Ocena zdolności kiełkowania

Ocena zdolności kiełkowania polega na pobudzeniu zarodka do wzrostu po umieszczeniu nasion w optymalnych warunkach środowiska dla danego gatunku i obliczeniu siewek normalnych.

Warunki kiełkowania

Podłoże do kiełkowania

Powinno zapewnić dostateczną ilość wody i tlenu oraz powinno być wolne od czynników chorobotwórczych i związków toksycznych. Według przepisów ISTA jako podłoże można zastosować:

• bibułę filtracyjną,

• piasek,

• ziemię kompostową.

Wilgotność podłoża

Niedostateczne nawilżenie podłoża opóźnia kiełkowanie, natomiast nadmierne je utrudnia. Stopień nawilżenia powinien zapewnić 90-95% wilgotności względnej powietrza otaczającego nasiona. Do nawilżania powietrza stosuje się wodę chemicznie obojętną, wolną od składników toksycznych.

Temperatura kiełkowania

Kiełkowanie przeprowadza się w temperaturze optymalnej dla danego gatunku. Przepisy ISTA dopuszczają stosowanie temperatury stałej (10o, 15o, 18o, 20oC) oraz temperatury zmiennej, najczęściej 20o/30oC. W przypadku temperatury zmiennej niższą utrzymuje się przez 16 godzin, a wyższą przez 8 godzin na dobę.

Światło

Nasiona większości gatunków są obojętne na światło. Światło

rozproszone, dzienne lub jarzeniowe 750-1250 lux (8-12 h).

Gatunki kiełkujące w ciemności (światło hamuje kiełkowanie):

• facelia,

• czarnuszka.

Zabiegi specjalne

W przypadku niskiej zdolności kiełkowania przy dużym procencie nasion zdrowych nie kiełkujących, przepisy międzynarodowe zalecają zastosowanie zabiegów specjalnych:

• podsuszanie nasion przez 1-7 dni, w pomieszczeniu o temperaturze 35oC,

• moczenie lub płukanie nasion w wodzie o temperaturze 20oC,

kilkudniowe chłodzenie nasion umieszczonych na wilgotnym podłożu (5-10oC),

• nacinanie okrywy nasiennej - skaryfikacja,

• usuwanie owocni,

• nawilżanie podłoża roztworem 0,2% KNO3,

• nawilżanie podłoża GA3 o stężeniu 500 ppm.

---