ALICJA ggsgfgfs, JULIA gfvbbtds, MARIUSZ gfdsaI
KIERUNEK: BIOTECHNOLOGIA
GRUPA: 2B
ZESPÓŁ: 5
ĆWICZENIE NR 3
KINETYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH
CEL ĆWICZENIA: W temperaturze pokojowej i bez katalizatora samorzutny rozkład nadtlenku wodoru zachodzi bardzo wolno. Reakcje tę katalizuje wiele substancji, w tym jony metali i enzymy. W przypadku katalizy za pomocą enzymów kinetyka rozkładu nadtlenku wodoru zależy od stosunku stężenia enzymu i stężenia substratu oraz temperatury. Celem ćwiczenia jest potwierdzenie słuszności równania Briggsa -Haldane'a oraz wyznaczenie wartości liczbowych stałych: Vmax i KM.
TABELE WYNIKÓW I OBLICZENIA:
TAB. 1
Czas reakcji, min |
Liczba cm3 0,02 mol/dm3 roztworu KMnO4 |
Stężenie roztworu H2O2 [S], mol/dm3 |
0 |
13,2 |
0,066 |
10 |
5,3 |
0,027 |
20 |
2,5 |
0,013 |
30 |
1,5 |
0,0075 |
40 |
0,9 |
0,0045 |
50 |
0,65 |
0,0033 |
60 |
0,6 |
0,003 |
Na podstawie wyników miareczkowania obliczamy stężenie molowe [S] nadtlenku wodoru:
5 H2O2 + 2 KMnO4 + 3 H2SO4→ 5 H2O2 + 2 KMnO4 + 3 H2SO4
1000 cm3 ∙ 5M H2O2 - 1000cm3 ∙ 2M KMnO4
10 cm3 ∙ Cx H2O2 - Vcm3 ∙ 0,02M KMnO4
0 min
10 min
20 min
30 min
40 min
50 min
60 min
Obliczanie parametrów xi i zi:
Lp. |
xiyi [min] |
zi2 [M2] |
yizi [min·M] |
xizi [M] |
xi2 |
(xizi)2 [M2] |
1 |
0,0000 |
0,0000 |
0,0000 |
0,0000 |
0,0000 |
0,0000 |
2 |
0,8940 |
0,0015 |
0,3900 |
0,0349 |
0,7992 |
0,0012 |
3 |
32,5000 |
0,0028 |
1,0600 |
0,0860 |
2,6406 |
0,0074 |
4 |
65,2500 |
0,0035 |
1,7700 |
0,1283 |
4,7306 |
0,0165 |
5 |
107,4400 |
0,0038 |
2,4800 |
0,1665 |
7,2146 |
0,0277 |
6 |
149,8000 |
0,0040 |
3,1500 |
0,1887 |
8,9760 |
0,0356 |
7 |
185,4600 |
0,0040 |
3,7800 |
0,1947 |
9,5543 |
0,0379 |
∑ |
541,3900 |
0,0196 |
12,6300 |
0,7991 |
33,9153 |
0,1263 |
Na podstawie powyższej tabeli, obliczanie parametrów a i b:
Obliczanie wartości stałych występujących w równaniu Briggsa-Haldene'a:
WNIOSKI:
Wysycanie enzymu substratem (zbliżanie się do szybkości maksymalnej) oznacza, że maleje liczba wolnych cząsteczek enzymu, gdyż rośnie ilość tych związanych w kompleksie z substratem (ES). Co można było zauważyć zmniejszającym się stężeniem nadtlenku wodoru (przy stałej temperaturze) wraz z upływem czasu.