Współczesne problemy psychologii - dr Malecha
WYKŁAD III
11.12.10.
PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA
1) Udowodnione różnice pomiędzy kobietami a mężczyznami p. Anny Hammer:
- uzdolnienie matematyczne:
5-10 lat lepsze dziewczynki
W miarę dorastania i w dorosłości bardziej sprawdzają się mężczyźni
- zdolności werbalne:
Kobiety wcześniej zaczynają mówić i więcej
Kobiety lepiej określają, nazywają ludzkie emocje
Kobiety szybciej uczą się języków
- rozwój ruchowy:
Koordynacja wzrokowo-ruchowa - kobiety
Aktywność motoryczna - mężczyźni
- zdolności przestrzenne:
Rotacja brył w wyobraźni - panowie
Pamięć dowolna drobnych obiektów - kobiety
- mowa ciała (odczytywanie mimiki) i intuicja - kobiety:
Uśmiech u kobiet jest traktowany przez panów na 3 sposoby:
- kokieteria
- sygnał uległości, bierności
- oznaka kompetencji
Kobiety są najlepsze w odczytywaniu sygnałów mowy ciała. Te umiejętności często nazywamy intuicją i przeczuciem.
Przeczucie - szybkie wnioskowanie bez udziału kory mózgowej.
- spostrzegawczość:
Kobiety bardziej w zakresie wszystkich zmysłów
Lepiej różnicujemy subtelne bodźce
Łatwiej dostrzegamy podobieństwa
- gniew na twarzy - lepiej odczytują mężczyźni
- pomaganie a płeć:
Częściej spontanicznie pomagają panowie (przy świadkach)
Kobiety pomagają emocjonalnie
- agresja:
Mężczyźni (90% zabójstw na świecie to panowie)
Kobiety są bardziej uległe
- pozycja zawodowa:
Niższa u kobiet
Wyższa u mężczyzn
- zachowania kierownicze:
Częściej przejawiają mężczyźni
Kobiety kierowniczki w pracy o charakterze społecznym.
Androgynia - występowanie u danej osoby cech psychicznych charakterystycznych zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn.
Androgyniczni mężczyźni i kobiety są najlepszymi szefami.
- styl autoprezentacji, styl porozumiewania się:
Kobiety częściej posługują się domysłami
Mężczyźni częściej skupiają się na faktach, na efektach
- reakcje a stres:
Kobiety trudniej znoszą długotrwały stres, sytuacje lobbingu
Kobiety stawiają na dobra atmosferę koszte3m własnych strat
Kobiety łatwiej ulęgają presji
Mężczyźni gorzej znoszą ból i krócej żyją
- dominujące nastawienie społeczne:
U kobiet na emocjonalne więzi i relacje
Panowie na sprawstwo, zadanie, skuteczność, sukces indywidualny
- złodzieje czasu:
Kobiety - wygląd zewnętrzny
Panowie - myślenie o seksie i własnej sprawności seksualnej
- reakcja na zdradę:
Kobiety - boli bardziej zdrada emocjonalna
Mężczyzn - seksualna
Biologicznie u mężczyzn można to wyjaśnić pewnością ojcostwa; kobieta nie chce stracić opiekuna.
Poznawcze wyjaśnienie: jeśli kobieta zdradzi seksualnie mężczyzna te zdradę łączy z brakiem miłości.
2) Taktyki wabienia płci przeciwnej i zwalczania konkurencji:
PANOWIE:
Prezentowanie statusu społecznego i zasobów finansowych, podkreślanie ważności pracy i krytyka braku takich oznak u rywala
Otwarte okazywanie zaangażowania uczuciowego (randki, telefony, maile, okazują wsparcie, opiekuńczość w stosunku do dzieci; okazują brak zainteresowania seksem
Popisywanie się tężyzną fizyczna i brawurową odwagą
Mężczyźni szukają u kobiet urody i młodości
Jeśli cel jest seksualny - to bezpruderyjności;
Jeśli cel jest matrymonialny - biodra, wcięcie w pasie.
PANIE:
Dbałość o wygląd własny i krytyka rywalek
Okazywanie bierności i wyłączności z podważaniem wierności rywalek
Sygnalizowanie dostępności seksualnej.
Kobiety szukają mężczyzn silnych, wysokich, zaradnych, atrakcyjnych materialnie.
