Postmodernistyczny humanizm w wersji indywidualistycznej

Michel Foucault

Wyjście od strukturalizmu antropologicznego:

• teza początkowa - zmierzch dotychczasowej humanistyki

• pytanie: „czy człowiek umarł?”

• nowa antropologia strukturalna - ujmująca człowieka i historię wyłącznie w kategoriach struktury

• analiza struktury antropologicznej oparta na metodzie synchronicznej eliminuje z nauk humanistycznych problematykę aksjologiczną

Człowiek w ujęciu strukturalizmu antropologicznego:

Człowiek - jako zestaw pewnych segmentów i opozycji badanych synchronicznie.

Strukturalizm antropologiczny - eliminuje z analiz o człowieku to, czego nie można wymierzyć, rozłożyć na części, przedstawić w takiej formie, w jakiej językoznawca wyraża elementy struktury języka.

Filozofia dekolonizacji:

1. przemawianie w imieniu Innego

2. rozliczanie własnej tradycji

3. podkreślanie różnic kulturowych - oddawanie godności kulturom pokrzywdzonym przez zachodnie cywilizacje (postawa postrzegana jako ahistoryzm)

4. stwierdzanie „śmierci Człowieka” w imię Innego

głoszenie upadłości wartości

Kim jesteśmy?

• problem kształtowania indywiduum jako podmiotu

• podmiot problematyzowany w sposób moralny

• podmiot jako istota, której przysługuje wolność

Ku estetyce egzystencji:

• postulat - tworzenia siebie jako dzieła sztuki

• życie jako dzieło sztuki obejmuje:

• działania przemyślane i świadome

• ustalone reguły postępowania

• zawierające wartości estetyczne i etyczne

To odpowiedź na ponowoczesny brak reguł

Strona praktyczna:

• należy „troszczyć się o siebie”

• poświęcać sobie uwagę

• zajmować się sobą

• pracować nad sobą

• To twórcza praktyka realizowana dzięki przestrzeganiu reguł etycznych

• to wychodzenie poza podziały klasowe

Co znaczy być człowiekiem?

• zmienianie i konstytuowanie siebie (to nie dowolność i samowola)

• życie człowieka ma być realizacją wolności

• kreatywność i innowacja

• przykład własnego życia a nie intelektualne zalecenia i normy

---