PSYCHOLOGIA TENISA - TRENING KONCENTRACJI
Tennis Australia -Coaches Review nr 2
Tłumaczenie: Wojciech Andrzejewski
Trening koncentracji ma na celu pomóc zawodnikom w uzyskaniu umiejętności skupiania całej uwagi na sprawach, które mają największe znaczenie dla ich gry.
Wielu graczy stwierdziło, że największe zakłócenia w procesie koncentracji pochodzą z przeszłych lub przyszłych zdarzeń, takich jak myślenie o popełnionych błędach lub o przegranej przed chwilą piłce lub o tym, że wygranie następnej piłki może zdecydować o wygraniu całego meczu. wynika z tego, że główną ideą treningu koncentracji jest „pozostawanie z teraźniejszością”.
„Skoncentruj się” - słowo używane przez trenerów i zawodników na wszystkich poziomach gry. Co ono właściwie oznacza. Trudno jest je jednoznacznie zdefiniować. Pomyśl przez chwilę , o czym myślisz, kiedy każesz zawodnikowi skoncentrować się. Jest to trudno określić słowami.
Amerykańscy psychologowie sportu wyróżniają 4 typy koncentracji i wszystkie są niezbędne dla osiągnięcia dobrej gry.
1. Szeroka - wewnętrzna
Używana do analizy tego, co się dzieje w czasie meczu i planowania taktyki.
2. Szeroka - zewnętrzna
Używana do oceny otoczenia, pogody, nawierzchni. Podczas meczu do oceny
ustawienia przeciwnika, szczególnie w grze podwójnej.
3. Wąska - wewnętrzna
Uwaga jest skupiona na myślach i uczuciach. Używana do monitorowania
naszych rozmów z samym sobą i uczuć stresu, zmęczenia, relaksacji i bólu.
4. Wąska - zewnętrzna
Używana do oceny lotu piłki i zachowania przeciwnika np. wyrzut piłki,
ustawienie, zamach, ustawianie główki rakiety.
Kiedy zawodnik gra dobrze, rodzaje koncentracji zmieniają się automatycznie. Jednakże, kiedy gracz ma problemy z koncentracją, powodem przeważnie jest używanie nieodpowiedniego typu koncentracji do danej sytuacji.
Przykład 1: Zawodnik patrzy na atakującego do siatki przeciwnika /koncentracja szeroko-zewnętrzna/, zamiast skupić uwagę na nadlatującej piłce /wąsko-zewnętrzna/;
Przykład 2: Zawodnik myśli zbyt wiele o popełnionym błędzie /wąsko-wewnętrzna/, zamiast koncentrować się na wyrzucie piłki do serwisu /wąsko-zewnętrzna/.
DOBRA KONCETRACJA POLEGA NA UŻYCIU ODPOWIEDNIEGO RODZAJU KONCETRACJI W ODPOWIEDNIM MOMENCIE.
Oto dwa przykładowe podejścia do problemu koncentracji.
1. METODA WŁĄCZ-WYŁĄCZ
Jimmy Connors: „Zupełnie nie martwię się o następny punkt lub gema, ani o to czy błędna decyzja sędziego może zmienić losy meczu. Zamiast tego próbuję odseparować siebie i moje myśli od napięcia wywołanego daną sytuacją. Innymi słowy pozwalam moim myślom wędrować. Mogę spojrzeć na ludzi siedzących dookoła kortu, aby zobaczyć czy są tam moje dzieci i Patti lub staram się wyśledzić kamery telewizyjne. Wracam na koniec kortu, aby osiągnąć odpowiedni spokój umysłu. Teraz, gdy podnoszę głowę przed rozpoczęciem kolejnego punktu, wiem, że jestem gotowy do gry, ponieważ mój umysł jest „czysty” i świeży”.
2. METODA POTENCJOMETRU.
Wyobraź sobie, że twoja koncentracja jest kontrolowana przez urządzenie podobne do potencjometru służącego do regulacji fonii w telewizorze. Pozwala ci ono na ustawienie dowolnego poziomu koncentracji, od niskiego do wysokiego, w taki sposób, że w przerwach relaksujesz się, ale jednocześnie zdajesz sobie sprawę z tego, jaka jest obecnie sytuacja meczowa i co dzieje się dookoła ciebie.
Jest kwestią indywidualną, która metoda jest wygodniejsza i bardziej efektywna. W zależności od stosowanej metody, jest szereg technik, które zwiększają jeszcze możliwości prawidłowej koncentracji.
MECHANIZM SPUSTOWY
Najważniejszą częścią obu wyżej wspomnianych metod jest umiejętność oceny, kiedy dokonać „włączenia” lub „pogłośnienia”. Potrzebny jest swoisty „mechanizm”, który początkuje w odpowiednim momencie, czyli przed rozpoczęciem kolejnego punktu, proces koncentracji. Na przykład Connors rozpoczyna koncentrację w momencie podniesienia głowy i spojrzenia na kort i przeciwnika.
Oto inne propozycje:
- przekroczenie wyimaginowanej linii na korcie;
- hasło wypowiedziane do siebie samego: „Teraz”, „Naprzód”;
- uderzenie dłonią w udo;
- ściśnięcie rączki rakiety;
- wytarcie ręki lub czoła;
- poprawienie koszulki.
RUTYNOWY SPOSÓB POSTĘPOWANIA
Kiedy czynności wykonujesz automatycznie, nie musisz już dłużej myśleć o tym co masz robić, możesz skoncentrować się na innych rzeczach. Kiedy już twój umysł został WŁĄCZONY, zacznij normalną procedurę przygotowania do serwisu lub returnu. Podczas tej procedury musisz być świadomy, na czym masz skupić swoją uwagę i kiedy. Przykład: return: WŁĄCZENIE następuje w momencie postawienia stopy na linii końcowej. KONCENTRACJA na piłce wyrzuconej do góry, a następnie lecącej w twoim kierunku.
WYŁĄCZENIE
Jeśli przekroczysz linię włączenia, jedynym twoim problemem staje się koncentracja na tym co ma się stać w kolejnym punkcie. Serwis: stosuj swoją normalną procedurę serwisową , zdecyduj jaki rodzaj serwisu wykonasz i gdzie chcesz go zagrać. Return: zdecyduj jak chcesz go zagrać, czy ma być długi, krótki, po krosie, czy po linii.
UWAGA !!! Jeśli nastąpiło jakieś zakłócenie w twojej procedurze serwisowej,
STOP - zatrzymaj się, odejdź od linii i zacznij tę procedurę od
nowa.
W Y Ł Ą C Z
W Ł Ą C Z
W Ł Ą C Z
W Y Ł Ą C Z
1