PSYCHOPATOLOGIA

Autyzm wczesnodziecięcy - zespół Kannera

- uszkodzenie centralnego układu nerwowego

to:

ciężkie globalne zaburzenia w wielu sferach rozwoju, przejawiające się:

• poważnymi zaburzeniami w sferze kontaktów społecznych

• nieprawidłowościami rozwoju komunikacji werbalnej i pozawerbalnej

• sztywnym i ograniczonym repertuarem zachowań (występowaniem rutyny i stereotypii aktywności)

7x częściej u chłopców niż u dziewczynek

Etiologia:

- w latach 40-tych koncepcje psychogenne

- od lat 60-tych przeważają poglądy biologiczne

Przyczyny:

- genetyczne

- infekcje wirusowe

- obciążenia płodu w okresie ciąży i porodu

Ujawnia się do 36 m. ż., ale są informacje, że objawy występowały do 31 r.ż. (po opryszczkowym zapaleniu mózgu)

Rozpowszechnienie:

Różne źródła podają od 0,3 do 1,5 % populacji

Ad. 1 genetyczne

Częstsze występowanie u bliźniąt monozygotycznych niż dwuzygotycznych

64% i 9%

91-92% i 10-36%

- zespół kruchego chromosomu X

TEORIA UMYSŁU - Permarck i Woodruff 1978

U jej podstaw leży zdolność do pozorowania (12 - 15 m-cy)

1. dziecko używa przedmiotów tak, jakby były czymś innym

2. przypisuje obiektom właściwości, jakich nie mają

3. odnosi się do nieobecnych obiektów tak, jakby były obecne

Autyzm

- dziecko w wieku 3-4 m-cy nie reaguje na pojawienie się matki

- nie uśmiecha się do ludzi

- nie próbuje nawiązywać kontaktu z dorosłymi

- lubi samotność

- nie lubi być przytulane, dotykane

- zwykle opóźniony rozwój mowy

- stereotypie - wypowiedzi często powtarzane

- echolalie - powtarzanie tego, co usłyszy

- nieumiejętność modulowania głosu

- zaburzone tempo mowy

- stereotypie ruchowe - powtarzanie jakiegoś gestu, ruchu

- dzieci wrażliwe na zmiany w ich otoczeniu

- zmniejszenie uczucia bólu

- obniżona sprawność intelektualna, ale występują zdolności wysypkowe

Metoda holdingu - najczęściej matka ma mocno do siebie przytulić i trzymać