Specjalista ds. konsultingu

Kod klasyfikacji: 241911

Rozdział klasyfikacji: Administracja, zarządzanie, business, praca urzędnicza

Klasa klasyfikacji: Specjaliści ds organizacyjnych

Zadania i czynności

Głównym celem pracy specjalisty ds. Konsultingu jest prowadzenie doradztwa w sprawach gospodarczych i organizacyjnych dla klientów zgłaszających się do firmy prowadzącej działalność doradczą. Są to zarówno typowe firmy konsultingowe, jak i firmy których główną funkcją jest coś innego niż konsulting, ale świadczą zewnętrzne usługi konsultingowe. Są to np. firmy programistyczne, banki komercyjne i inwestycyjne, firmy ubezpieczeniowe czy instytuty badawcze. Początkowo większość konsultantów pracowała dla przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych. W dzisiejszym konsultingu na pierwszy plan wysuwają się usługi z zakresu bankowości i ubezpieczeń, transportu, administracji, szkoleń, transferu technologii, zarządzania i nadzorowania projektów inwestycyjnych. W związku z tak dużą różnorodnością tematów w zawodzie tym istnieje specjalizacja. Każdy specjalista zajmuje się określoną grupą zagadnień. Jeżeli konsultant koncentruje się na kwestiach dotyczących organizacji i zarządzania przedsiębiorstw, może otrzymać do wykonania takie zadania, jak np.: analizowanie działania struktur organizacyjnych przedsiębiorstw pod kątem realizowanych przez nie celów; analizowanie wykorzystania posiadanych zasobów materialnych i niematerialnych firmy, jak również metod zarządzania w niej stosowanych; wybór kierunków prowadzenia działalności, analiza organizacji przedsiębiorstwa (w przypadku przedsiębiorstwa produkcyjnego - organizacja procesu produkcyjnego od zakupu materiałów i komponentów, wykonania elementów i wyrobów gotowych aż po dostarczanie ich do odbiorców); analiza przepływu informacji formalnych i nieformalnych; analiza systemu zarządzania zasobami ludzkimi i organizacji pracy; badanie efektywności działań marketingowych i reklamowych, analiza systemów sprzedaży. Ponadto konsultant analizuje otoczenie firmy oraz zachodzące w nim przemiany ekonomiczne, administracyjne i prawne celem zbadania ich wpływu na sposób funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przypadku specjalizacji ekonomicznej, specjalista ds. Konsultingu analizuje zależności i zjawiska ekonomiczne określając popyt i podaż na usługi i produkty; analizuje zmiany ekonomiczne zachodzące w przedsiębiorstwie i jego otoczeniu, jak i opłacalność inwestowania w zasoby materialne i niematerialne firmy. Ponadto, doradza firmom w zakresie maksymalizacji zysków przedsiębiorstwa przy minimalizacji nakładów; przygotowuje raporty i ekspertyzy sytuacji (kondycji) ekonomicznej przedsiębiorstwa; projektuje i wdraża zmiany w zakresie standardów i procedur firmy; bada płynność finansową firmy; współtworzy biznes plany określonych inwestycji. Praca konsultanta jest pracą nad tzw. Projektami. Charakter projektu zależy od zlecenia przekazanego przez klienta. Wynikiem pracy specjalisty ds. Konsultingu koncentrującego się na organizacji i zarządzaniu, mogą być: raporty wskazujące silne i słabe strony przedsiębiorstwa, projekty proponowanych zmian dotyczących struktury organizacyjnej firmy, polityki personalnej (w zakresie rekrutacji i selekcji personelu, systemów motywowania, oceniania, promowania i kształcenia pracowników); nowych procedur organizacji pracy; wykorzystania środków materialnych i zasobów ludzkich, jak i optymalnych sposobów zarządzania nimi; projekty reorganizacji procesów produkcyjnych; wskazówki usprawnienia przepływu informacji; propozycje modernizacji działań marketingowych i reklamowych. Wynikiem pracy eksperta koncentrującego się na kwestiach ekonomicznych, mogą być: raporty wskazujące silne i słabe strony przedsiębiorstwa, ekspertyzy dotyczące kondycji ekonomicznej firmy, pisemne analizy opłacalności inwestycji; informacje dotyczące możliwości uzyskania kredytów, rozpoczęcia kooperacji z inwestorami zagranicznymi czy możliwości minimalizowania kosztów działania (produkcji) firmy, jak i opracowania dotyczące zintensyfikowania i unowocześnienia strategii działania firmy, umiejętnego lokowania nadwyżek finansowych, oceny opłacalności zapewnienia odbiorcom określonych usług i towarów w wyniku wcześniejszej analizy porównawczej proponowanych usług krajowych i zagranicznych; możliwości eksportowo-importowych, szans i zagrożeń na rynku. Doradca opracowuje raporty i ekspertyzy zarówno na podstawie dokumentów uzyskanych od przedsiębiorstwa (klienta) zlecającego zadanie, jak i rozmów, negocjacji i ustaleń z zarządem przedsiębiorstwa, pracownikami i /lub związkami zawodowymi. Klient może oczekiwać dalszych konsultacji już po zdaniu pracy przez konsultanta. Dalsze konsultacje sprowadzają się zazwyczaj do doradztwa w zakresie wprowadzanych propozycji i zmian, uczestnictwa konsultanta we wdrażaniu proponowanych procedur, bieżącego weryfikowania zasadności i skuteczności wprowadzanych rozwiązań, jak i dokonywania analiz już po wdrożeniu projektów w życie. W swojej codziennej pracy specjalista ds. Konsultingu pracuje samodzielnie nad konkretnymi projektami, jednak nieustannie konsultuje się ze swoimi współpracownikami i przedstawicielami firmy, dla której przygotowuje analizy i raporty. W pracy posługuje się wysokiej jakości sprzętem biurowym (telefon, fax, kserokopiarka) i komputerowym.

