2. Problemy związane z pełnieniem roli zawodowej przez współczesnego nauczyciela -
wychowawcę:
2.1. Kompetencje zawodowe współczesnego nauczyciela - wychowawcy
Kompetencje dydaktyczne - wszystkie umiejętności nauczyciela związane z prowadzeniem zajęć
Planowanie
Wykorzystywanie technik
Utrzymywanie ładu
Motywowanie do nauki
Zdobywa się je w toku studiów, praktyk, kursach, w pracy zawodowej
Podział kompetencji (Kuć - Seniuch):
wyjściowe - zdobywane w toku studiów (k. psychologiczne, pedagogiczne, związane z nimi k. metodologiczne i dydaktyczne)
pedagogiczne - kształtowane w toku praktyki pedagogicznej, samodzielny dobór i strukturalizacja treści kształcenia, tworzenie programów autorskich, innowacyjna i twórcza ich realizacja.
Krytycyzm w czasie ewolucji procesów edukacyjnych
Refleksyjność
kluczowe - esencja zawodu nauczyciela, kompetencje komunikacyjno - interpretacyjne, społeczne (umiejętność współpracy, współdziałania, skutecznego rozwiązania konfliktu, zdolność i gotowość ich …?)
Podział kompetencji:
bazowe - pozwalające na kontaktowanie się z uczniem i współpracownikami, odpowiedni poziom intelektualny
konieczne, rdzeniowe - interpretacyjne, autokreacyjne, realizacyjne - w toku kształcenia zawodowego
porządkowe - np. gra na jakimś instrumencie, uprawianie dyscypliny sportu, dodatkowe umiejętności
2.2. Pełnione przez nauczyciela funkcje;
1. Funkcja kierownicza:
a) planowanie treści - zaplanowanie celu, układ treści programowych, wybór metody
b) planowanie i organizacja czasu i przestrzeni - ile czasu poświęcić na dany temat, czy będziemy w sali, na powietrzu itp.
c) budowanie klimatu grupy, pobudzanie motywacji, dyscyplinowanie
d) kontrola i ocena ucznia oraz programu nauczania - czy realizowany program nauczania jest pożyteczny
2. Funkcja interakcyjna:
a) realizowanie różnych modeli uczenia się i nauczania, różne metody, np. nauczanie pojęć, dyskusja
3. Funkcja organizacyjna:
a) współpraca z przełożonymi
b) współpraca z gronem pedagogicznym
c) współpraca z rodzicami
d) współpraca ze środowiskiem pozaszkolnym (poradnie psychologiczne)
2.3. Style nauczania;
3 koncepcje kształcenia (Fenster - Mainer ???)
1. Wyposażenie człowieka wykształconego, który dysponuje odpowiednią wiedzą przedmiotową - styl kierowniczy - ważne to, co robi nauczyciel
2. Człowiek wykształcony to posiadacz naturalnie rozwiniętej i zdrowej osobowości
- styl terapeutyczny - ważne to, kim jest uczeń i jaką przyszłość wybiera
3. Człowiek wykształcony, który posługuje się umysłem wyzwolonym
- styl wyzwalający - ważny jest materiał nauczania, treści kształcenia, wiedza, którą ma mieć
STYL KIEROWNICZY:
nauczanie przedmiotu w oparciu o dyscyplinę naukową (treści z danego przedmiotu)
wprowadzenie do wiedzy specjalistycznej
efektywność nauczania - liczy się by racjonalnie wykorzystać polecenia wydawane uczniom, informacja zwrotna nauczyciela jaką ocenę otrzymał i na ile uczeń zrozumiał, motywowanie uczniów teorią wzmocnienia
nauczyciel jako kierownik - organizuje czynności uczniów w czasie, zapewnia korelację między treścią kształcenia a treścią celów końcowych, gwarantuje dostateczną sposobność do uczenia się
Nauczanie rozumiane jako „proces produkcji” - przenoszenie wiedzy do umysłu ucznia
KRYTYKA - szef linii produkcyjnej, porównanie do fabryki; uczeń podlega obróbce, wychodzi z niej wykształcony
Najbardziej efektywny, jeżeli chodzi o przyswojenie wiedzy.
STYL TERAPEUTYCZNY:
najważniejszy uczeń
nauczanie - prowadzenie ucznia i towarzyszenie mu, podejmowanie czynności i dokonywaniu wyboru, opracowywanie materiału
uczeń wybiera to, czego chce się uczyć, liczy się jego wybór
celem nauczania jest wyposażenie wychowanka w potencjał umożliwiający mu stanie się autentyczną jednostką ludzką odpowiedzialną za swój własny rozwój i świadomie dokonującą wyboru
rozwój osobowości
nauczyciel przyjmuje odpowiedzialność za pomaganie uczniowi w dokonywaniu wyborów, a nie przekaz gotowej wiedzy.
