17.Kształcenie duchowe A. Bruhlmeiera
-zadanie nauczyciela to rozwijanie zdolności i predyspozycji tkwiących w człowieku
-co motywuje człowieka do POZYTYWNYCH DZIAŁAŃ? :
*bazą moralności jest rozsądek tzn. przekonanie do tego co prawdziwe
(ale dobre działanie niekoniecznie wynika z rozsądku)
*Pestalozzi- postawa moralności leży „w sercu” a nie „w głowie”
*same nasze przekonania nie są wystarczająco mocnym podłożem moralności
** Uczucia= najróżniejsze zjawiska umysłowe i duchowe
( o tym, czy postępowanie motywowane uczuciami jest równocześnie działaniem dobrym decyduje stopień w jakim połączyły się w człowieku siły uczucia z nadrzędnymi wartościami)
zadaniem wychowania jest z jednej strony ożywienie świata uczuć, z drugiej strony doprowadzenie do zgodności między uczuciami i wartościami (Pestalozzi=”uszlachetnienie uczuć)
**Obrazy=doświadczenie, przeżycie, każdy sen, fantazja, tym bardziej, jeśli współbrzmi z archetypem (np. w kim żyje obraz miłosiernego Samarytanina, ten w pewnych sytuacjach życiowych zachowuje się tak a nie inaczej)
**Intuicja=jest związana z działaniem obrazów z głębi umysłu, ale i innymi źródłami. Wsłuchiwanie się w siebie i ufanie swojemu natchnieniu- człowiek kierujący się intuicją
-obrazy i intuicja mogą motywować działanie ale wcale niekoniecznie muszą prowadzić do działania dobrego
-trzeba także rozwinąć wartości, żeby dobrze posługiwać się intuicją
**Serce
-nie istnieje żadne moralne kształcenie bez kształcenia sumienia
-„serce” znaczy więcej niż tylko emocjonalność
-człowiek uczuciowy dopiero wtedy nabiera serca kiedy nośnymi elementami jego uczuć są „uczucia moralne” (współczucie , miłość, radość,wdzięczność, szacunek), bezsprzecznie kocha prawdę
-„to co rzeczywiście motywuje człowieka do pozytywnego działania, to w pierwszej linii jego rozwinięte, ukształtowane serce”
-Serce jest bazą moralnego działania
-dobry człowiek jest też człowiekiem szczęśliwym
-istotny aspekt szkolnego kształcenia-> wpajanie wrażliwości na sztukę i kreatywności
-„wrażliwość na sztukę” to zdolność doznawania
-w „kreatywności” nacisk położony jest na akcję
-WPAJANIE WRAŻLIWOŚCI ARTYSTYCZNEJ I KREATYWNOŚCI ZWIĄZANE JEST Z KSZTAŁCENIEM DUCHOWYM, podniesieniem jakości życia i prowadzi do MORALNEGO DZIAŁANIA
-człowiek będący pod wpływem muz wyróżnia się przede wszystkim szczególną zdolnością przeżyć
-uczniowie mają być nie tylko chłonni, lecz rozwijać też swoje umiejętności i ochotę na własne tworzenie
-wrażliwość na sztukę obejmuje przyswajania i własne tworzenie
-pielęgnacja predyspozycji artystyczno- kreatywnych w szkole jest czynnikiem kształcenia duchowego
-wrażliwość i kreatywność nie mogą się ograniczać do pojedynczych przedmiotów, lecz muszą towarzyszyć całokształtowi szkolnej nauki i przenikać ją
-nauczyciel wrażliwy i kreatywny łączy materiał i naukę z fantazją, grą , radością
-rzeczywiste kształcenie duchowe jest zdane na całą gamę przedmiotów
-istnieją 2 drogi, aby zrozumieć to, co prawdziwe i dobre:
przez logiczno-pojęciowe myślenie
przez obrazy (mythos)
*Obrazy prawdy
(obrazy, które ułatwiają człowiekowi rozpoznanie prawdy):
-zjawiska natury - kto np. wie, że nie można przeszczepić starego drzewa, działając w komisji rozważającej problem budowy domu starców będzie prezentował inne poglądy niż jego koledzy nieświadomi odniesienia do natury
*Obrazy dobrego i złego
-świadomie wychowujący nauczyciel przytaczając anegdoty z własnego życia może w przystępny a nawet żartobliwy sposób przekazać swoim uczniom niektóre przydatne życiowe doświadczenia
-zdolność do dobrego opowiadania jest jedną z najistotniejszych zalet wychowującego nauczyciela
-w aktywność nauczycielską powinien wejść duch
-jeśli szkoła chce wypełnić swoje zadanie polegające na duchowym kształceniu dziecka (rozwinąć jego wrażliwość artystyczną i kreatywność, ożywić jego życie uczuciowe, napełnić go bogactwem wewnętrznych obrazów i zakorzenić jego działanie w obiektywnych wartościach) to tylko przy udziale nauczyciela, który już to wszystko w dużej części rozwinął w sobie samym
-cel może osiągnąć tylko nauczyciel, który chce i który sam jest przeniknięty przez bogaty świat obrazów
-uczucie występuje zawsze w połączeniu z myślami, doświadczeniami itp.-życie uczuciowe trzeba rozwijać
-rolą nauczyciela jest tak pokierować uczniami, aby czuli pozytywną więź uczuciową łączącą ich z przedmiotami nauki i własnym działaniem
-wraz z umiejętnością zaakceptowania uczuć rozwija się umiejętność ich nazywania
-życie uczuciowe powinno stać się środkiem zjednoczenia wszystkich ludzi, WPÓŁODCZUWANIE
-współżycie na bazie miłości, zaufania i wzajemnej pomocy nie jest możliwe, kiedy każde działanie wzbudza w innych podejrzenie o chęć sprawowania władz- obecna sytuacja
-zatamowanie egoizmu jest możliwe tylko przez wychowanie,
takie wychowanie, którego celem najwyższym jest rozwijanie zdolności wspólnoty
-NASZEMU ŚWIATU BRAKUJE RZECZYWISTEGO KSZTAŁTOWANIA SERCA