Środowisko pracy

Materialne środowisko pracy

Praca konsultanta przebiega w różnorodnych miejscach. Są to zazwyczaj przedsiębiorstwa, instytucje, urzędy, biura. Podczas spotkań z klientami (reprezentantami firm zlecających zadania) specjalista ds. Konsultingu czasami udaje się do kawiarni czy restauracji. Spotkania takie mogą także odbywać się podczas różnorodnych imprez naukowych (prezentacje, wykłady, seminaria) lub kulturalnych (przedstawienia, imprezy okolicznościowe i towarzyskie). Ponadto, specjalista ds. Konsultingu pracuje zazwyczaj nad wieloma złożonymi projektami, dla różnorodnych klientów (przedsiębiorstw), co powoduje nieustanne nagromadzenie zadań do wykonania. Konsultant musi więc spędzić wiele godzin pracując przy komputerze podczas przygotowywania analiz, raportów czy ekspertyz, w związku z czym w zawodzie tym częste są skargi na osłabienie narządu wzroku.

Warunki społeczne

Praca doradcy ma charakter indywidualny. Jest pracą bardzo wymagającą i samodzielną, aczkolwiek wiele projektów powstaje podczas pracy wykonywanej przez zespoły zadaniowe, czyli grupy konsultantów pracujących nad konkretnym zleceniem od klienta. Konsultant samodzielnie przygotowuje opis metod i procedur działania, jakie podejmie podczas wykonywania pracy dla konkretnego klienta. Następnie przedstawia klientowi swoje propozycje. Gdy klient je zaakceptuje, specjalista może przystąpić do działania. Musi wówczas w obrębie swojej firmy zorganizować zespół roboczy, który będzie pracował nad projektem oraz musi przydzielić poszczególnym członkom zespołu odpowiednie zadania do wykonania. Specjalista ds. Konsultingu prowadzący projekt (wykonujący zlecone zadanie) dla danego klienta, jest w pełni odpowiedzialny za zrealizowanie całej pracy. W codziennej pracy ekspert samodzielnie ustala częstotliwość, rodzaj i charakter spotkań, jakie powinien odbyć z klientem, współpracownikami (innymi specjalistami) w celu sprawnego i dobrego wykonania pracy. Konsultant niejednokrotnie korzysta z pomocy swoich współpracowników podczas gromadzenia niezbędnych danych, analizowania sytuacji firmy klienta, procesu negocjacji z klientem, sposobów rozwiązania pojawiających się problemów. Kontakty z ludźmi są w zawodzie specjalisty ds. Konsultingu niezbędne i są one nieodłącznym składnikiem jego pracy. Konsultant kontaktuje się zarówno z osobami, jak i różnorodnymi grupami społecznymi, które nierzadko pozostają ze sobą w konflikcie ze względu na sprzeczność interesów czy oczekiwań (np. Pracodawca i związki zawodowe). Ten fakt powoduje, iż kontakty z ludźmi niosą ze sobą ryzyko powstawania dalszych konfliktów. Ponadto, należy podkreślić, że specjalista ds. Konsultingu dysponuje różnorodnymi, bardzo istotnymi i najczęściej poufnymi informacjami gromadzonymi z wielu źródeł (od klienta, z opracowań branżowych, z własnych analiz, obserwacji i wiedzy, od innych przedsiębiorstw, od współpracowników i kolegów itp.). Ludzie, z którymi kontaktuje się specjalista ds. Konsultingu, nierzadko oczekują, że będą przez niego informowani o aktualnym stanie prac; domagają się wręcz przekazywania im wielu informacji. Etyka zawodu specjalisty ds. Konsultingu wymaga stosowania się do zasady poufności i nieujawniania danych.

Warunki organizacyjne

