Katedra i Klinika Chirurgii Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej w Lublinie

Ordynator: xxx Kuratorzy: xxx xxx

HISTORIA CHOROBY

Nr książki klinicznej: xxx

Data zabiegu: xxx

Data wydania pacjenta: xxx

Dane właściciela: xxx

I. Wywiad (anamnesis)

Właściciel, dnia 31.10 po powrocie ze spaceru zauważył u psa kulawiznę lewej tylnej kończyny. Początkowo pies nie obarczał kończyny, po kilku dniach kulawizna zmniejszyła się. Lekarz weterynarii z Kraśnika wydał skierowanie na badanie radiologiczne do tutajszego Zakładu Radiologii. Pies nie był nigdy wcześniej znieczulany.

II. Ocena wartości osobniczej i ogólny stan zdrowia (generalia et status praesens)

1. Opis zwierzęcia

- pies, samiec, labrador, biszkoptowy, 1,5 roku, 33kg, Junior

- budowa ciała prawidłowa dla gatunku i wielkości zwierzęcia

- stan odżywienia dobry

- temperament żywy, zrównoważony

2. Badanie stanu ogólnego.

- C-39,1°C T-98/ min. O-24/ min.

- błony śluzowe naturalnych otworów ciała różowe, wilgotne

- węzły chłonne prawidłowe

- pragnienie i apetyt zachowane

- reakcja na bodźce zewnętrzne prawidłowa

III. Badanie szczegółowe zwierzęcia

Zaobserwowano kulawiznę I stopnia lewej kończyny miednicznej. Badaniem stwierdzono występowanie ruchu szufladkowego.

IV. Badania dodatkowe

Wykonano zdjęcie Rtg lewego podudzia, które wykazało obecność myszy stawowej w stawie udowo- piszczelowym. Nieznaczne przesunięcie do przodu kości piszczelowej względem udowej.

V. Rozpoznanie (diagnosis)

Ruptura ligamentum cruciate anterior

VI.Rokowanie (prognosis)

Ostrożne

VII. Leczenie (therapia)

Zastosowano leczenie operacyjne. Przygotowanego dietetycznie psa poddano premedykacji przy użyciu :

• -siarczan atropiny- prep. Atropinum sulfuricum-0,05 mg i.m.

• -ksylazyna- prep. Rometar- 2 mg/kg m.c. i.m.

• -diazepam- prep. Relanium- 1mg/kg m.c. i.m.

Po około 15 min. przystąpiono do znieczulenia ogólnego dysocjacyjnego przy użyciu :

• -ketamina- prep. Narkamon- 15 mg/kg m.c. i.v.

Następnie psa ułożono w pozycji bocznej prawostronnej. Pole operacyjne przygotowano poprzez wygolenie przyśrodkowej oraz zewnętrznej powierzchni lewej kończyny miednicznej od 1/3 dalszej kości udowej do 1/3 bliższej podudzia. Następnie okolicę operowaną odtłuszczono spirytusem i odkażono jodyną. Psa zaintubowano i podłączono do znieczulenia wziewnego. Jako gazu znieczulającego użyto:

• -halotan 2,5% stężenie wprowadzające

• -halotan 1,5% stężenie podtrzymujące

Pole operacyjne ograniczono jałowymi serwetami chirurgicznymi, które przypięto do skóry kleszczykami Backhausena.

Przebieg operacji

Wykonano cięcie skórne biegnące od połowy dystalnej uda do proksymalnej 1/3 podudzia na szerokość palca od margo cranialis tibiae, więzadła rzepki i rzepki. Na tej samej długości przecięto powięź. Wykonano stabilizację zewnętrzną, przecięto powięź ze strony bocznej nad zewnętrzną trzeszczką Vesala i następnie założono trzy nici (materiał Stilon nr 3) za trzeszczkę Vesala i wszyto je kolejnie za więzadło proste rzepki i za powięź. Ranę przepłukano roztworem antybiotyku - prep. Pen-Strep 1ml z wodą do iniekcji i przystąpiono do jej zamknięcia. Powięź zszyto szwem materacowym pojedynczym (Dexon 1-0), tkankę podskórną zszyto szwem ciągłym na okrętkę (Dexon 2-0), a skórę szwem śródskórnym (Dexon 2-0). Ranę przemyto wodą utlenioną, okolicę rany odkażono jodyną. Podano też antybiotyk ogólnie- Pen-Strep w dawce 1 ml/10kg i.m.

VIII. Zalecenia dla właściciela

1. Zabezpieczenie rany pooperacyjnej przed lizaniem.

2. Ograniczenie ruchu przez pół roku.

IX. Rozpoznanie różnicowe (diagnosis differentialis)

Luxatio patellae - zwichnięcie rzepki

Przyczyny: nieprawidłowe położenie guzowatości kości piszczelowej; niedorozwój przyśrodkowego grzebienia bloczka kości udowej; pourazowe zwichnięcie rzepki. Najczęściej spotykane u psów jako zwichnęcie przyśrodkowe.

Objawy: trwałe przemieszczenie rzepki powoduje kulawiznę z charakterystycznym usztywnieniem stawu kolanowego, zwykle w pozycji zgiętej. Jeśli rzepka przemieszcza się okresowo, zwierzę kuleje tylko chwilami.

Rozpoznanie: wyprostowanie kończyny i skręcenie podudzia przyśrodkowo, co daje przy nawrotowym przemieszczeniu przesunięcie rzepki poza przyśrodkowy grzebień bloczka k. udowej lub możemy próbować zepchnąć palcem rzepkę na miejsce by sprawdzić zakres jej ruchomości i upewnić w rozpoznaniu. Duże znaczenie diagnostyczne ma zdjęcie Rtg..

Leczenie: metodą z wyboru jest operacja rzepki met. Stadlera. Istotą zabiegu jest właściwe zaczepienie taśmy powięziowej. Chodzi o to, by punkt zaczepienia znalazł się w środku okręgu, jakiego fragment zatacza rzepka przesuwając się po powierzchni rzepkowej k. udowej w czasie ruchu zwierzęcia. Punktem tym jest boczna trzeszczka m. brzuchatego łydki (trzeszczka Vesala).

Zejście choroby: z reguły pomyślne, pies już po 2 tyg. zaczyna obarczać kończynę.

Luxatio tarsi - zwichnięcie w stawie stępu

Przyczyny: schorzenie to występuje rzadko i przeważnie jako efekt uszkodzenia na tle silnego urazu mechanicznego.

Objawy: pies nie obarcza kończyny, ból w okolicy stawu ale bez krepitacji.

Rozpoznanie: badanie radiologiczne ma duże znaczenie diagnostyczne. Badaniem palpacyjnym stwierdza się niefizjologiczne ruchy stawu oraz asymetrię.

Leczenie: na ogół udaje się w sposób nieoperacyjny odprowadzić przemieszczoną kość piszczelową i unieruchomić staw opatrunkiem gipsowym. Dobre unieruchomienie stawu stępowo-goleniowego z zachowaniem czynności pozostałych stawów stępu uzyskuje się za pomocą długiej śruby lub gwoździa doszpikowego wprowadzonego poprzecznie od tyłu przez guz piętowy i wkręconego pod kątem 45 stopni w kość piszczelową.

1

---