W księdze VII Arystoteles wypowiada słowa bardzo znaczące i przyjmuje w nich stanowisko bardzo jasne, co do kwestii substancji i jej rozumienia. Tak pisze: "Substancja jest pod każdym względem pierwsza: pod względem pojęciowym, poznawczym, czasowym". [1028 a 26 - 28] Tylko i wyłącznie substancja ma takie możliwości, aby istnieć oddzielnie. Nie ma takiej możliwości żadna inna kategoria, ani jakość, ani ilość, ani czas, ani miejsce, ani działanie, ani doznawanie, ani stosunek, ani położenie, ani stan. Substancja przynależy do ciała i z tego powodu o różnego rodzaju zwierzętach, roślinach, a także poszczególnych ich częściach mówi się że są substancjami. Do substancji należy również na przykład: woda, ogień, ziemia, a także ich części itd. Arystoteles pisząc, czy mówiąc o substancji, miał na myśli albo istotę, albo ogół, albo rodzaj, albo też substrat.
Każda rzecz jaka powstaje w rzeczywistości danej człowiekowi empirycznie, czyli to wszystko, co jest w świecie powstaje z natury, spontanicznie lub przez sztukę. Każda rzecz jaka powstaje, powstaje dzięki czemuś, powstaje z czegoś i staje się czymś konkretnym. Mówiąc, że powstaje "coś" Arystoteles ma na myśli jedną ze swoich kategorii, czyli substancję, ilość, jakość albo też miejsce.
Każda część jakiejś rzeczy, jest tylko i wyłącznie wtedy częścią tej rzeczy, jeżeli pełni funkcję zgodną ze swoją naturą. Nogi człowieka służą do chodzenia i tylko wtedy można o nich mówić, że są nogami, kiedy służą w zgodzie z naturą nóg. Wszystkie zwierzęta są istotami zmysłowymi, dlatego poznawanie ich może być tylko wtedy prawdziwe, jeżeli spojrzy się na zwierzę i ruch, jako elementy nieodłączne. Tak pisze Arystoteles: "Zwierzę jest wszak istotą zmysłową i nie można go zdefiniować bez odniesienia do ruchu ani tym samym bez odniesienia do części znajdujących się w pewnym stanie. Bo nie w każdym stanie ręka jest częścią człowieka, lecz tylko wtedy, gdy może wykonywać swoje zadania, a więc tylko ręka ożywiona, ręka martwa nie jest częścią człowieka". [1036 b 27 - 31]
Można wyróżnić dwa rodzaje materii: zmysłowa, a duga to przedmiot myśli. Substancja tym różni się od przypadłości, że substancja nie orzeka o przedmiocie, a przypadłości orzekają o przedmiocie. "Substancja oznacza to, co nie jest orzekane o przedmiocie, natomiast powszechnik jest orzekany zawsze o jakimś przedmiocie". [1038 b 15 - 16] Wyżej zostało wymienione wiele określeń substancji. Te wszystkie określenia, można sprowadzić do dwóch podstawowych rodzajów substancji. Jednym z nich jest konkretna rzecz, czyli taka która została połączona z materii i formy i która zawiera w sobie materię i formę. Drugim rodzajem substancji, jest forma jako taka. Substancja która składa się z materii i formy, jest substancją cechującą się powstawaniem i ginięciem, a więc jest substancją zniszczalną. Substancja jako sama forma, nie podlega ani powstawaniu, ani niszczeniu, dlatego też nie jest substancją podlegającą procesowi powstawania.