Specjalista ds. Konsultingu pracuje zazwyczaj od 6 do 9 dziewięciu godzin dziennie, z tym, że w trakcie pracy niektóre firmy, zwłaszcza z kapitałem zagranicznym, przewidują godzinną przerwę na odpoczynek. Godziny pracy doradcy nie są stałe i zależą od wewnętrznych ustaleń (regulaminów) obowiązujących w konkretnej firmie konsultingowej, od ilości i charakteru (złożoności) zleceń od klientów, aktualnych możliwości organizacyjnych firmy konsultingowej (liczba i kwalifikacje zatrudnionych, użytkowany sprzęt). Zasadniczo praca odbywa się w dzień. Nierzadko jednak konsultant musi odbyć wiele spotkań służbowych, zwłaszcza wieczorem, a następnie musi opracować odpowiednie raporty, analizy czy sprawozdania i zdarza się, że robi to w nocy. W wyniku nieustannego spiętrzania się licznych prac i czynności do wykonania oraz rosnących oczekiwań coraz bardziej wymagających klientów, specjalista ds. Konsultingu pracuje niekiedy także w dni wolne od pracy i święta. Ze względu na konieczność współpracy z przedsiębiorstwami w całej Polsce, doradca często wyjeżdża w podróże służbowe. Długość trwania wyjazdu służbowego jest związana ze złożonością projektu, nad którym pracuje konsultant. Jeżeli specjalista musi spotkać się z przedstawicielami firmy, może przeznaczyć na to jeden dzień, natomiast gdy musi poznać zasady pracy czy funkcjonowania firmy oraz spotkać się z przedstawicielami przedsiębiorstwa, porozmawiać z zarządem firmy czy związkami zawodowymi, nierzadko musi przebywać w podróży służbowej kilka dni. W związku z powyższym, mogą pojawić się pewne niedogodności, wynikające z konieczności częstych wyjazdów i dłuższego przebywania poza miejscem zamieszkania i pracy, bez względu na mnogość spraw, które specjalista ma do załatwienia w swojej firmie. Trudno wskazać na jakąkolwiek systematyczność takich wyjazdów, jako że może się zdarzyć, iż przez trzy miesiące konsultant będzie pracował w stałym miejscu pracy, natomiast przez kolejne trzy miesiące będzie musiał jeździć do różnych miast na kilkudniowe pobyty. Ze względu na charakter pracy (liczne spotkania z klientami, reprezentowanie firmy na zewnątrz, kreowanie wizerunku firmy), od doradcy wymaga się eleganckiego, ale i stonowanego ubioru, podkreślającego szacunek do osób, z którymi się spotyka i instytucji, które aktualnie reprezentuje, jak i akcentującego wagę spraw, nad którymi pracuje. Panie pracujące w tym zawodzie ubierają się najczęściej w eleganckie garsonki, panowie zaś - w garnitury. Funkcje i zależności organizacyjne w tym zawodzie związane są z wielkością firmy. Jeżeli specjalista ds. Konsultingu jest fachowcem wysokiej klasy, może prowadzić niezależną działalność, dobierając sobie odpowiednie osoby do współpracy zależnie od złożoności zadania. W takiej sytuacji jest więc niezależny od jakiejkolwiek organizacji. W małych, kilku- i kilkunastoosobowych firmach, konsultant zazwyczaj pełni rolę podwładnego, raport składa prezesowi czy właścicielowi firmy, jak i przełożonemu ( konsultantowi seniorowi) danego projektu. W kilkusetosobowych firmach konsultingowych, doradca formalnie jest podległy jednej lub dwóm osobom zajmującym w hierarchii organizacyjnej wyższe stanowiska (np. Prezesowi i starszemu menedżerowi), ale sam również może piastować stanowisko kierownicze (jest to zależne od jego doświadczeń zawodowych, wiedzy merytorycznej, kwalifikacji). Nieformalnie, doświadczony konsultant nie będący w randze kierownika, ale prowadzący dany projekt, jest traktowany jako lider, czyli osoba wiodąca tego projektu.

