27.04.2012

Wykład 10

1. Etapy przeprowadzania transakcji:

1. Prognozowanie

1. Staramy się przewidywać, w którym kierunku będą zmieniały się ceny (czy otwieramy pozycje długą czy krótką)

• Długa - zakup aktywów finansowych niezbilansowanych przez ich sprzedaż, nadzieja na wzrost wartości aktywów finansowych.

• Krótka - sprzedaż aktywów finansowych nie zbilansowana przez ich ponowny zakup, nadzieja na spadek wartości aktywów finansowych. Następujące sytuacje:

1. pożyczka papierów wartościowych - musimy zwrócić taką samą ilość aktywów finansowych, różnice ceny zachowujemy dla siebie

2. kontrakty terminowe - możemy sprzedać kontrakt wcześniej go nie kupując (depozyt zabezpieczający)

3. opcje - wystawianie opcji, nie wszystkie biura na to zezwalają

4. jednostka indeksowa (indeks WIG20) - w zasadzie nie ma efektu dźwigni

2. sekwencja zachowania transakcji różni pozycje długą od krótkiej

3. inwestorzy mogą wykorzystywać 3 narzędzia analityczne:

• analiza portfelowa

• analiza techniczna

• analiza fundamentalna

Wyznaczanie momentu zawarcia transakcji:

1. W języku angielskim określenie „timing”

2. Inwestor nie powinien doprowadzić do sytuacji, w której traci 30% kapitału

3. Dobry inwestor to taki, który długoterminowo uzyskuje dodatnie stopy zwrotu

4. Timing - umiejętnie, właściwie dobrany moment zawarcie transakcji.

5. Na tym etapie szczególnie pomocna jest analiza techniczna (punkty zwrotne, momenty, w którym trendy ulegają zmianą)

6. Zdecydowanie ważniejsze jest wyznaczanie momentu zawarcia transakcji od prognozy

Zarządzanie pieniędzmi:

1. Określenie rozmiaru transakcji

• Staramy się rozstrzygnąć, jaką pozycję i jakich rozmiarów chcemy otworzyć

1. Czy tylko kapitał własny (dywersyfikacja)

2. Czy także angażujemy dźwignie finansową

1. Stosunek dźwigni do kapitału własnego

2. Jaki charakter będzie miała ta dzwignia, 3 aspekty:

1. kapitał pożyczony

2. pożyczone papiery wartościowe

3. instrumenty pochodne jako instrumenty inwestycyjne

1. W opcjach depozytem zabezpieczającym jest wartość premii

Wykorzystanie odpowiednich rodzajów zleceń:

• Zlecenia z limitem aktywacji

• Posługiwanie się tzw. Liniami obrony jako część strategii inwestycyjnej

• Linie obrony to pewne dopuszczalne przez inwestora poziomy zysków i strat, po przekroczeniu, których inwestor bezwzględnie zamyka pozycje.

1. Linie chroniące przed spadkami:

1. Powinniśmy określić pewien akceptowany poziom straty

2. Max. (-10%). Badania określają max poziom straty w wysokości (-3%).

2. Linie zabezpieczające zyski:

1. Historycznie rzecz biorąc średnia stopa zwrotu badana medianą wyniosła 15% . Jeśli sprowadzimy ją do rocznej to wyszło 60%. Jeśli osiągniemy tyle w ciągu roku powinniśmy zamknąć pozycje, bo jest małe prawdopodobieństwo, że utrzymamy ją w przyszłym roku.

2. Linie chroniące zyski mają przyczyniać się w dłuższym okresie do akumulowania kapitału.

Z tych trzech elementów najważniejsze są linie obrony. Konsekwentnie je stosując można odnieść sukces inwestycyjny.

Narzędzia analityczne wykorzystywane przez inwestorów:

1. Analiza portfelowa - proces konstruowania zdywersyfikowanych portfeli inwestycyjnych w oparciu narzędzia matematyczne, analizę statystyczną, narzędzia precyzyjnego wnioskowania.

