LAB25, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka


0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

Cel ćwiczenia:

Wyznaczenie prędkości dźwięku w temperaturze pokojowej , metodą interferencji fal akustycznych , przy użyciu rury Quinckego.

Wprowadzenie:

Dowolne zaburzenie mechaniczne rozchodzi się w ośrodku ciągłym w postaci fali. W cieczach i gazach mogą wyłącznie rozchodzić się fale podłużne. Za fale akustyczne uważamy fale o częstotliwościach od 20 Hz do 20 kHz.W ciele stałym prędkość dźwięku V określa stosunek modułu sprężystości E do gęstości ρ ośrodka.

W przypadku gazów moduł Younga należy zastąpić adiabatycznym modułem sprężystości , równym iloczynowi ciśnienia p i stosunku ciepeł właciwych χ=Cp/Cv

Obliczając z równania Clapeyrona gęstość gazu

Widać stąd , że zależność prędkości dźwięku w gazie od ciśnienia jest pozorna, w rzeczywistości V jest proporcjonalne jedynie do pierwiastka z temperatury. Korzystanie z powyższego wzoru do oblizania prędkości dźwięku w powietrzu jest utrudnione, gdyż trzeba najpierw określić średni wartość χ i średni ciężar cząsteczkowy μ. Rozchodzenie się dźwięku opisuje równanie falowe. W przypadku , gdy źródłem fali dźwiękowej jest układ wykonujący drgania harmoniczne , powstaje fala sinusoidalna . Amplituda takiej fali dana jest wzorem :

y = ym sin(kx-ωt)

gdzie: ω = 2πν , k = 2π/λ

Gdy w pewnym punkcie przestrzeni spotkają się dwie lub więcej fal, zachodzi zjawisko interferencji. Rozpatrując superpozycję dwóch fal , obliczając minima można znając długość fali λ wyliczyć prędkość rozchodzenia się dźwięku:

V = λ ν (ν-częstotliwość)

Wyniki pomiarów:

Czę stol

Położenie kolejnych

minimów

[mm]

Różnica położeń kolejnych minimów

[mm]

Długość fali

[m]

Prędkość dźwieku

[m/s]

f [Hz]

a1

a2

a3

a4

Δ1

Δ2

Δ3

λ1

λ2

λ3

V1

V2

V3

600

125

410

-

-

285

-

-

0.57

-

-

342

-

-

650

125

390

-

-

265

-

-

0.53

-

-

344.5

-

-

700

88

326

238

-

-

0.476

-

-

333.2

-

-

800

93

305

-

-

212

-

-

0.424

-

-

339.2

-

-

900

85

275

-

-

190

-

-

0.380

-

-

342

1000

62

233

406

-

171

173

-

0.342

0.346

-

342

346

-

1100

96

249

402

-

153

153

-

0.306

0.306

-

336.6

336.6

-

1150

70

220

370

-

150

150

-

0.3

0.3

-

345

345

-

1200

68

211

354

-

143

143

-

0.286

0.286

-

343.2

343.2

-

1400

85

210

335

460

125

125

125

0.25

0.25

0.25

350

350

350

2000

48

135

220

305

87

85

85

0.174

0.17

0.17

348

340

340

średnia wartość prędkości: 343 [m/s]

Analiza błędów:

Pomiary wykonane w doświadczeniu obarczone są błędami, których źródeł należy upatrywać w dokładności odczytu przyrządów , ich klasy dokładności oraz precyzyjności wykonania przyrządów użytych w ćwiczeniu. Źródłem dźwięku w doświadczeniu był generator elektryczny, którego częstotliwość generacji fal odczytywana była dzięki pomiarom przez częstotliwościomierz elektroniczny. Dokładność z jaką dokonywany był odczyt tego parametru wynosiła ok. 10 [Hz]. Kolejna wielkość potrzebna przy obliczeniu prędkości dźwięku to długość fali akustycznej. Parametr ten mógł być odczytywany z dokładnością sięgającą 1 [mm] , jednak w praktyce taka dokładność pomiaru długości fali nie jest możliwa przy użyciu urządzeń zastosowanych w doświadczeniu. Znaczna niewrażliwość ludzkiego ucha oraz pewna nieczułość oscyloskopu uniemożliwiały pomiar długości fali z dużą dokładnością, dlatego też otrzymane przez nas wielkości obarczone są błędem rzędu 5 [mm]. Pewne trudności i komplikacje wprowadzała sama konstrukcja rury Quinckego. Dla niektótych częstotliwości akustycznych w urządzeniu tym powstawały odbicia, co powodowało wprowadzenie częstotliwości harmonicznych i zniekształcenie przebiegu badanej fali. Zniekształcenia takie bardzo utrudniały dokładny pomiar minimów fali, a w niektórych przypadkach odczyt minimów był wręcz niemożliwy, gdyż zniekształcony przebieg wraz ze zmianą długości rury zmieniał jedynie swój kształt a nie amplitudę. Dlatego też częstotliwości przy których zauważalne było zniekształcenie fali akustycznej zostały odrzucone i nie były brane pod uwagę przy obliczaniu prędkości dźwięku.

Zespół

2

Jacek Język

Kilian Mariusz

Wydział Fizyki i Techniki

Jądrowej

Interferencja fal akustycznych

Temat:

nr. ćwiczenia

Grupa 2

25

podpis

ocena

data oddania

zwrot do pop

data oddania

data wyk.

28.03.96

21.03.96



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
113MOJA, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
cw 3, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
zgapy z fizyki, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
NASZA52, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
Lab82b, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
NASZA61A, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
Energia wodna na Fizykę, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
61-obliczenia2, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
113A, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
nasza 9, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
ENERGIA WODNA1, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
Lab61, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
NASZA51, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
LAB51, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
Pobieranie, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
sprawozdanie 4 fizyka, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
82MOJE, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
lab121 wyn, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka

więcej podobnych podstron