Wymagania psychologiczne

Ze względu na charakter i złożoność pracy konsultanta, wymagania psychologiczne w odniesieniu do osoby pracującej w tym zawodzie są bardzo wysokie i różnorodne. Praca specjalisty ds. konsultingu jest nieodłącznie związana z ludźmi. Doradca taki powinien więc być osobą wzbudzającą zaufanie i łatwo nawiązującą kontakty z ludźmi. Od tego, czy potrafi on umiejętnie rozpocząć rozmowę z obcym człowiekiem i właściwie ją poprowadzić, nierzadko zależny jest dalszy rozwój takiego kontaktu i w efekcie - uzyskanie zlecenia od danej firmy, zgromadzenie niezbędnych informacji, wyszukanie źródeł dodatkowych danych, podtrzymanie dobrych stosunków z klientem i innymi partnerami pracy. Ze względu na częste kontakty ze zróżnicowanymi grupami społecznymi nierzadko pozostającymi ze sobą w konflikcie, specjalista ds. konsultingu musi mieć wiele umiejętności międzyludzkich, pozwalających mu konstruktywnie współpracować z różnymi ludźmi. Powinien więc postępować z ludźmi w taki sposób aby, dostrzegać ewentualne źródła konfliktów i wskazywać na sposoby ich rozwiązania oraz zachęcać ludzi do współpracy i nakłonić do przyjęcia zaproponowanych przez siebie rozwiązań. Powinien umieć przekonywać ludzi do własnych pomysłów czy idei. W sytuacjach trudnych (stresujących czy konfliktowych, np. podczas ostrej wymiany zdań w grupie dyskusyjnej) musi bezwzględnie panować nad własnymi emocjami i zachować spokój, a także bezstronność opinii. Nierzadko występuje on w charakterze negocjatora (umowy, nowego rozwiązania, wprowadzenia zmian) lub w przypadku dyskusji zwaśnionych stron - w charakterze niezależnego mediatora. Musi więc w takich sytuacjach być szczególnie odporny na naciski zewnętrzne. Umiejętność współpracy z ludźmi wiąże się także ze zdolnościami przywódczymi, niezbędnymi podczas motywowania współpracowników do działania, jak i planowania ich pracy nad danym projektem. Z drugiej strony, konsultant powinien umieć przyjmować propozycje i rozwiązania sugerowane przez drugą stronę, z czym wiąże się niekiedy konieczność podporządkowania się odgórnym procedurom czy regułom. Doradca powinien być dobrym obserwatorem i osobą spostrzegawczą; dostrzegać wszelkie istotne w danej sytuacji niuanse - dotyczące zarówno osób, z którymi się spotyka i rozmawia, jak i omawianych kwestii. Niezbędna jest tutaj także umiejętność wysnuwania logicznych wniosków na podstawie gromadzonych faktów i danych. Gromadzenie niezbędnych do opracowania ekspertyz i opracowań danych i materiałów wymaga z kolei dużej skrupulatności i precyzji działania, jako że przeoczenie jednej drobnej informacji może zaważyć na wiarygodności przygotowywanego raportu czy ekspertyzy. W celu przyswojenia i przetworzenia dużej ilości różnorodnych informacji, specjalista ds. konsultingu musi umieć koncentrować się przez dłuższy czas na swoim rozmówcy oraz przedmiocie rozmowy, a także mieć dobrą pamięć. Zarówno w kontaktach z ludźmi, jak i podczas przygotowywania pisemnych analiz czy raportów, niezbędna jest łatwość bardzo sprawnego, precyzyjnego, poprawnego i zrozumiałego komunikowania się w mowie i piśmie. Z zawodem konsultanta nieodłącznie wiąże się wysoka odpowiedzialność społeczno - moralna, która wynika z charakteru problemów, z jakimi się on styka. Doradca ma do czynienia z konfliktami międzyludzkimi w organizacjach oraz z wieloma problemami, z jakimi boryka się przedsiębiorstwo (np. trudności z utrzymaniem aktualnego zatrudnienia w firmie i w związku z tym koniecznością redukcji personelu, przeformułowaniem struktury organizacyjnej firmy, z trudnościami finansowymi itp.). Spoczywa więc na nim duża odpowiedzialność - wprowadzanie w życie proponowanych rozwiązań i projektów zmian, pociąga za sobą zazwyczaj poważne konsekwencje dla jednostek i organizacji. Specjalistę ds. konsultingu obowiązuje zachowanie pełnej dyskrecji w prowadzonych sprawach. Wszystkie materiały i informacje są ściśle poufne i mogą być wykorzystywane wyłącznie w celu rozwiązania danego problemu czy poprowadzenia konkretnego projektu. Należy podkreślić, że na doradcy spoczywa nie tylko odpowiedzialność moralna ale nierzadko - materialna, ponieważ w razie popełnienia błędów i zaproponowania klientowi nieefektywnych, nieopłacalnych rozwiązań, może go narazić na poważne straty finansowe. Ze względu na rosnące wymogi szybko rozwijającego się rynku działającego w warunkach silnej konkurencji, jak i mnogość spraw, z którymi się styka na co dzień w pracy, specjalista ds. konsultingu musi być odporny psychicznie oraz nieustannie poszerzać swoją wiedzę, umiejętności i kwalifikacje. Powinien uważnie śledzić wszelkie istotne informacje dotyczące przemian gospodarczych, jak i zmiany w przepisach prawnych i organizacyjnych.

Wymagania fizyczne i zdrowotne

Pracę specjalisty ds. konsultingu zalicza się do prac lekkich. Istotne znaczenie ma w tym zawodzie ogólna odporność fizyczna i psychiczna. W procesie gromadzenia informacji i prowadzenia obserwacji ważny jest dobry wzrok i słuch. Przeciwwskazaniem są choroby psychiczne, choroby obwodowego układu nerwowego, padaczka.

