Pytanie 12. Metodologia diagnozowania społeczności lokalnej.
Diagnoza- rozpoznanie istoty i uwarunkowań założonego stanu rzeczy na podstawie jego cech w oparciu o znajomość ogólnych prawidłowości panujących w danej dziedzinie.
Metodologia diagnozy- to sposób postępowania diagnostycznego na który składają się następujące elementy:
1. Zaplanowanie toku badawczego
2. Określenie przedmiotu badania diagnostycznego
3. Konstruowanie, dobór i zastosowanie metod zbierania i opisu cech badanego przedmiotu
4. Rozumowanie diagnostyczne, wnioski, interpretacja
5. Sprawdzenie diagnozy
6. Czynności prognostyczne
Schemat postępowania diagnostycznego
1.Opis diagnostyczny - dobór zmiennych opisowych odpowiednich dla klienta
- dobór technik badawczych odpowiednich do badanego klienta
- ustalenie źródeł zbierania danych o kliencie
2. Ocena sytuacji klienta ( analiza SWOT)
Przedmiot diagnozowania
1. Diagnoza społeczno - demograficzna 3 aspekty:
a) opis przestrzenny ( wieś miasto dostępność komunikacyjna , wykorzystanie tereny)
b) opis historyczny ( ważne fakty z życia mieszkańców w ich ocenie)
c) opis demograficzny ( liczba mieszkańców, podział wg płci, wieku, liczba małżeństw, urodzeń zgonów..)
2. Diagnoza terenu działania diagnoza kategorii życia społecznego:
- warunki pracy ( zarobki, dojazd do pracy)
- handel ( sieć usług i sklepów, godziny otwarcia)
- sytuacja mieszkaniowa ( liczba mieszkań i ich rodzaj, gęstość zaludnienia)
- instytucje zajmujące się kształceniem ( liczba i rodzaj, jaka jest populacja w wieku szkolnym)
- wypoczynek i kultura( istniejące wyposażenie, liczba osób korzystających z ofert)
- zdrowie i usługi socjalne( wyposażenie sanitarne, dostępność dla ludzi)
- życie polityczne ( czy istnieją organizacje polityczne, stowarzyszenia mieszkańców)
- życie religijne ( liczba miejsc kultu, ich lokalizacja, liczba praktykujących)