtórnym transformatora w funkcji temperatury
5
Atr
~220 V
mV
A~
mV
cewka
spirala grzewcza
rdzeń ferromagnetyczny
Termopara Fe - konst.
1
2
3
4
I2
I1