Warunki podjęcia pracy w zawodzie

Do podjęcia pracy w zawodzie specjalisty ds. konsultingu niezbędne jest posiadanie wyższego wykształcenia. Nie istnieją żadne specjalistyczne szkoły przygotowujące do pracy w tym zawodzie. Praktycznie nie ma szczególnych wymagań, co do ukończenia konkretnych szkół wyższych, konkretnych wydziałów czy specjalizacji, może to być uniwersytet, politechnika, szkoła bussinesu. Ewentualne wymagania w stosunku do kandydatów do pracy ustalają konkretne firmy konsultingowe, zatrudniające takich specjalistów. W przypadku węższych specjalizacji, np. konsultanta koncentrującego się na zagadnieniach dotyczących szeroko rozumianych aspektów organizacji i zarządzania, preferuje się wykształcenie w zakresie organizacji i zarządzania, nauk humanistycznych (psychologia, andragogika, socjologia, prawo) lub bussinesu. Wśród szkół wyższych kształcących studentów w wymienionych dziedzinach, można wymienić Uniwersytet Warszawski, Szkołę Główną Handlową w Warszawie, Politechnikę Gdańską, Wielkopolską Szkołę Biznesu przy Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Politechnikę Warszawską, Wyższą Szkołę Zarządzania i Marketingu w Warszawie. Jeżeli konsultant, będzie koncentrował się na zagadnieniach ekonomicznych, preferowani są absolwenci wydziałów ekonomicznych, finansowych, rachunkowości zarządczej, businessu i administracji. Szkoły wyższe kształcące w tych kierunkach, to np.: Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania w Warszawie, Warszawska Szkoła Biznesu, Szkoła Główna Handlowa również przez Wielkopolską Szkołę Biznesu przy Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Kandydat do pracy w zawodzie specjalisty ds. konsultingu musi dobrze znać co najmniej jeden zachodni język obcy (najczęściej jest to język angielski lub niemiecki). Znajomość innych języków obcych jest dodatkowym atutem kandydata. Wskazane jest, a w niektórych firmach wymagane, posiadanie prawa jazdy. Pracodawca zwraca szczególną uwagę na dodatkowe formy dokształcania, w jakich uczestniczył kandydat (kursy, seminaria, treningi, studia podyplomowe), szerokie zainteresowania i predyspozycje osobowościowe kandydata. Można dokształcać się także na studiach podyplomowych (np. Podyplomowe Studium Rachunkowości zarządczej i controllingu 02-554 Warszawa, Al. Niepodległości 164 tel. [phone]) i kursach tematycznych organizowanych przez Krajowe Izby Gospodarcze w całym kraju, w Centrach Doskonalenia Kadr Kierowniczych TNOiK, a także na treningach kształtujących umiejętności mediacji, negocjacji, komunikowania się itp. proponowanych przez bardziej doświadczone firmy konsultingowe mające swoje biura w większych miastach na terenie całej Polski. Podkreślenia wymaga fakt, że doradcą nie zostaje się w wyniku ukończenia konkretnego kierunku studiów. Studia są jednym z elementów dosyć długiej drogi dojścia do tego zawodu. Oprócz solidnej wiedzy teoretycznej, od doradcy wymaga się doświadczenia. Nie można stać się dobrym konsultantem, nie przechodząc solidnego "chrztu bojowego" w praktycznym działaniu. Aby stać się dobrym doradcą, trzeba zdobyć wiele doświadczeń praktycznych, nabyć umiejętności rozwiązywania problemów, pracy nad projektami, współpracy z różnorodnymi grupami ludzkimi.

