epikurejczycy - twierdzili że przyjemnością jest już sam brak cierpienia cynicy - twierdzili że najważniejsze w życiu jest uwolnienie się od konwenansów sceptycy - twierdzili że wszystkie sądy są względne i możliwe do zakwestionowania stoicy - twierdzili że każda prawda jest subiektywna
sofiści - twierdzili że w życiu należy się kierować niezmąconym rozumem cechy składające się na antyczny ideał piękna to umiar, prostota, harmonia, jasność, zachowanie proporcji elementy budowy tragedii greckiej to prolog, parodos, stasimon, epejsodion, exodus konflikt tragiczny- jest to nierozwiązywalny konflikt między równorzędnymi racjami, wymagający od danej osoby (bohatera) dokonania wyboru hybris- jest to ludzka pycha wynikająca z przeświadczenia, że można oszukać los/bogów, działanie bohatera nacechowane pychą katharsis - oczyszczenie widza tragedii antycznej z uczuć litości i trwogi epejsodion- część tragedii antycznej, podczas której występowali na scenie aktorzy dytyramb - pieśń wykonywana przez chór mężczyzn przebranych za satyrów podczas Dionizji deus ex machin- oznacza dosłownie„bóg z maszyny”, określenie pochodzące od stosowanego w antycznym teatrze efektu specjalnego, który polegał na niespodziewanym ukazaniu się na scenie bohatera lub też boga hamartia - wina tragiczna, nieświadoma popełniona zbrodnia przez bohatera tragicznego fatum - klątwa, bezsilność człowieka wobec przeznaczenia, podporządkowanie ludzkiego losu siłom wyższym Ikar - marzyciel; Narcyz - miłość własna; Syzyf -ciężka, bezowocna praca Orfeusz -miłość silniejsza niż śmierć, artysta, poeta; Prometeusz -miłość do ludzi, samo poświęcenia; Demeter -miłość matczyna Materializm-w filozofii przekonanie że rzeczywistość ma charakter materialny Idealizm-w filozofii przekonanie że rzeczywistość ma przede wszystkim charakter duchowy a nie materialny Mimesis-naśladowanie rzeczywistości dziełach artystycznych
Koryfeusz-przewodnik chóru Arche-podstawowa zasada i nieokreślone coś Wprowadzenie aktorów: pierwszy - Tespis drugi - Ajschylos trzeci - Sofokles
Najbardziej znani mówcy greccy to: Arystoteles, Platon, Demostenes, Rzymianie: Cyceron
Perswazja to sztuka przekonywania. Odmianami perswazji są m.in propaganda oraz agitacja.