Geriatria
Starzenie się to zmniejszenie zdolności do odporności na stres środowiskowy, który pojawia się w naszych organizmach z upływem czasu. To naturalne i nieodwracalne nagromadzenie się uszkodzeń wewnętrznych przerastające możliwości organizmu do regeneracji.
Czynniki determinujące (niezmienne)- geny
Czynniki modyfikujące- czynniki osobnicze (choroby, otyłość, kalectwo, zaburzenia neuro- hormonalne)
Czynniki środowiskowe- styl życia, obciążenia psychiczne (stres, depresja)
Warunki socjalno bytowe, rodzina
Osoby starsze
1)okres starości wczesnej ( wiek podeszły od 60 - 74 lat0
2)okres starości późnej (od 75-89 lat)
3)okres starości bardzo późnej, okres długowieczności ( powyżej 90 lat)
cechy starzenia się:
-utrata masy, mięśni i kości
-zmniejszenie elastyczności skóry
-pogorszenie ostrości wzroku, słuchu
-wydłużenie czasu reakcji
Gerontologia- nauka zajmująca się starzeniem i starością. Dzieli się na ;
1)społeczną:
-psychogerontologia (zmiany osobowości, zainteresowań, motywaci, charakterologiczne)
-socjogerontologia ( coś?)
-kinezyprofilaktyka gerontologiczna - zapobiega patologii starzenia się
-geriogika ( pedagogika osób starszych0
2)kliniczna
-geriatria ( zajmuje się chorobami współistniejącymi ze starzeniem się)
-kinezyterapia geriatryczna (połączona gimnastyka z farmakoterapią)
-doświadczalną
Wywiad- problemy ( otępienie, afazja, zaburzenie słuchu, problemy z koncentracją, pamięcią)
Z pacjentem i rodziną
obserwować zachowanie i strój,
Badania: funkcje poznawcze, czynności dnia codziennego, ocena nastroju, chodu, zakresy ruchu ( wystarczające do czynności dnia codziennego)
CHOROBY METABOLICZNE
W 75% występowanie choroby układu krążenia, z wiekiem naczynia krwionośne tracą elastyczność a ściana ulega pogrubieniu i jest mało elastyczna
Wiek to czynnik ryzyka miażdżycy i nadciśnienia tętniczego.
Miażdżyca- odkładanie lipidów w dużych i średnich naczyniach w błonie wewnętrznej z ogniskowym rozrostem tkanki łącznej. Powstawanie ognisk martwicy i złogi wapnia. Dochodzi do zgrubienia błony wewnętrznej i zwężenia światła tętnicy.
Powstaje na skutek zaburzeń metabolicznych : zaburzeń gospodarki tłuszczowej, otyłość, cukrzyca, oporność na insulinę, nadciśnienie, upośledzenie tolerancji glukozy, zaburzenia krzepnięcia krwi.
Skutki miażdżycy:
-choroba niedokrwienna serca (naczynia wieńcowe)
-udary i otępienie (naczynia mózgowe)
-miażdżyca zarostowa ( tętnice kończyn dolnych)
Nadciśnienie tętnicze - to choroba przewlekła, często nieodczuwalna, nie leczona uszkadza naczynia krwionośne i serce, później mózg, nerki, siatkówkę oka.
Częstość nadciśnienia zwiększa się w wieku podeszłym, do 60 roku życia wzrost ciśnienia skurczowego i rozkurczowego, po 60 roku życia wzrost ciśnienia skurczowego i zmniejszenie rozkurczowego.
Ciśnienie optymalne 120/90 mmHg
Od wartości 140/90 rozpoznaje się nadciśnienie
-łagodne 1 stopnia- 140-160/ 90-100 mm Hg
-umiarkowane 2 stopnia 160-180/ 100-110 mm Hg
-ciężkie 3 stopnia >180/ >110 mmHg
Hiperlipidemia - zaburzenia metaboliczne polegające na zwiększeniu tłuszczy w surowicy krwi. To wynik nieprawidłowej diety, otyłość, zły tryb życia.
LDL- (zły) - niskiej gęstości przy jego nadmiarze odkłada się na ścianach tętnic i tworzy bloczki miażdżycowe.
HDL -(dobry)- odpowiada za transport cholesterolu do wątroby z tkanek
-czyści naczynia z LDL, zwraca go wątrobie
-wysoka zawartość HDL warunkuje niskie ryzyko chorób sercowo- naczyniowych.
Hipercholestrolemia- podwyższone stężenie cholesterolu całej frakcji TC lub LDL
TC > 200mg/ dl
LDL > 135 mg/ dl
TG <200
Hiperlipidemia mieszana - podwyższenie całkowitego cholesterolu lub LDL lub trójglicerydów
TC >200
LDL > 135
TG> 200
Cukrzuca - choroba przewlekła , brak insuliny lub jej niedostatecznym działaniu
Insulina - powoduje przekazywanie cukru z krwi do tkanek. Jej niedobór powoduje, że cukier pozostaje we krwi i usuwany jest z moczem. Tkanki mają niedobór cukru (cukromocz)- glukozy.
