Joanna Staręga-Piasek
POMOC SPOŁECZNA W POLSKIEJ MYŚLI SPOŁECZNEJ
Rozdział ze skryptu:
Pomoc społeczna w Polsce, pt. Polityka społeczna a pomoc społeczna
1. Jakie są przyczyny ubóstwa?
2. Podział ubogich?
3. Co to osada rolnicza dla ubogich?
4. Jakie zamiary powinien mieć zakład dobroczynny?
5. Definicja ubóstwa i niedostatku to?
6. Czym jest pomoc społeczna?
7. Na czym polega ratownictwo?
8. Co znaczy termin środowisko niewidzialne i kto je propagował w Polsce?
9. Definicja Kompensacji
10. Wzorzec społeczny - jako narzędzie badawcze
Przyczyny ubóstwa?
Zasłużone ubóstwo:
- brak zmysłu oszczędności
- próżniactwo
- marnotrawstwo
Niezasłużone ubóstwo:
- choroby
- utrata majątku
- klęski żywiołowe
Podział ubogich?
a) na tych którzy nie mogą pracować, takimi będą:
niedołęgi, chorzy nieuleczalnie, starczy i dzieci,
b) na pozbawionych zatrudnienia:
rzemieślnicy bez odbytu i służący bez służby,
c) na nie chcących pracować:
tułacze i żebracy z profesji i osoby dawniej majętne, wstydzące się pracy,
d) na pracujących, nie mogących się utrzymać z pracy, mianowicie ojcowie familii.
Co to osada rolnicza dla ubogich?
Mają one na celu zaspokojenie potrzeb ubogich. Mogą oni uprawiać rolę, dzięki której będą mieli pożywienie oraz odzież. Pracować mieli bezpośrednio dla zaspokojenia swoich potrzeb. Miało to również zachęcić ich do pracy i polepszyć tą drogą ich moralną poprawę.
Jakie zamiary powinien mieć zakład dobroczynny?
- Zapobiegać najskuteczniej zubożeniu ludzi i zmniejszać liczbę ubogich.
- Nie dopuszczać niebezpiecznego i powszechnie szkodliwego próżnowania, tak młodych jak i dorosłych ubogich.
- Dostarczyć, zatrudnienia i przez to sposobu utrzymania życia, zdatnym do pracy ubogim.
- Nie dopuszczać pod żadnym pozorem i bez żadnego wyjątku żebractwa.
- Dawać wsparcie prawdziwie ubogiemu lub i oddalić od niego ubóstwo.
Ubogich, którzy pracują, a za mało zarabiają należy wspierać czasowo, póki sami „nie staną na nogi”. Bezwarunkowa pomoc należy się tylko starcom i chorym. Dzieciom ubogich i sierotom należy się utrzymanie i wychowanie publiczne.
Definicja ubóstwa i niedostatku to?
Niedostatek - to posiadanie codzienne tego tylko co do utrzymania życia jest niezbędne, a brak czystego dochodu i wszelkiej własności.
Ubóstwo - brak sposobów utrzymania życia. Ubóstwo jest zasłużone i niezasłużone, przemijające i ciągłe, zupełne i cząstkowe, ubogim jest osoba, która ani z własnego majątku, ani z pracy, ani z pomocy krewnych nie może się utrzymać.
Czym jest pomoc społeczna?
„zapewnia możność utrzymania i podnoszenia kultury, spożytkowania wszystkich sił ludzkich. Uruchamia dorobek, usprawnia prace nadające treść dążeniom. Dopomaga rozwojowi jednostki i wzrostowi wszystkiego, co zostało uznane za dobro. Zapobieganie skrzywieniom rozwoju i wytwarzanie warunków, które ułatwiają rozwój. Pomoc liczy się ze świadomym uczestnictwem, ze współpracą, pomagających i korzystających z pomocy w pełni za siebie odpowiedzialnych.”
Na czym polega ratownictwo?
Zjawia się w chwilach klęski. Jest to szybka pomoc, nadchodząca z zewnątrz, nie liczy się z niczym innym jak konieczność przez los narzucona. Nazwane jest również pomocą doraźną.
Co znaczy termin środowisko niewidzialne i kto je propagował w Polsce?
Propagowała je Helena Radlińska, ale to nie ona była jego twórczynią. Twierdziła ona, że dla poznania i oddziaływania na jednostkę czy grupę potrzebne jest poznanie sił, na których można się oprzeć. Tymi siłami są: idee, obyczaje, postawy psychiczne, wartości kultury duchowej, normy. Nazwa zamienna to składniki psychiczne, kultura duchowa. Mówiąc inaczej owo środowisko to kultura, sztuka, wiedza, wierzenia.
Definicja Kompensacji
Jest to celowe wyrównywanie braków, uzupełnienie lub zastąpienie niepomyślnych składników sytuacji osobistej czy grupowej, stwarzanie warunków życia uznawanych za normalne. Działalność kompensacyjna jest najskuteczniejsza wtedy, gdy nie poprzestaje na pomocy w zaspokojeniu elementarnych potrzeb. Lecz gdy współdziała w urzeczywistnianiu ideałów, które tkwią w środowisku niewidzialnym.
Wzorzec społeczny - jako narzędzie badawcze.
Wzorzec ten pozwala na określenie istniejących potrzeb, oceny i stopnia ich zaspokojenia, pozwala mierzyć osiągnięcia celów kompensacyjnych, określić stopień rozwoju jednostki, grup społecznych i stylów życia w danym środowisku. Podsumowując jest to układ środków wystarczających do osiągnięcia poziomu właściwego normom, co w praktyce jest jednoznaczne z idealnym schematem warunków bytu.