Wydział : FiTJ |
Imię i nazwisko : Rafał Szuman, Andrzej Stanisławczyk |
rok II |
Grupa 3 |
Zespół 10 |
||||||
Pracownia fizyczna I |
Temat ćwiczenia :
Współczynnik załamania światła dla cieczy |
Ćwiczenie nr: 52 |
||||||||
Data wykonania:
|
Data oddania: |
Zwrot do poprawy: |
Data oddania: |
Data zaliczenia: |
Ocena: |
Cel ćwiczenia
Wyznaczenie współczynnika załamania światła dla cieczy za pomocą refraktometru Abbego. Pomiar zależności współczynnika załamania od stężenia dla roztworów cukru w wodzie.
Wprowadzenie
1. Bezwzględny współczynnik załamania.
Bezwzględnym współczynnikiem załamania danego ośrodka nazywamy stosunek prędkości światła w próżni do prędkości światła w danym ośrodku.
C - próżnia
V - ośrodek
2. Współczynnik załamania jednego ośrodka względem drugiego.
V1 - ośrodek I
V2 - ośrodek II
3. Całkowite wewnętrzne odbicie, kąt graniczny.
Jeśli światło pada na granicę ośrodków od strony ośrodka o większym współczynniku załamania, to kąt padania jest mniejszy od kąta załamania. Przy pewnym kącie padania γ promień wychodzący ślizga się po powierzchni granicznej. Jeśli kąt padania jest jeszcze większy, to ma miejsce odbicie promienia od powierzchni granicznej. Zjawisko to nazywamy całkowitym wewnętrznym odbiciem, a kąt γ kątem granicznym.
Dla kątów padania większych od γ nie będzie już promienia załamanego, zajdzie całkowite wewnętrzne odbicie światła. Kąt graniczny wyznacza się przez przyjęcie w prawie załamania Snelliusa jedynki jako wartości sinusa kąta załamania.
Tabela pomiarowa
|
Lp. |
Masa cukru [g] |
Objętość wody [cm3] |
Masa wody [g] |
Stężenie procentowe [%] |
Błąd stężenia procent. [%] |
Współczynnik załamania |
|
1. |
|
|
|
|
|
|
|
2. |
|
|
|
|
|
|
|
3. |
|
|
|
|
|
|
|
4. |
|
|
|
|
|
|
* |
5. |
|
|
|
|
|
|
|
6. |
|
|
|
|
|
|
|
7. |
|
|
|
|
|
|
|
8. |
|
|
|
|
|
|
|
9. |
|
|
|
|
|
|
|
10. |
|
|
|
|
|
|
4