Kobiety - chcą się czuć kochane i pożądane;
Panowie - chcą się czuć podziwiani i doceniani.
3) Feminizm - ruch na rzecz praw kobiet.
Co łączy różne typy feminizmu?
Kobiety z racji swojej płci są niesprawiedliwie traktowane jako cała grupa społeczna, traktowane są gorzej od mężczyzn
Z taką dyskryminacją można i należy skończyć
Same muszą podjąć działania
Każdy człowiek jest wartością i nie wolno go traktować instrumentalnie, nawet dla dobra innych.
Typologie feminizmu:
Feminizm liberalny - zniesienie wszelkich form dyskryminacji kobiet. Kobiety równe mężczyznom!
F. radykalny - hasła rewolucji feministycznej. Odmianą jest feminizm lesbijski
F. socjalistyczny (marksistowski) - kobiety i mężczyźni równi w stosunku do siebie
F. kulturowy - protest żeńskiej elity kulturalnej wobec maskulinizacji języka, kultury i nauki. (maskulinizacja - opanowanie jakiejś dziedziny życia przez mężczyzn; nadawanie czemuś cech męskich)
F. siły - postulowały o pewne zmiany, gdyż uważały, że świat jest zbyt patriarchalny.
PSYCHOLOGIA ROZWOJOWA
1) Rozwój w okresie dzieciństwa:
Wg Baleya - dzieciństwo - od ukończenia 1 r.ż. do ukończenia 13 lat.
W tym okresie kształtuje się charakter, osobowość dziecka.
Wrażenia - pojedyncze odczucie.
Spostrzeżenia - opisać potrafię daną osobę.
Wyróżniamy 3 fazy dzieciństwa:
Dzieciństwo pierwsze 1-2 r. ż.
Dzieciństwo drugie 3-6 lat
Dzieciństwo trzecie (szkolne) 7-11 lat
1 rok życia:
Rozwój poznawczy (spostrzeżenia, wyobraźnia, pamięć, myślenie, mowa). To poznanie odbywa się za pośrednictwem zmysłów.
Wzrok - rozwija się bardzo intensywnie. Między 1 a 3 miesiącem życia potrafi dojrzeć szczegóły obrazu. W 12 r. ż ostrość wzroku jest jak u dorosłego. Niemowlę najpierw widzi kontur twarzy, potem dopiero szczegóły jak oczy czy nos.
W 1 miesiącu dziecko odbiera emocje rodzica. O początku socjalizacji mówimy od 3 m-ca, gdy dziecko zaczyna się uśmiechać. W 10 m-cu dziecko zaczyna widzieć swoją odrębność.
Ustalone metody utrwalania umiejętności to powtarzanie.
Asymilacja 3 rodzaje:
Asymilacja funkcjonalna - dzieci zaczynają odróżniać co jest do kulania a co do rzucania.
Asymilacja uogólniająca - uczy się wywoływać interesujące zjawiska.
Asymilacja różnicująca
Rozwój emocjonalny i społeczny:
Emocje - w wieku poniemowlęcy są skrajne, labilne, nietrwale, gwałtowne. Są ściśle związane z potrzebami. Procesy pobudzenia przeważają nad procesami hamowania. Emocje u dziecka wywołują dorośli.
2 rok życia:
Mniej intensywny rozwój jak w 1 r. ż.
Ważny jest ruch, rozwój motoryczny, dominuje ewolucja ruchowa, nazywa przedmioty.
Mowa - więcej rozumie niż potrafi wypowiedzieć. Dziecko posługuje się wypowiedziami jednowyrazowymi: „mama pić!”
Emocje - egocentryzm, chęć naśladowania dorosłych, występuje złość, nie umie ocenić ryzyka, emocje skrajne poza kontrolą
Społeczny rozwój - silne przywiązanie do rodziców, próbuje odtwarzać codzienne zajęcia, zaczyna się wstydzić nieznajomych, chce być w centrum uwagi, nie potrafi się dzielić, lubi się przytulić. Można tu już ćwiczyć samokontrolę. Ważne są rytuały - dają poczucie bezpieczeństwa
Rozwój pamięci i uwagi - zapamiętuje to, co go zainteresuje, nieprzyjemne sytuacje zapamiętuje na bardzo długo, mała podzielność uwagi. Początki myślenia - używa pewnych elementów żeby sobie ułatwić zadanie.
