ANTYBIOTYKI
ANTYBIOTYKI - są to substancje chemiczne wytwarzane przez żywe drobnoustroje, najczęściej przez grzyby i bakterie albo otrzymywane syntetycznie, mające zdolność hamowania wzrostu i / lub zabijania drobnoustrojów.
MECHANIZM DZIAŁANIA ANTYBIOTYKÓW - polega na :
uszkadzaniu struktury lub syntezy ściany komórki bakteryjnej lub błony cytoplazmatycznej,
hamowaniu wewnątrzkomórkowej syntezy białek i kwasów nukleinowych.
WSKAZANIA
Antybiotyki mogą być stosowane ze wskazań :
klinicznych - jeśli wiadomo, że w danym schorzeniu są skuteczne,
bakteriologicznych - po wykazaniu in vitro wrażliwości drobnoustrojów wyhodowanych z materiału pobranego od chorego (najlepiej jeśli wskazania kliniczne są potwierdzone badaniem bakteriologicznym)
Posiew - wyhodowanie drobnoustrojów z materiału pobranego od chorego (krew, plwocina, mocz, kał, wymaz itp.)
Antybiogram - określenie wrażliwości wyhodowanych drobnoustrojów na antybiotyki i inne chemioterapeutyki.
PRZECIWWSKAZANIA :
banalne zakażenia
brak rozpoznania klinicznego
brak zagrożenia dla życia chorego
konieczność podania zbyt dużej dawki, która mogłaby być toksyczna dla danego chorego
nietolerancja na dany antybiotyk
zakażenia wirusowe (za wyjątkiem ochrony przed zakażeniem wtórnym)
DAWKOWANIE
Stosowanie antybiotyku wymaga przestrzegania odpowiedniej dla danego leku częstości podawania, która zależy od :
okresu półtrwania danego antybiotyku
rozpoznania klinicznego
wieku chorego
stanu ogólnego chorego
schorzeń współistniejących
ANTYBIOTYKOOPORNOŚĆ - jest obecnie zjawiskiem, które znacznie ogranicza skuteczność antybiotyków. Powstaje na skutek :
nieuzasadnionego podawania antybiotyku
złego wyboru antybiotyku
nieprawidłowego dawkowania
przedwczesnego odstawienia leku
BŁĘDY W STOSOWANIU ANTYBIOTYKÓW :
stosowanie antybiotykoterapii mimo braku wskazań
niewłaściwy dobór antybiotyku
nieprawidłowe dawkowanie
zbyt krótki okres leczenia
nieprawidłowo wybrana droga podawania
PODSTAWOWE ZASADY ANTYBIOTYKOTERAPII:
antybiotyk należy dobierać w zależności od rodzaju drobnoustrojów i ich wrażliwości,
dawka antybiotyku musi być odpowiednio duża a czas leczenia wystarczający do zlikwidowania zakażenia,
w zakażeniach mieszaną florą bakteryjną należy określić wrażliwość wszystkich szczepów odpowiedzialnych za zakażenie i dobierać antybiotyk działający na nie,
antybiotyki o szerokim spektrum działania są dopuszczalne tylko wtedy, gdy zwłoka w leczeniu może być niebezpieczna dla chorego,
leczenie skojarzone kilkoma antybiotykami stosuje się tylko w uzasadnionych przypadkach.
SULFONAMIDY
MECHANIZM DZIAŁANIA
Mechanizm działania sulfonamidów przeciwbakteryjnych opiera się na ich antagonizmie wobec kwasu para-aminobenzoesowego (PABA).
W wyniku jego braku lub niedostatecznej ilości komórka bakteryjna nie może zsyntetyzować kwasu foliowego, który jest niezbędny dla wzrostu i rozmnażania bakterii.
W związku z tym sulfonamidy działają tylko na bakterie potrzebujące do rozwoju i rozmnażania kwasu foliowego, które nie mogą go same zsyntetyzować. Sulfonamidy działają więc bakteriostatycznie, czyli hamują rozwój drobnoustrojów.
Sulfonamidy dzielimy na 3 grupy :
sulfonamidy krótko działające, szybko wchłaniane i szybko wydalane, stosowane głównie w zakażeniach układu moczowego :
SULFAFURAZOL (AMIDOXAL)
SULFAKARBAMID (URENIL)
sulfonamidy o przedłużonym i długim działaniu, szybko wchłaniane i powoli wydalane - obecnie wycofane z użycia,
sulfonamidy słabo wchłaniane z przewodu pokarmowego, działające głównie w jego świetle lub stosowane miejscowo na skórę, śluzówki nosa albo spojówek :
SULFAGUANIDYNA
SULFASALAZYNA (SULFASALAZIN)
SULFACETAMIDUM NATRIUM
SULFARINOL
SULFADIAZINUM ARGENTUM (DERMAZIN)
SULFATHIAZOLUM ARGENTUM (ARGOSULFAN)
PRZECIWWSKAZANIA DO STOSOWANIA :
alergia na lek
niewydolność wątroby lub nerek
zmiany w układzie krwiotwórczym
okres ciąży
okres dziecięcy
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE :
uczulenia
hipertermia
leukopenia
uszkodzenie szpiku
zaburzenia żołądkowo - jelitowe
bóle głowy
INNE LEKI PRZECIWBAKTERYJNE
KOTRIMOKSAZOL (BISEPTOL, BACTERIM, BACTRIM, SEPTRIN) - stanowi synergistyczne połączenie sulfonamidu z trimetoprimem. Działa bakteriostatycznie, hamując podział większości bakterii chorobotwórczych. Jest stosowany głównie w zakażeniach dróg moczowych, a także w innych zakażeniach powodowanych przez wrażliwe bakterie.
POCHODNE NITROFURANU
Są lekami o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym:
NITROFURAL (NITROFURAZON) - tabl. do ssania, zasypka, maść ;
stosowany głównie miejscowo w zakażeniach bakteryjnych i grzybiczych skóry i błon śluzowych jamy ustnej,
NITROFURANTOINA (FURAGIN) - stosowana wyłącznie w zakażeniach układu moczowego, gdyż jest bardzo szybko wydalana z moczem,
FURAZOLIDON (FURAZOLIDON, ERCEFURYL) - działa w obrębie przewodu pokarmowego na większość drobnoustrojów powodujących zakażenia pokarmowe.
POCHODNE NITROIMIDAZOLU
METRONIDAZOL - tabl., flak, amp., tabl. dopochwowe, czopki ;
jest to lek o działaniu bakteriobójczym i przeciwpierwotniakowym.
Działa na bakterie beztlenowe
TINIDAZOL - działa jak metronidazol ale dłużej.
POCHODNE CHINOLINY - CHINOLONY PRZECIWBAKTERYJNE
Leki te działają przeciwbakteryjnie poprzez wpływ na topoizomerazę, enzym odpowiedzialny za zwijanie nici bakteryjnego DNA :
Chinolony stosowane w zakażeniach dróg moczowych :
KWAS NALIDIKSOWY (NEGRAM, NEVIGRAMON)
KWAS PIPEMIDOWY (PALIN, PIPRAM, DEBLASTON)
Fluorowane chinolony - są to związki o bardzo szerokim spektrum działania :
PEFLOKSACYNA (ABACTAL)
OFLOKSACYNA (TARIVID)
CIPROFLOKSACYNA (CIPROBAY, CIPRINOL, CIPRONEX)
NORFLOKSACYNA (NOLICIN)