Zestaw V
Administracyjny model podejmowania decyzji:
zakłada, że menedżerowie podejmują decyzje, które zawsze służą interesom organizacji;
zakłada, że menedżerowie są skłonni zadawalać się pierwszym dopuszczalnym rozwiązaniem problemu;
obejmuje rozpoznanie i zdefiniowanie istoty sytuacji decyzyjnej;
zakłada, iż podejmujący decyzje posiadają pełną i dokładną informację o sytuacji decyzyjnej.
Model SMART wykorzystuje się do :
wyboru metod określania potrzeb szkoleniowych firmy;
analizy i opracowania wyników szkoleń;
wyboru firm szkoleniowych;
określania celu programu szkoleniowego.
Na strukturę ról składają się:
zachowania nie akceptowane przez grupę;
zestaw określonych ról i wzajemnych stosunków między nimi, akceptowanych przez członków grupy;
stopień wzajemnego zaangażowania członków w sprawy grupy;
odbierane przez jednostkę znaczenie roli wysyłanej.
Z niejasnością pełnionej roli mamy do czynienia, wtedy gdy:
oczekiwania związane z daną rolą przekraczają możliwości danej osoby;
rola wysyłana jest niejednoznaczna, a jednostka nie wie, czego się od niej oczekuje;
informacje i wskazówki roli wysyłanej są sprzeczne lub wzajemnie się wykluczają;
stopień wzajemnego przyciągania wewnątrz grupy jest słaby.
Przywódca nieformalny, to osoba:
wyznaczona przez organizację do sprawowania funkcji przywódczej;
posiadająca wiedzę i umiejętności menedżerskie;
angażująca się w działalność przywódczą, lecz której prawo do tego nie zostało formalnie uznane przez organizację;
ulegająca wpływom grupy.
Bariera nienaruszalności stojąca na przeszkodzie podejmowania racjonalnych i obiektywnych decyzji opiera się na:
założeniu, że pewnych rzeczy się nie krytykuje lecz przyjmuje na zasadzie dogmatu;
błędnym mniemaniu, że decydent musi więcej znać i wiedzieć niż podlegli mu pracownicy;
fałszywej opinii, że decyzja zespołowa jest zawsze rozsądna;
przekonaniu, iż ważnym elementem wpływającym na podejmowanie decyzji jest narastanie zaangażowania w wybranym kierunku działania.
Grupa funkcjonalna to:
grupa stworzona przez organizację dla realizacji bieżących celów organizacji w określonym horyzoncie czasowym;
grupa stworzona przez członków organizacji dla realizacji celów, które nie muszą mieć związku z celami organizacji;
grupa stworzona przez organizację dla realizacji bieżących celów organizacji w nieokreślonym horyzoncie czasowym;
grupa stworzona przez organizację dla realizacji wąskiego zakresu zadań w domyślnym horyzoncie czasowym.
Funkcja rekonstrukcyjna treningów sprowadza się do :
przygotowania pracownika do mechanicznego wykonywania poleceń;
uzupełnienia kwalifikacji i kompetencji pracowników, którzy po ukończeniu szkoły wykonywali pracę inną niż zawód wyuczony, a po latach wracają do niego;
wydobycia z pracownika potencjału twórczego;
uzupełnienia kwalifikacji i kompetencji pracowników, którzy po dłuższej przerwie wracają do wcześniej wykonywanego zawodu.
Zadania koniunktywne, to zadania grupowe, których wykonanie jest uzależnione od:
wszystkich członków grupy zadaniowej;
pracy najsprawniejszego członka grupy;
straty ponoszonej w toku rozwiązywania zadania;
pracy najsłabszego członka grupy.
Który z wymienionych czynników sprzyja myśleniu grupowemu:
otwartość grupy;
duża spójność grupy;
bezstronny przywódca;
szczerość w wyrażaniu własnych opinii i gotowość przyjmowania opinii innych.
Myślenie lateralne:
poszukuje tego co słuszne;
chętnie podąża przypadkowo napotkanym krokiem;
koncentruje się na tym, co jest blisko związane z tematem;
polega na rozłożeniu problemu na elementy składowe i poszukiwaniu rozwiązania.
Za decyzję uważamy:
losowy wybór jednego z możliwych przyszłych zachowań;
wybór wielu działań z pewnej ilości działań możliwych;
nielosowy wybór jednego z uznanych za możliwe wariantów przyszłego działania;
wybór między nieuświadomionymi przez decydenta wariantami przyszłych zachowań.
Decyzje operacyjne dotyczą:
najbliższej przyszłości;
problemów strategicznych organizacji;
skomplikowanych problemów występujących w trudnych do przewidzenia sytuacjach;
dalekiej przyszłości.
W warunkach ryzyka:
podejmujący decyzję zna dostępne możliwości wyboru i lecz nie zna związanych z nimi warunków;
podejmujący decyzję zna dostępne możliwości wyboru, lecz nie zna konsekwencji związanych z każdą z nich;
dostępność każdej z możliwości oraz jej potencjalne korzyści związane są zawsze z jakimś prawdopodobieństwem;
podejmujący decyzję nie zna wszystkich możliwości wyboru, ryzyka związanego z każdą z nich, ani ich prawdopodobnych konsekwencji.
Klasyczny model podejmowania decyzji:
zakłada, że podejmujący decyzję wykorzystuje niepełną informację o sytuacji decyzyjnej;
zakłada, że podejmujący decyzję jest ograniczony w swojej racjonalności;
zakłada logiczną i racjonalną naturę podejmującego decyzję;
opiera się na modelu administracyjnym.
Technika odgrywania ról mająca na celu nauczyć trenujących poznawania siebie i innych wykorzystywana jest podczas treningu :
przez pracę;
asertywności;
motywacji osiągnięć;
wrażliwości.
Do barier, które stoją na przeszkodzie podejmowania decyzji obiektywnych należy:
przekonanie o nieomylności przełożonych;
ograniczone zasoby ludzkie, rzeczowe, informacyjne;
nie zrozumienie istoty pracy;
niewłaściwy system motywowania pracowników.
Strata ponoszona w procesie rozwiązywania problemów, to:
napięcie wynikające z obecności innych ludzi;
niepowodzenie w dzieleniu się unikatową informacją;
rodzaj współdziałania w grupie, który utrudnia rozwiązanie problemu;
uspokojenie wywołane przebywaniem w grupie.
Konflikt intrapersonalny to konflikt :
między dwoma osobami,
między grupami,
wewnętrzny,
między grupą a jednostką.
Jedną z dyscyplin składowych organizacji uczących się P. Seng'a jest :
uczenie się empiryczne;
modele myślowe, które są odrębne dla poszczególnych członków organizacji;
zindywidualizowane uczenie się;
myślenie systemowe.