Twórczość rysunkowa - wykracza poza kartkę papieru tzw bazgroły linearne
Rozwój fizyczny i motoryczny - buduje wieżę z 7 klocków, nawleka na sznurek duże korale, korzysta z nocniczka, samo trzyma kubeczek, potrafi kopać, rzucać piłką, skacze na 2 nogach, wchodzi i schodzi ze schodów.
Rozwój intelektualny - zna swoje imię, zadaje pytania. W 2 r. ż. Już używa ok. 2 tys. Wyrazów; kojarzy głosy z wyglądem zwierząt.
3-6 rok życia (wiek przedszkolny):
Intensywny rozwój sprawności motorycznych. Zmienia się sylwetka ciała, szybko rośnie.
5 rok - złoty okres w rozwoju dziecka.
Orientacja w świecie ( w czasie i przestrzeni)
Funkcja symboliczna - zastępowanie jednych przedmiotów innymi
Dziecięce teorie - 5 r. ż. Zaczyna odróżniać sądy i uznaje je za prawdziwe lub fałszywe
Rozwój umysłowy - szeregowanie (wielkość małe i duże); klasyfikowanie (grupuje przedmioty na podstawie podobieństw)
Emocje - coraz lepiej rozumie emocje innych, klaszcze, podskakuje, potrafi hamować emocje negatywne - gniew lub strach; czerwieni się.
2-4 rok życia (początki empatii):
Rozwój społeczny - planują, ustalają zabawy;
3-4 lata - zabawy samotne
3-6 lat zabawy równoległe, naśladują rówieśników.
W wieku przedszkolnym rozwijają się pierwsze przyjaźnie.
7-11 lat (późne dzieciństwo):
Silny rozwój umysłowy. Kształtuje się rozwój własnego „ja”.
Rozwój intelektualny (poznawczy) - dziecko staje się systematyczne, koncentruje swoją uwagę; rozwija się meta pamięć, czyli wiedza o własnej pamięci.
Rozwój moralny - jest szczególnie wrażliwy na określenie dobry i zły.
Rozwój osobowości - mamy szansę wyrobić pewne nawyki. Tu kształtuje się potrzeba miłości, uznania, pojawiają się pierwsze zainteresowania.
Najbardziej intensywny okres rozwojowy.
PSYCHOLOGIA ROZWOJOWA W PRESPEKTYWIE INTERPERSONALNEJ I GRUPOWEJ
Definicja grupy: to system jednostek pozostających w interakcji. Grupę odróżniamy od zbiorowości.
1) Teoria facylitacji społecznej - obecność innych ludzi przy wykonywaniu przez nas jakiegoś działania podwyższa jego efektywność.
Jeżeli obecność innych hamuje nasze działania mówimy o hamowaniu społecznym.
Prace R. Zajonca sugerują, że:
Obecność innych ludzi powoduje pobudzenie, które ułatwia wykonywanie czynności dobrze opanowanych, a utrudnia wykonywanie czynności nowych lub mniej opanowanych.
2) Teoria konfliktu dystrakcyjnego - wpływ innych na działanie jednostki nie jest efektem samej ich obecności, lecz rozproszeniem uwagi jakie powodują te osoby.
Próżniactwo społeczne - pracując z innymi zmniejszamy własny wysiłek.
Polaryzacja grupowa - ludzie w grupie podejmują jakieś decyzje, które są bardziej skrajne niż początkowe stanowiska tych osób.
3) Jakie mogą być orientacje rozwiązywania konfliktów?:
Orientacja kooperacyjna - maksymalizacja swoich korzyści i korzyści innych.
O. indywidualistyczna - maksymalne zwiększenie własnych korzyści
O. rywalizacyjna - takie osoby dążą do zwiększenia własnych korzyści kosztem innych osób
O. altruistyczna - dążą do zwiększenia korzyści innych osób nie myśląc o sobie.
4) MYŚLENIE GRUPOWE
Jego rezultatem są często błędne decyzje. Myślenie grupowe jest wtedy, gdy członkowie grupy są bardzo skoncentrowani na swojej jednomyślności, tak, że realistycznie nie oceniają innych możliwości działania.