Możliwości awansu w hierarchii zawodowej

W zawodzie specjalisty ds. konsultingu możliwość uzyskiwania kolejnych, coraz wyższych szczebli w hierarchii organizacyjnej zależy od struktury organizacyjnej firmy konsultingowej, w jakiej jest on zatrudniony. W przypadku małych i średnich firm (kilku- i kilkunastoosobowych) możliwości awansu w tym rozumieniu są raczej ograniczone ze względu na płaską, nierozbudowaną strukturę organizacyjną firmy. W takich firmach ma się do czynienia z tzw. awansem poziomym, zwanym inaczej alternatywnym, polegającym na zwiększaniu zakresu kompetencji i odpowiedzialności pracownika oraz poszerzeniem zakresu jego pracy na coraz bardziej złożone i trudne zadania. Awans poziomy zależy od doświadczenia zawodowego pracownika, jego wiedzy merytorycznej, stopnia samodzielności w pracy, znaczących osiągnięć. W przypadku dużych, kilkusetosobowych firm, możliwy jest zarówno awans pionowy (przechodzenie na kolejne, coraz wyższe szczeble w hierarchii organizacyjnej), jak i poziomy. Niektóre firmy opracowują specjalnie na swoje potrzeby tzw. plany karier zawodowych, wskazujące możliwości rozwoju i promocji w firmie oraz warunki, jakie powinien spełnić pretendent do „danego tytułu". Promocje w takich firmach odbywają się w zasadzie raz w roku. Typowym przykładem przebiegu kariery doradczej jest absolwent szkoły wyższej bez doświadczenia zawodowego zatrudniany w firmie konsultingowej jako stażysta, a następnie - po trzech miesiącach okresu próbnego - jako asystent konsultanta. Po opanowaniu procedur i zasad obowiązujących w firmie oraz sprawnej współpracy przy projektach z doświadczonym konsultantem, po minimum półrocznej pracy zostaje awansowany na stanowisko młodszego konsultanta. W miarę swoich postępów, nabywania doświadczeń i wzrostu samodzielności, może być awansowany na stanowisko konsultanta (nie wcześniej, niż po kolejnych sześciu miesiącach pracy, a najczęściej - po roku lub półtora roku). Od tego momentu w grę zaczynają wchodzić awanse poziome - dla osób szczególnie interesujących się bardziej konkretnymi wycinkami pracy. Osoby te kształcą się podczas codziennej pracy zawodowej w kierunku np. specjalistów ds. konsultingu w zakresie organizacji i zarządzania, kształcenia i rozwoju, spraw ekonomiczno-finansowych itp. Osoba o szczególnych osiągnięciach i postępach awansuje na stanowisko starszego konsultanta, a następnie, jeżeli spełnione zostaną także wymogi strukturalne (odpowiednia liczba osób w zespole konsultantów, osiągnięcie wymaganych wskaźników finansowych itp.), wchodzi w skład kadry kierowniczej firmy, najpierw jako kierownik, a następnie - menedżer. Awans na stanowiska kierownicze jest zazwyczaj obudowany dodatkowymi wymogami i nie jest możliwy co roku. W rozumieniu awansu poziomego, nie związanego ze zmianą nazwy stanowiska, ale z rozszerzeniem treści pracy, w miarę kolejnych lat przepracowanych w tym zawodzie, specjalista staje się doświadczonym ekspertem w swojej dziedzinie (np. w zakresie zarządzania zespołami ludzkimi, spraw ekonomicznych, organizacji i zarządzania przedsiębiorstwami itp.). Osoby z kilkuletnim doświadczeniem w pracy w zawodzie specjalisty ds. konsultingu oraz poważnymi osiągnięciami cieszą się dużym zainteresowaniem innych firm, poszukujących specjalistów określonych dziedzin bądź osób mających objąć wysokie stanowiska kierownicze w przedsiębiorstwie.

Możliwości podjęcia pracy przez dorosłych

W zawodzie specjalisty ds. konsultingu mogą podjąć pracę osoby starsze, pod warunkiem posiadania doświadczeń zbliżonych do charakteru pracy konsultingowej oraz dobrego stanu psychofizycznego. Górne granice wieku ustalane są wewnętrznie przez zarządzających firmami konsultingowymi. Przeważają firmy wyraźnie preferujące młodych ludzi (maksymalnie do 30 roku życia), jednak są i takie, które przewidują zatrudnienie osób powyżej 50 roku życia. Bardzo powoli, ale wyraźnie zarysowuje się zainteresowanie pracownikami bardziej doświadczonymi zawodowo i życiowo.

Polecana literatura

Chrościcki Z. Konsulting w Zarządzaniu, Polska Fundacja Promocji Kadr, POLTEXT, Warszawa 1997.

Gierszewska G., Romanowska M., Analiza Strategiczna Przedsiębiorstwa, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1999

Łodygowska E., Rajewska K., Psychologia kontaktu z klientem, KAW Warszawa 2001 Morgan G. Obrazy organizacji, PWN Warszawa 1997

Stoner James A.F., Wankel Ch. Kierowanie. PWN, Warszawa 1995

Komu potrzebny doradca - wybrane artykuły, Businessman Magazine, Październik 1996, nr 10 (67) Personel, Wydawnictwo INFOR

Źródło danych: Przewodnik Po Zawodach, wyd. II, MPiPS

1

---