Hiperglikemia- wysokie stężenie glukozy we krwi. Uszkodzenie naczyń krwionośnych i włókien nerwowych.
Powikłania:
uszkodzenie wzroku- retinopatia
niewydolność nerek- nefropatia
uszkodzenie naczyń i nerek- makromgiopatia
Cukrzyca typu II- 90-95% wszystkich przypadków. Początek niezauważalny, zwiększenie stężenia glukozy często nie jest rozpoznawane nawet przez kilka lat.
Trzustka produkuje insulinę, ale jej działanie nie jest wystarczające. Leczenie polega na utrzymywanie stężenia glukozy we krwi zbliżonego do prawidłowego.
Kryteria glikemii u osób dorosłych z cukrzycą typu II ( dobrze leczonej)
Naczczo, przedposiłkowe- 90-100 mg/ dl
Szczytowe/ poposiłkowe- < 180 mg/dl
Fizjoterapia dostosowana do wieku, ogólnego stanu zdrowia i współistniejących chorób.
Zasady:
indywidualny dobór rodzaju i czasu ćwiczeń
stopniowe wydłużenie czasu trwania
małe i umiarkowane natężenie wysiłku
ćwiczenia proste lub spacer 6x w tygodniu po 20 min
obserwacja stanu pacjenta
Rozgrzewka- ćwiczenia adaptacyjne, ćwiczenia rozciągające , relaksacyjne , lekkie dynamiczne ( 5-15 min0
Intensywność - wzrost tętna spoczynkowego o 30-50% rezerwy tętna.
Rzerwa tętna : 220- wiek - tętno spoczynkowe
Czas trwania od 20-45 min 3-5x w tygodniu
Część końcowa- ćwiczenia relaksacyjne (5-10 min), zapobiegające bólom mięśniowym, tętno- tętno spoczynkowe + 10/15 uderzen / minute
Formy wysiłku:
-spacery
ogólnousprawniające przeplatane z oddechowymi i rozluźniającymi, zespołowe lub indywidualne.
-gry i zabawy ruchowe
-wybrane elementy sportu i turystyka, pływanie, marszobiegi, narty (bez współzawodnictwa)
-trening na rowerze stacjonarnym lub bieżni
-praca fizyczna np. działka
-nie stosujemy ćwiczeń izometrycznych, na bezdechu
Zalecenia w okresie szpitalnym
-czynne, rozluźniające, spacery do 200 m
-oddechowe, ogólnousprawniające, pionizacja
-chodzenie po schodach do 2 pięter
-1,2x dziennie 5-7 x w tygodniu
W domu zaleca się
-ćwiczenia poranne i wieczorne 10-15 min
-3-4 x w tyg masz 1-2 km
-jazda na rowerze 10 km/h
-gry rekreacyjne
w sanatorium
trening leczniczy w oparciu o kwalifikacje lekarską. Trening o typie ciągłym bądź interwałowym.
Ogólnousprawniające 3x w tyg po 30 min
Przeciwwskazania do fizjoterapii:
4 klasa niewydolność wg NYCHA
niewydolność oddechowa
częste niekontrolowane zaburzenia rytmu i przewodnictwa serca
tętniak rozwarstwiający
ostre choroby z gorączką
wysiłkowa dusznica bolesna o niskim progu wysiłkowym
nie wyrównane zaburzenia metaboliczne (mocznica, nadczynność i niedoczynność tarczycy)
cukrzyca
ciężkie nadciśnienie tętnicze
CHOROBY NEUROLOGICZNE
Najpoważniejsze to udar i otępienie
Komórki układu nerwowego nie regenerują się a gdy są uszkodzone obumierają i na ich miejsce nie powstają nowe.
Otępienie - to zburzenie funkcji poznawczych (myślenia, nabywania wiedzy i pamięci), zaburzenia osobowości. 15% soób > 65 roku życia i ponad 50% > 80 roku życia.
Diagnostyka - wykazanie deficytu pamięci świeżej i dawnej. Niezdolność do zapamiętywania nowych informacji to pamięć swierza (np. powtórzenie usłyszanych 3 przedmiotów po 5 minutach)
Pamięć dawna- upośledzenie to brak możliwości odtwarzania z przeszłości.
Alzhaimer- zaburzenia myślenia abstrakcyjnego, utrata pamięci i koncentracj. W ok. 20% uwarunkowana genetycznie, 80% - przyczyna niewiadoma. Jest wynikiem zwyrodnienia komórek kory mózgu, hipokamapa i komórek podkorowych
Etapy i objawy:
-wczesny: osłabienie pamięci świerzej i problemy językowe (brak słów na określenie co chce się powiedzieć), stopniowe nasilające się problemy z codziennymi czynnościami.
