08.12.06 r. Socjologia.
Socjologiczny wymiar organizacji.
I. Każdy typ organizacji w ujęciu socjologicznym wiąże się przede wszystkim z zasobami ludzkimi i uwzględnia przy tym sferę osobowości, motywacji i kreatywności w działaniu. W obrębie zakładu pracy używamy pojęcia przywództwa traktując tę kategorię jako proces oddziaływania na sferę stosunków międzyludzkich. Można więc przyjąć że przywództwo jest podstawowym elementem pracy menadżerskiej ponieważ obejmuje przydział zadań i kompetencji, jak również ustala wzajemne relacje na różnych szczeblach zarządzania, zarówno w wymiarze makro jak i mikroekonomii.
II. Kompetencje przywództwa zależą od różnych szczebli zarządzania na niższych szczeblach, większość zadań związana jest ze sferą powinności zawodowych, natomiast każdy wyższy szczebel uwzględniać musi dodatkowo jeszcze zadania związane z oddziaływaniem na ludzi. Dlatego też socjologowie zwracają uwagę na modelowanie procesami decyzyjnymi, i osoby pełniące funkcje decyzyjne w jednej sytuacji mogą się nie sprawdzić w innej ze względu na chociażby cechy osobowościowe jak również specyficzne uwarunkowania danej organizacji.
III. Socjologowie zwracają uwagę że klasyczne teorie przywództwa dzielą się na trzy rodzaje:
czynnikowe;
sytuacyjne;
zachowaniowe.
Oznacza to że efektowne przywództwo jest wypadkową różnych cech i zachowań lidera oraz właściwością sytuacji w jakiej z przywództwa mamy do czynienia.
IV. Typologia zachowań przywództwa przedstawia się następująco:
Przywództwo dyrektywne (daje podwładnym swobodę w decydowaniu co i jak powinni zrobić aby osiągnąć określone cele);
Przywództwo wspierające ( polega na okazywaniu zainteresowania i udzielania wsparcia podwładnym);
Przywództwo partycypacyjne (udział w decyzjach dotyczących pracy);
Przywództwo zorientowane na osiągnięcia (stawianie podwładnym wyzwań i możliwości sprawdzenia się w różnych zadaniach).
V. Zagadnienie przywództwa w różnych zbiorach społecznych ma istotne znaczenie z punktu widzenia efektywności tych grup oraz wpływa na system komunikacji między uczestnikami tego zbioru. Jest to proces dwu kierunkowy gdyż przywódcy i członkowie grupy wzajemnie na siebie oddziaływają podwyższając skuteczność grupy jako całości.