Janis - 3 warunki prowadzące do powstania myślenia grupowego:
Izolacja, spoistość, homogeniczność grupy, która podejmuje decyzje (jednorodność);
Brak obiektywnego lub bezstronnego przywódcy w grupie lub poza nią;
Wysoki poziom stresu z jakim wiążą się podejmowane decyzje.
Symptomy myślenia grupowego - 5:
Brak otwartości poznawczej - zamknięta na inne poglądy;
Racjonalizacja - grupa daleko się posuwa w usprawiedliwianiu podjętych decyzji;
Dławienie opozycji - osoby, które nie zgadzają się z większością są ignorowane, wykluczane;
Kreowanie strażnika umysłu - dba o subordynację, pilnuje reszty, norm grupowych;
Poczucie jednomyślności - wszyscy członkowie sądzą, że mają zgodne opinie.
5) KONFORMIZM
To modyfikowanie przez jednostkę własnego zachowania w celu dostosowania go do norm grupy.
Co wpływa na poziom konformizmu? - czynniki:
Wielkość grupy (najw. Od 3 do 5 osób)
Spoistość grupy - przynależność do tej grupy i uważanie jej za atrakcyjną. Im większa jest spoistość tym większy konformizm.
Płeć - kobiety są bardziej konformistyczne w kwestiach męskich np. naprawy; mężczyźni odwrotnie.
Status społeczny - ci z przeciętną aprobatą społeczną są bardziej konformistyczni.
Kultura - różne kultury są różnie konformistyczne.
Spostrzeganie równomyślności - warto mieć choć 1 sojusznika.
6) ULEGŁOŚĆ
Polega na tym, że człowiek spełnia życzenia osoby lub grupy osób.
Techniki uzyskiwania czyjejś ulęgłości - Cialdini:
Uzasadnianie - podawanie powodów naszych życzeń.
Wzajemność - coś za coś.
Niska piłka - polega na tym, że coś proponujemy i gdy ktoś się zaangażuje ujawniamy dodatkowe koszty, wady takie drugie dno.
Stopa w drzwiach - najpierw prosimy o cos prostszego, zwiększmy sobie szansę, że osoba ta ulegnie dalszym prośbom.
Drzwiami w twarz - celowo kierujemy wygórowana prośbę, aby potem łatwiej było zdobyć coś „mniej ważnego”.
To nie wszystko - oferujemy coś za wysoką cenę, ale zaraz coś jeszcze dorzucamy (często stosowane przez akwizytorów).
Trudność dostępu - przekonywanie, że to co oferujemy jest trudno dostępne.
7) POSŁUSZEŃSTWO
Modyfikowanie przez człowieka własnego zachowania w odpowiedzi na żądania rzeczywistego czy spostrzeganego autorytetu. (czyt. badania Stanley Milgram).
8) ZACHOWANIA PROSPOŁECZNE
To zachowania zgodne z dobrem innych ludzi lub nawet mu sprzyjające.
9) EFEKT WIDZA
Obecność innych ludzi hamuje pomoc osobie poszkodowanej.
Rozproszenie odpowiedzialności - każdy czuje się mniej odpowiedzialny za bieg wydarzeń.
Aby podjąć interwencję trzeba przejść przez 5 stadiów:
Zauważenie niebezpiecznej sytuacji
Określenie na czym polega niebezpieczeństwo
Trzeba podjąć decyzję o wzięciu na siebie odpowiedzialności
Trzeba zadecydować o sposobie udzielenia pomocy
Zastosowanie tego wybranego sposobu.
Niepowodzenie któregokolwiek kroku prowadzi do zaniechania!!!
Czynniki wpływające na udzielenie pomocy:
Cechy ofiary - szanse zwiększa: podobieństwo do widza; związek z widzem;
- zmniejsza: krwawienie; widoczna przynależność do jakiejś napiętnowanej grupy.
Cechy sytuacji - większa liczba widzów zmniejsza szanse pomocy; zwiększona presja czasowa zmniejsza pomoc.
Cechy widza - podobieństwo ofiary, związek z ofiarą. Negatywna reakcja na cechy ofiary zmniejsza szanse pomocy; szanse pomocy zwiększa - empatia, emocjonalność widza i wiedza o pomocy.
END
1