ANALOGIA SYTUAJI UCZNIA
ANALOGIA SYTUACJI UCZNIA DO KIEŁKUJĄCEJ ROŚLINKI
Analogia zgodność, odpowiedniość, podobieństwo pewnych cech między odmiennymi skądinąd przedmiotami, zjawiskami; odpowiednik rzecz podobna.
Analogia [gr. Analogia-odpowiedniość , podobieństwo], występowanie podobieństwa pewnych cech i stosunków, zachodzących między nie tożsamymi rzeczami i zdarzeniami. Rozumowanie przez a : jeśli pewien przedmiot ma daną cechę, to inny przedmiot pod pewnymi względami do niego podobny także ma tę cechę . Jedne ze schematów tego rozumowania : jeśli przedmiot A ma cechy a , b, c, d, e, a przedmiot B ma cechy b, c, d, e, to zakładamy, że przedmiot B ma cechę a. Wnioskowanie przez a . Prowadzi dość często do błędu; prawdopodobieństwo wniosku zależy od liczby cech wspólnych i od tego , pod jakimi względami dane przedmioty są do siebie podobne.2
Ucznia można porównać do kiełkującej roślinki. Dziecko idące do pierwszej klasy szkoły podstawowej jest jak wyrastająca, mała, niewinna roślinka, która potrzebuje odpowiednich warunków, aby wyrosnąć na piękną i dorodną. Potrzebuje specjalnej troski ze strony opiekuna. Tak jak ogrodnik podlewa swoje roślinki, dostarcza im odpowiedniej temperatury oraz światła, tak samo nauczyciel swoich uczniów, niczym roślinki, „podlewa” nową wiedzą.
Wiedza dziecka z każdym dniem, miesiącem czy też rokiem rozrasta się, jak nowe pędy, odnóżki, liście w roślinach. Każdą promocję do następnej klasy można porównać do kwiatu danej rośliny. Kwiat jest uwieńczeniem pracy ogrodnika, natomiast świadectwo to ukoronowanie pracy ucznia jak i nauczyciela.
Zdana matura może być dla ucznia niepowtarzalnym, najpiękniejszym kwiatem paproci, który zakwita tylko raz.
Faktem jest to iż nad uczniami należy pracować, tak samo wytrwale jak nad roślinką.
Nauczyciel, a także oni sami powinni pielęgnować swoją wiedzę poprzez ciągłe poszerzanie jej. Należy niewątpliwie stwarzać warunki do nauki, rozwijać umiejętności oraz zainteresowania. Na pozytywny rozwój ucznia wpłynąć mogą bardzo dobrze różnego rodzaju wzmocnienia pozytywne, które można by porównać do nawozu, jakim podlewa się roślinę, aby lepiej oraz szybciej rosła. Aby w ogrodzie jakim jest szkoła nie wyrosły „chwasty”, czyli uczniowie, którzy swoim zachowaniem sprawiają problemy wychowawcze, nie uczą się i staja się młodzieżą trudną, nauczyciel powinien stworzyć w klasie atmosferę, w której wszyscy członkowie szkolnej grupy rówieśniczej czuliby się naprawdę dobrze. Należy pamiętać, że z każdego ziarna może wyrosnąć, piękna, dorodna roślina, należy tylko nad nią pracować i troszczyć się o nią i pod żadnym warunkiem nie skreślać jej.
W. Kopaliński; Słownik wyrazów obcych, Warszawa 2000
2 W. Okoń; Słownik pedagogiczny PWN, Warszawa 1981, s. 20-21
28