1. Proces podporządkowany dwóm celom:

• maksymalizacja stopy zwrotu z portfela

• minimalizacja ryzyka portfela - mierzona w sposób statystyczny

2. By móc wykorzystywać to podejście wymaga specjalistycznego oprogramowania

3. Rola inwestora jest kompletnie bierna - w pewnych przedziałach czasowych inwestor wykonuje tylko pewne obliczenia

4. Hipoteza rynku efektywnego - utrzymanie jej jest mało prawdopodobne:

• Na rynku działają inwestorzy mając dostęp do tych samych informacji

1. Nie jest to do utrzymania w praktyce

2. W podobny sposób przetwarzają informacje

1. Profile inwestorów w praktyce się różnią

3. W podobny sposób wyciągają wnioski

5. Im rynek bardziej efektywny tym bardziej skuteczna analiza portfelowa, a mniej analiza fundamentalna i techniczna

6. Rynek mało efektywny - skuteczna przede wszystkim analiza techniczna

7. Są okresy, kiedy sprawdza się analiza fundamentalna, są okresy, kiedy sprawdza się analiza techniczna i są, gdy sprawdza się analiza portfelowa - okresy kilku letnie.

8. W ostatnich latach była skuteczna fundamentalna, od 2008 roku skuteczna bardziej techniczna.

9. Dr Baronowski nie wierzy w skuteczność analizy technicznej, kiedyś wierzył i był jej zwolennikiem;)

10. Nadchodząca dekada jest stracona, jeśli chodzi o długie pozycje. Można zarobić na dywidendach. Mamy trend spadkowy, trudno będzie go odwrócić. Lepiej jest, gdy stracimy na pierwszych inwestycjach i nabierzemy respektu dla rynku. Trzeba szukać instrumentów do zarabiania na trendzie spadkowym.

11. Artykuł o obligacjach europejskich - w „Ekonomiście”

12. Europa jednym z najbardziej niebezpiecznych obszarów, jeśli chodzi o aktywa finansowe. Lepsza Brazylia i kraje azjatyckie.

13. W Rosji w tej chwili bardzo niska wycena aktywów - wysokie ryzyko polityczne

14. Nie będziemy się zajmować analizą portfelową. Jest fajna, gdy ktoś może zainwestować kilkanaście tysięcy w sprzęt, to wtedy się zwróci.

Analiza techniczna - badanie zachowań rynku w oparciu o wykresy cen finansowych, a także wolumen i liczby otwartych pozycji.

1. Analiza techniczna opiera się na 3 przesłankach:

• Rynek dyskontuje wszystko

1. Analityk techniczny przekonany jest, że w cenie odzwierciedlone są wszystkie informacje

2. Ceny podlegają trendom, 3 typy:

1. Spadkowy

2. Wzrostowy

3. Horyzontalny - najgorszy dla inwestora. Każdy system transakcyjny generuje bardzo dużo fałszywych sygnałów. Chodzi o identyfikacje punktów zwrotnych. Systemy inwestycyjne zaczynają z czasem nie być skuteczne.

High Frequency Trading - 70% inwestycji na rynku nowojorskiej Giełdy

• Liczą się milisekundy

• Formacje graficzne zapobiegające zmianom trendu (formacje kontynuacji)

• CNBC godzina 23 - John Murphy. Super chants - płatny serwis.

• Analiza fundamentalna - badanie przyczyn ekonomicznych, politycznych, społecznych, które wpływają z jednej strony na popyt, z drugiej strony na podaż instrumentów finansowych. Zmiany tych uwarunkowań powodują przesunięcia pomiędzy popytem i podażą i w rezultacie powodują zmiany cen.

1. 5 etapów postępowania:

• analiza makroekonomiczna

• analiza sektorowa, branżowa

• analiza sytuacyjna spółki

• analiza finansowa spółki

1. przede wszystkim analiza bilansu, rachunku zysków i strat, wskaźników

5. wycena wartości akcji

• Można podejść na dwa sposoby:

• Top - down

• Button - up : zwykle stosują ją globalne fundusze, otwieramy pozycje tylko jeśli dane makro to uzasadniają

• Wartość teoretyczną porównujemy z ceną rynkową:

• Niedowartościowanie - kupuj

• Przewartościowanie - sprzedaj

• Oscylacja - trzymaj akcje lub, jeśli ich nie masz nie kupuj

• Spadki będą jeszcze kontynuowane dosyć długo

• Najlepszy możliwy scenariusz to stabilizacja cen.

Finanse i Rachunkowość	Przedmiot: Giełdy i transakcje giełdowe (wykłady)
Rok akademicki 2011/2012	Semestr VI
Dr M. Baranowski	Autor notatki: Tomasz Rozkoszny

3

---