1.12.2010r
Temat: Społeczno- kulturowe determinanty rozwoju regionalnego.
1.Dwa główne ujęcia regionu:
a) geograficzno- ekonomiczne- ukazuje w jakim zakresie państwowe elity polityczne i administracja państwowa podporządkowały podległe im historyczne regiony polityce rozwoju.
b)społeczno - kulturowe- prezentuje jakie skutki dla regionu przynosi państwowa polityka rozwoju a z drugiej jak wytworzone tożsamości kulturowe i społeczne określają możliwości wpływu czynników endogennych na rozwój regionu.
2.Na rozwój regionu wpływa:
kapitał kulturowy( Bourdieu)- to postrzeganie w życiu prywatnym umiejętności, zwyczaje nawyki style językowe rodzaj ukończonych szkół gust, style życia. Kapitał kulturowy może przyjmować trzy formy:
ucieleśnioną
uprzedmiotowiona
zinstytucjonalizowaną
W odniesieniu do lokalnego i regionalnego wymiaru kapiały kulturowego można przyjąć, że jego elementy składowe to:
infrastruktura edukacyjna
struktura zawodowa
Struktura socjolektarna
Homogeniczność- heterogeniczność kulturowa
Instytucjonalizacja wartości i ich infrastruktura środowiskowa
Struktura społeczna i kryteria mobilności
Rozmieszczenie przestrzenne instytucji upowszechnia kultury i ich oferta
Folklor i jego zasięg społeczny
Dziedziny i obszar zmian kulturowych i ich struktura.
kapitał społeczny : jest dobrem społecznym, pozwala skutecznie rozwiązywać problemy społeczne, pozwala lepiej regulować zasady działania wspólnoty lokalnej, pozwala efektywnie rozwijać różne formy organizacyjne przedsiębiorczości gospodarczej.
Przejawem kapitały społecznego w relacjach międzyludzkich są:
stosunki władzy
normy społeczne
zaufanie społeczne
kapitał intelektualny: jest wartością niematerialną o złożone strukturze, oddziałującej na funkcjonowanie firm, regionów i społeczeństw. Jego istotnym składnikami są:
kapitał ludzki ( zasoby wiedzy umiejętności, doświadczenie, motywacja, intuicja, przedsiębiorczość)
kapitał strukturalny ( składa się z kapitału organizacyjnego( cała sieć systemów komunikacyjnych, technologie jakość zarządzania) innowacyjnego( umiejętność odnowy ) i procesowego( odnosi się do zwiększenia i efektywności działań))
kapitał relacyjny ( powiązania i relacje z otoczeniem zewnętrznym, który przypisuje się określoną wartość).
3.Cechy charakterystyczne regionów o dużej dynamice rozwoju ekonomicznego, w wysokim poziomem kapitału intelektualnego i społecznego:
wysoka podaż wykwalifikowanej siły roboczej
Rozwinięte możliwości kształcenia
Zapotrzebowanie na prace o wysokich kwalifikacjach
Istnienie instytucji naukowych
Wysoka jakość instytucji naukowych
Rozbudowana i zróżnicowana podmiotowo struktura układów regionalnych
Częste podejmowania współdziałania na zasadzie partnerstwa
Duża doskonałość podmiotów różnego typu do współpracy w realizacji przedsięwzięć na rzecz rozwoju regonu.
4. Rodzaje kapitału społecznego:
oparty na bonding ties - ścisłych więziach między jednostkami tworzącymi określoną grupę społeczną.
oparty na bridging ties- bardzo luźne oparte na interesach relacjach między różnymi jednostkami i grupami społecznymi.
Klastry: to skupiska firm przedsiębiorstw, jednostek świadczących usługi, firm działających w różnych sektorach i związanych z nimi instytucji ( np. uniwersytetów) w poszczególnych dziedzinach konkurujących ze sobą a także współdziałających. Są efektywną formą wspierania i dynamizowania rozwoju lokalnego i regionalnego.
Czynniki decydujące o powstawaniu klastrów:
endogeniczne - np. wiedza, umiejętności, wartości, normy, kultura pracy, zaangażowanie społeczne, tradycja.
Egzogeniczne- np. władza, instytucje naukowo- badawcze, organizacje wspierania przedsiębiorczości.
Trzy czynniki sprzyjające układzie klastrów:
Przestrzenne skupienie
wieź,
podmiot wiodący