RODZAJE UMÓW O PRACĘ
Kodeks pracy w art. 25 wyszczególnia cztery rodzaje umów o pracę, które różnią się celem i czasem ich trwania, a mianowicie: ;
a) umowę o pracę na okres próbny,
b) umowę o pracę na czas określony,
c) umowę o pracę na czas wykonywania określonej pracy,
d) umowę o pracę na czas nie określony.
Umowa o pracę na okres próbny może poprzedzać każdą z pozostałych umów o pracę i powodować nawiązanie stosunku pracy na okres do 3 miesięcy (art. 25 § 2 kp). Ma ona charakter fakultatywny - może ona być zawarta, ale nie musi.
Umowa o pracę na czas określony charakteryzuje się ścisłym określeniem czasu trwania stosunku pracy. Kodeks pracy nie przewiduje wyraźnych ograniczeń co do długości trwania umowy na czas określony.
Umowa o pracę na czas wykonywania określonej pracy jest odmianą umowy terminowej, zawieraną w celu świadczenia przez pracownika ściśle określonej pracy. W tym przypadku strony umowy stanowią, że zawierają umowę na czas wykonywania pracy danego rodzaju.
Regułą powinno być zawieranie umów na czas nieokreślony. Dlatego ustawodawca w art. 25/1 kp wprowadził swoisty automatyzm równoznaczności pewnych umów o pracę na czas oznaczony z umową o pracę na czas nie określony. Tym samym, ustawodawca ograniczył swobodę zawierania kolejnych, następujących po sobie umów o pracę na czas określony i to niezależnie od czasu, na jaki one zostały zawarte. Bowiem ustawodawca wprowadził regułę, w myśl której, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, a przerwa między rozwiązaniem poprzedniej i nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca, to wówczas zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nie określony.