-pośredni; osoby potrzebują opieki w czynnościach codziennych, zaburzenia w zachowaniu (pobudzenie, zagubienie, wrogie nastawienie do otoczenia a nawet agresja fizyczna), tracenie poczucia czasu miejsca
-zaawansowany: chorzy nie potrafią chodzić, brak kontroli zwieraczy, nie wykonują czynności codziennych, tracą całkowicie pamięć świeżą i dawną, zaburzenia w połykaniu (zagrożenie niedożywieniem, zchłystnięciem, zapaleniem płuc), całkowita zależność od innych osób
Niefarmakologiczne metody terapii:
-fizjoterapia : ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, rozluźniające- zmniejszają niepokój
-terapia zajęciowa
-muzykoterapia
-terapia grupowa w formie wspomnieniowej lub towarzyskiej
-nauka koncentracji i orientacji w czasie ( kalendarz , zegar)
trudności rehabilitacji
-zaburzenia funkcji poznawczych
-skłonność do urazów i upadków
Udary
Niejednorodna grupa chorób, oznaczających nagłe uszkodzenie mózgu spowodowane zmianami w naczyniach
Rodzaje : krwotoczny 9krwotok mózgowy), niedokrwienny (niedokrwienie mózgu)
Przyczyny: choroby serca, nadciśnienie, procesy starzenia to czynniki zwiększające występowanie udarów
Krwotoki- 10-20% wszystkich udarów, ale większy odsetek zgonów, dzielimy na:
-podpajęczynówkowy
-śródmózgowy
-krwawienie do przestrzeni płynnych i płynu mózgowo- rdzeniowego
Śródmózgowy - najpoważniejsze, krew niszczy tkanke i główne drogi mózgowe
Podpajęczynówkowy- zwiększa ciśnienie śródczaszkowe i utrudnia wchłanianie płynu mózgowo - rdzeniowego.
Objawy: silny ból głowy, drgawki, początek nagły, w około 50% utrata przytomności.
Fizjoterapia - uruchomienie bardzo ostrożne po okresie unieruchomienia (reżim łóżkowy), ok. 2-6 tygodni i zależy od tomografu komputerowego i lekarza.
Niedokrwienie mózgu- uszkodzenie tkanki mózgowej z powodu niewystarczającego zapotrzebowania w krew.
-miażdźycowe zwężenie dużych tętnic (szyjne, krękowe)
-zatkanie drobnych naczyń mózgowych
-zatory pochodzące z serca i dużych naczyń
-upośledzenie krążenia ogólnego lub spowodowane wstrząsem, niedociśnieniem albo słabym wyrzutem serca.
Objawy: ból, zawroty głowy, paretezje, osłabienie kończyn, przejściowe zaburzenia mowy.
Fizjoterapia- ćwiczenia bardzo wcześnie, od ostrej fazy udaru w 1-2 dobie , ruchy bierne.
Profilaktyka udarów:
kontrola nadciśnienia
kontrola stężenia lipidów we krwi i leczenie hiprlipidemii
leczenie chorób serca ( chorby wieńcowej, wady serca, migotanie przedsionków)
rzucenie palenia, picie alkoholu
zachęcanie do regularnych ćwiczeń ale bez nadmiernego wysiłku
leczenie chorób chematologicznych
okres ostry choroby- intensywna opieka lekarska
Powikłania;
-hiperglikemia ( 28% chorych)
-zaburzenia wydzielania hormonu (10-12%)
-wzrost ciśnienia tętniczego ( do 80%)
-zakrzepica żył głębokich (53%)
-zaburzenia połykania ( 51%)
-zaburzenia rytmu serca ( 6%)
Zalecenia
ułożenie przeciwodleżynowe i zapobiegające przykurczą
zmiana pozycji co 2-3 h
ćwiczenia oddechowe = pozycje drenażowe
bierna gimnastyka oddechowa
ćwiczenia bierne, wspomagane
pionizacja
oklepywanie
masaż ogólny
terapia mowy, zaburzeń psychicznych
terapia zajęciowa
ćwiczenia równoważne w różnych pozycjach
nauka chodu
Okres Stabilizacji
-kilkanaście dni lub tygodni po zdarzeniu rehabilitacja przyłóżkowa - ćwiczenia bierne , siadanie, pionizacja , nauka chodu, ćwiczenia w ugul- u, czynne, wspomagane, samowspomagane, manipulacyjne i chwytne, metody specjalistyczne Bobath, PNF, metody relaksacyjne, psychoterapia , nauka mowy, rahabilitacja socjalna , terapia zajęciowa, edukacja rodziny.