STYL WYZWALAJĄCY:
Główny cel kształcenia - wiedza
Materiał nauczania w centrum uwagi nauczyciela
Mniejsze przywiązanie do metody osobowości
Nie chodzi o opanowanie umiejętności, wiadomości, ale takiej wiedzy, która mogłaby wyzwolić umysł dziecka z konwencji, stereotypów
Nauczyciel jako badacz w konkretnej dziedzinie wiedzy
2.4. Osobliwości roli zawodowej nauczyciela:
Niejasność roli zawodowej nauczyciela
Niejasność - brak uzgodnionych, a zarazem konkretnych wymiernych kryteriów doskonałości zawodowej (jasna rola zawodowa - np. chirurg)
Sukces zawodowy wg nauczycieli:
Jeśli uczeń pokazuje pozytywne zmiany w zachowaniu
Otrzymanie szacunku i wdzięczności ze strony społeczeństwa
Jak nauczyciele reagują na niejasność roli?
Zwiększona podatność na wpływy różnorodnych autorytetów
Zależność od władzy państwowej i administracji wszystkich szczebli (akceptowanie oficjalnej ideologii też ze względu na własne przekonania, zależność od autorytetów naukowych)
Niespójność roli:
Niespójność - rolę nazywamy niespójną, jeśli składają się na nią takie oczekiwania, że w danych warunkach spełnienie jednych wyklucza lub utrudnia spełnienie innych
Rola nauczyciela:
wspomaganie indywidualnego rozwoju ucznia
Od nauczycieli wymaga się, by wnikali w świat każdej osoby i dostosował do każdego indywidualne metody, program, zainteresowania
selekcja według ujednoliconych kryteriów (sprzeczność między indoktrynacją a …)
Psychologiczna trudność roli
- termin ten opisuje przeciętną wysokość kosztów psychicznych, które trzeba ponieść przy wykonywaniu roli
Nauczyciele czują, że nie są dostosowani i przygotowani do swojej roli; uważają, że uczniowie nie chcą się uczyć
„Nauczyciel to ktoś, kto ułatwia przejście innym, sam pozostając w miejscu”
Kontakt nauczyciela z uczniem to współistnienie początku i końca. Nauczyciel pozostanie nauczycielem „na zawsze”, uczeń przestanie być uczniem i wkroczy w świat oszałamiających możliwości.
Metafora:
„Uczniowie dorastają rok za rokiem i odpływają jak woda w rzece, a nauczyciele tkwią w miejscu jak głazy zagrzebane na dnie. Choć w innych wzniecają marzenia, sami nie mają o czum śnić. Czują się porzuceni niby przedmioty bezwartościowe…”
Może być doświadczeniem trzech negatywnych uczuć nauczyciela.
Konsekwencje:
- poczucie nieodwzajemnieni - nauczyciel źródło- kiedy dostaje, odwzajemnia
- poczucie osamotnienia - przeszkodą w porozumiewaniu się z uczniami, nauczyciel uważa, ze uczniowie lekceważą jego doświadczenie. Między nauczycielem a uczniami jest przepaść
- poczucie niższości - nauczyciele strzegą wejścia do elity społecznej, ale sami do niej nie należą
Radzenie sobie z negatywnymi uczuciami:
konstruktywne
niekonstruktywne
W stanie podświadomym wyładowuje się na uczniach, jeśli jest świadom - przychodzi w „przebraniach”.
Najczęstsze „przebranie” czyli racjonalizacja:
Moralne oburzenie z powodu niecnych czynów ucznia i przekonanie, że puszczanie ich płazem byłoby zdradą wychowawczej myśli
Agresja - działania skierowane na zranienie ucznia; określony sposób komunikowania słownego - zranienie, upokorzenie ucznia, fizyczna czy werbalna przemoc
Dominacja - groźba, nagradzanie za uległość, karanie za prezentowanie własnego punktu widzenia
Nietolerancja - rygorystyczne egzekwowanie prawa szkolnego bez uwzględnienia uczuć uczniów
Niezgodność z innymi pełnionymi przez niego rolami
- gdy spełnienie oczekiwań związanych z daną rolą utrudnia czy uniemożliwia wywiązanie się z obowiązków nakładanych na jednostkę przez inną rolę, np. niezgodność z rolą matki i żony, niezgodność roli nauczyciela z pracą dorywczą
3