Pojęcia na diagnozę, diagnoza pedagogiczna i techniki rysunkowe


Rozwój- (wg. W. Okonia)- proces polegający na dokonywaniu się w danym przedmiocie określonych zmian ilościowych i jakościowych. Rozwój jest procesem przemian następujących jako wynik ścierania się przeciwstawnych sił, przy czym stopniowo narastające zmiany ilościowe przechodzą w zmiany jakościowe

Rodzina zastępcza- (wg. Okonia)- rodzina wychowująca dzieci, których rodzice nie żyją, bądź nie są w stanie ich wychować. W rodzinach zastępczych wydziały zdrowia umieszczają dzieci na podstawie umowy określającej obowiązki obu stron.

Rodzina niepełna- (wg. Okonia)- rodzina pozbawiona ojca lub matki; w takiej rodzinie powstają trudności związane z wychowaniem dzieci; szczególnie duże, gdy zabraknie matki.

Rodzina- (wg, Okonia)- mała grupa społeczna, składająca się z rodziców, ich dzieci i krewnych. Rodziców łączy więź małżeńska, rodziców z dziećmi- więź rodzicielska, stanowiąca podstawę w wychowaniu rodzinnym, jak również więź formalna określająca obowiązki rodziców i dzieci względem siebie. Rodzina wychowuje.

Profilaktyka- (wg. Okonia)- ogół działań zapobiegających niepożądanym skutkom w rozwoju i zachowaniu ludzi. Pedagogika zaleca również coraz szersze stosowanie profilaktyki m.in. polega ona na zapobieganiu powstawania u dzieci niepożądanych przyzwyczajeń i postaw, na zapobieganiu błędom w uczeniu się lub wadom postawy ciała; w pewnym znaczeniu każde pożądane oddziaływanie pedagogiczne jest jednocześnie działaniem profilaktycznym, wytwarzając bowiem jakieś wartościowe cechy, jednocześnie zapobiega powstawaniu cech niepożądanych lub ich utrwaleniu.

Diagnoza- w pedagogice polega na opisie mocnych i słabych właściwości psychopedagogicznych mechanizmów funkcjonowania osoby, wyjaśnianiu problemów wychowawczych w funkcjonowaniu tej osobowości oraz prognozie skutków wychowania i zjawisk możliwości modyfikowania tego co problematyczne w funkcjonowaniu.

Okres przekory (negatywizm)- Około drugiego roku życia pojawia się bardzo silna potrzeba bezwzględnego postawienia na swoim - to tzw. pierwszy okres przekory (negatywizmu).  Niemowlę zmienia się nagle w małego potwora, który nikogo nie chce słuchać, zaczyna z determinacją walczyć o prawo do własnego zdania. Dziecko mówi po prostu "nie" zarówno werbalnie, jak i swoim zachowaniem nawet na to, czego chce lub lubi. Ta przekora w okresie następnych miesięcy nasila się. W wieku 2,5 roku pociecha ma kłopoty już nie tylko z pogodzeniem się z rodzicami, ale nawet ma trudności z podjęciem decyzji. Dziecko tak bardzo sprzeciwia się wszelkiemu narzucaniu czegokolwiek, że wyraźnie dąży samo do narzucania swojej woli. Chce robić wszystko na swój sposób i reaguje wybuchem złości, gdy próbuje mu się pomóc poukładać jego rzeczy i zabawki. Konieczna jest duża wyrozumiałość i cierpliwość, uszanowanie samodzielności, powstrzymywanie się od ingerencji i ponaglania. Dziecko musi odkrywać swoje możliwości i swoją odrębność.

Szczególnie wyraźna w okresie dojrzewania, kiedy jest wyrazem niezadowolenia z kontroli ze strony rodziców i nauczycieli. Negatywizm dzieli się na czynny i bierny. Negatywizm czynny, zauważalny jako jawne sprzeciwianie się zasadom stanowionym przez otoczenie, aktywne uczestnictwo w subkulturach (najczęściej młodzieżowych), jest łatwiejszy do zidentyfikowania i daje wcześniejszą możlwość reakcji, szczególnie rodziny, na zmiany zachowań jej członka. Bierny, charakteryzuje się zamykaniem w sobie, skrywaniem źródeł problemów i pogłębianiem alienacji. Może prowadzić do wyobcowania i odrzucenia przez środowisko.

Zaburzenie- w medycynie zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu organizmu, np.: zaburzenia mowy, zaburzenia łaknienia

Terapia - działania ukierunkowane na osiągnięcie pożądanego stanu zdrowia przy pomocy różnych zabiegów: leczenia, psychoterapii, bioenergoterapii.

Percepcja- postrzeganie; uświadomiona reakcja narządu zmysłowego na bodziec zewnętrzny; sposób reagowania, odbierania wrażeń. (W. Kopaliński). Systemy percepcyjne człowieka umożliwiają mu widzieć, słyszeć, czuć smak, zapach, dotyk i zmiany temperatury. Jest to także poczucie świadomości (otoczenia). Percepcja w szerokim sensie oznacza rejestrację (uchwycenie) przedmiotów i zdarzeń środowiska zewnętrznego: ich odbiór sensoryczny, zrozumienie, identyfikację i określenie werbalne oraz przygotowanie do reakcji na bodziec. Etapy procesu postrzegania: - odbiór wrażeń - postrzeganie w wąskim znaczeniu - identyfikacja i rozpoznawanie

Norma- ustalona, ogólnie przyjęta zasada; wytyczna, reguła, wzór, schemat. W pedagogice specjalnej i psychiatrii jest to konstrukt naukowy wyznaczający granice normalnych zachowań człowieka. Rodzaje norm: prawna, moralna, żywieniowa, zdrowotna, przystosowawcza, teoretyczna




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zagadnienia na egzamin z diagnozy, diagnoza pedagogiczna i techniki rysunkowe
Wybrane problemy diagnozy i pomocy dzieciom z rodziny z problemem alkoholowym, diagnoza pedagogiczna
Diagnostyka pedagogiczna w szkole i środowisku lokalnym, diagnoza pedagogiczna i techniki rysunkowe
genogram, diagnoza pedagogiczna i techniki rysunkowe
DIAGNOZA POZYTYWNA I NEGATYWNA.RAMOWY PROGRAM TERAPII.przykład, diagnoza pedagogiczna i techniki rys
Diagnozowanie i wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych, diagnoza pedagogiczna i techniki rysunkowe
Przedmiot diagnozy psychopedagogicznej, diagnoza pedagogiczna i techniki rysunkowe
Diagnostyka pedagogiczna, diagnoza pedagogiczna i techniki rysunkowe
Pojęcia i rodzaje diagnozy pedagogicznej, Diagnoza pedagogiczna
Techniki diagnozy pedagogicznej, Diagnoza pedagogiczna
Diagnostyka pedagogiczna praca na zaliczenie14 
ed.techniczna- Papier, Pedagogika - Diagnoza pedagogiczna
PODSTAWOWE TECHNIKI DIAGNOSTYCZNE W PSYCHOLOGII I PEDAGOGICE, pedagogika specjalna, diagnostyka w pe
Na zaliczenie diagnostyka pedagogiczna materiały!!!, Studia
test slabo widzacy diagnoza na wejsciu, Terapia pedagogiczna, Narzędzia badawcze
DIAGNOZA PEDAGOGICZNA pojecia i nie tylko
Metody i techniki badawcze w diagnozie pedagogicznej
Podstawowe techniki diagnostyczne w pedagogice

więcej podobnych podstron