G. BACHELARD: WYOBRAŹNIA POETYCKA. WYBÓR PISM

DOM RODZINNY I DOM ONIRYCZNY

• przebywanie oniryczne - więcej niż przebywanie gdzieś wspomnieniami;

• dom rodzinny - ważny, bo jest czymś więcej niż miejscem, gdzie zaznaliśmy opieki;

• dom oniryczny - zaciszne schronienie, skromne, spokojne, przystosowanie realnego domku do zacisznego snu;

• zamek jest nietrwały. Chata kryta strzechą jest osadzona w ziemi, mocna;

• każdy pisarz myśli, że potrafi nas zainteresować domem dzieciństwa - to dowód na realność domu onirycznego;

• dom - schronienie, azyl, ośrodek. Dom wielkomiejski - zawiera tylko symbole społeczne;

• w domu onirycznym człowiek żyje sam;

• dom - archetyp syntetyczny, który podległ ewolucji. W jego piwnicy - jaskinia. Na poddaszu - gniazdo;

• dom - jak drzewo, ma korzenie i koronę. Dach i mury - jak konary. Listowie - dach ponad dachem;

• s. 309 dom oniryczny w całej swojej pełni, z piwnicą - korzeniami, z gniazdem na dachu, stanowi jeden ze schematów wertykalnych ludzkiej psychiki;

• intelektualność strychu, racjonalność dachu, podświadomość - piwnica;

• schody mogą nadać oniryczną głębię;

• dynamizm strychu i piwnicy - wyznacza oś domu onirycznego;

• piwnica - pod domem, noc, chłód, brudno, ziemia;

• na strychu - spędza się godziny samotności, s. 313 strych to dziedzina życia zasuszonego, życia, które trwa dzięki temu, że zasycha, na strychu - stale zmiany;

• s. 314 nie istnieje prawdziwy oniryczny dom, który nie piąłby się wzwyż, dom taki z piwnicą zagłębioną w ziemi, z parterem, dziedziną powszedniej krzątaniny, z pięterkiem, gdzie się sypia i strychem wysoko pod dachem,

• dom - daje poczucie, że jesteśmy chronieni, poczucie bezpieczeństwa. Oświetlony chroni przed nocą;

• dośrodkowy charakter domu - jesteśmy ukryci w domu i wyglądamy na zewnątrz - s. 319 dom uświadamia istnienie świata zewnętrznego, który tym bardziej różni go od wnętrza, im dany pokój jest przytulniejszy;

• s. 322 dom oniryczny to obraz, który w marzeniach i snach staje się siłą opiekuńczą;

• wnętrze domu onirycznego - dom jako dobro rodzinne, utrzymuje rodzinę;

• podróż - nabiera innego sensu, gdy się połączy z nią powrót do kraju rodzinnego;

• w powrocie do domu rodzinnego psychoanaliza dopatrywała się powrotu do matki;

• przytulność domu zamkniętego - jak pobyt w łonie / ramionach matki;

• s. 326 oniryzm domu domaga się w dużym domu - domeczku, w którym moglibyśmy odnaleźć pierwotne poczucie bezpieczeństwa;

• zstępowanie w głąb - zstępowanie w przeszłość, albo w głąb nas samych;

• dom jako ciało;

• s. 330 wyjść od domu onirycznego, to znaczy rozbudzić w podświadomości bardzo starą i bardzo prostą siedzibę, do której tęsknią nasze marzenia. Dom konkretny (…) może być domem z punktu widzenia onirycznego doskonałym.