Medycyna społeczna - To nauka obejmująca całość wiedzy o zdrowiu i chorobach człowieka, oraz sztuka leczenia i zapobiegania chorobom. Nauka humanistyczno - przyrodnicza.
Medycyna społeczna wg państwowej encyklopedii:
To nauka, której przedmiotem badań jest stan zdrowia ludności, czynniki społeczne i przyrodnicze kształtujące stan zdrowia i korelacja między tymi czynnikami
Medycyna wg Witolda Chocka:
To dział medycyny zajmujący się badaniem związków miedzy stanem zdrowia ludności a warunkami życia społeczeństwa. W ramach badań obejmuje:
Higienę
Walkę z chorobami społecznymi
Ubezpieczeniami społecznymi
Organizacja ochrony zdrowia
SEKTORY ZDROWIA SPOŁECZEŃSTWA:
Pomnażanie i dystrybucja
Wychowanie
Ograniczenie patologii społecznej i zwalczanie nałogów
Tworzenie warunków dla prawidłowego żywienia
Ochrona miejsca i warunków pracy
Zadbanie o odpoczynek
Ludow Vitchow - postępy medycyny są warunkiem do przedłużenia życia, łatwiej uzyskać przez poprawę warunków socjalnych.
Neuman - Państwo powinno rozbudowywać możliwości, które promują czynniki wpływające na zdrowie (profilaktyka, promocja zdrowia)
Zdrowie publiczne - dyscyplina naukowa, obejmująca zagadnienia zdrowia społecznego. Obejmuje współzależność zdrowia od warunków życia oraz zajmuje się formami troski o zdrowie w odniesieniu do jednostki, rodziny, jak i większych społeczeństw.
Zdrowie publiczne wg Frank:
To sztuka ochrony zdrowia przed konsekwencjami zagęszczenia na ziemi, a w szczególności sztuka umacniania większych odporności, aby moc bez chorób z powodu złych fizycznych mocy odsunąć się jak najdalej od siebie oraz możliwie najpóźniej ulegać ich wpływom.
Zdrowie publiczne wg Winstow:
To nauka i sztuka zapobiegania chorobom, przedłużeniu życia i promocji zdrowia poprzez wysiłek społeczności, higienę środowiska, kontrole zakażeń, naruszanie zasad higieny indywidualnej, organizacje służb społecznych, ukierunkowanie na zapobieganie chorobom i wczesne ich wykrywanie, rozwój mechanizmów społecznych, zapewniających każdemu indywidualne warunki życia pozwalającego na utrzymanie zdrowia.
Zdrowie publiczne wg WHO:
To dyscyplina naukowa definiująca zagadnienie społeczeństwa, współzależność stanu zdrowia od warunków życia oraz form troski o zdrowie w odniesieniu do rodziny, jednostki i większych społeczności.
ZADANIA ZDROWIA PUBLICZNEGO:
Problemy zdrowia populacji
Stanem zdrowia zbiorowości
Ogólne usługi medyczne
Administracja opieki zdrowotnej
ZADANIA MEDYCYNY SPOŁECZNEJ:
Badania stanu zdrowia ludności
Ocena stanu zdrowia ludności, jego rozwoju oraz zdrowotnych warunków środowiska otaczającego
Analiza efektywności działań na rzecz zdrowia
Wyznaczanie kierunków ochrony zdrowia w stosunku do aktualnych potrzeb i możliwości ich zaspokojenia
Tworzenie teoretycznych podstaw do działań we ochronie zdrowia (nowoczesna wiedza o człowieku)
Zarządzanie systemem ochrony zdrowia, mechanizmami finansowymi
Ocena efektywności działania służby zdrowia
ZADANIA ZDROWIA PUBLICZNEGO:
Ocena stanu zdrowia ludności oraz ich wszelkich uwarunkowań (w tym uwarunkowania środowiska)
Opracowanie metod i sposobów
Umacnianie zdrowia - zapobieganie chorobom i kolektywizacji
Zarządzanie i organizowanie systemami zdrowotnymi
DZIAŁANIA NA RZECZ OCHRONY ZDROWIA LUDNOŚCI:
Monitorowanie stanu zdrowia oraz określenie stanu zdrowia oraz określenie potrzeb zdrowotnych ludności
Zapobieganie rozszerzeniu się chorób, szczególnie chorób zakaźnych i społecznych, wymagających zorganizowanego wysiłku państwa na rzecz ich zwalczania
Identyfikacja i zwalczanie czynników ryzyka zdrowotnego w miejscu pracy, w placówkach służby zdrowia
Zapewnienie nadzoru epidemicznego w tym laboratoryjnej kontroli przeciw epidemiologicznej (choroby zakaźne przywiezione z zagranicy) laboratoryjnej kontroli zagrożeń środowiskowych (powietrze, woda, gleba, żywność)
Zapobieganie wypadków i urazów oraz zapewnienie kompleksowej pomocy ofiarom katastrofy, kataklizmów, klęsk żywiołowych
Promowanie współuczestnictwa społeczeństwa w działaniach na rzecz zdrowia poprzez promocje zdrowego stylu życia wszystkich obywateli ze szczególnym uwzględnieniem promocji zachowań pro zdrowotnych u dzieci, młodzieży i grupy wysokiego ryzyka zachorowań
Zapewnienie jednolitych kompleksowych regulacji prawnych dotyczących systemu organizacji, finansowania i zarządzania placówkami opieki medycznej, ekonomii zdrowia, zasad orzecznictwa lekarskiego - zgodnych z konstytucyjnymi uprawnieniami obywateli
Monitorowanie jakości świadczeń medycznych, ich dostępności, przestrzegania zasad bioetyki zawodowej personelu, przestrzegania praw pacjentów i międzynarodowej regulacji prawnych w ochronie zdrowia
Ocena sytuacji zawodowej na tle porównań międzynarodowych, analiza wyzwań i zagrożeń wynikających z procesu globalizacji. Miejsce i rola kraju w procesach WHO i innych międzynarodowych i międzyrządowych organizacji działających na rzecz zdrowia
Funkcja zdrowia publicznego - to działania na rzecz ochrony zdrowia ogółu ludzkości i osób indywidualnych
DZIAŁANIA NA RZECZ JEDNOSTEK:
Pełna diagnostyka i leczenie chorób zakaźnych, pełna dostępność do szczepień ochronnych
Zapewnienie pełnej dostępności pomocy medycznej dla osób bezdomnych, bezrobotnych i innych grup mogących mieć utrudniony dostęp do świadczeń medycznych
Objęcie pełnym zakresem bezpłatnych świadczeń leczniczych wybranych chorób o znaczeniu społecznym
Objęcie badaniami skrymingowanymi i czynnym poradnictwem osób z grupy wysokiego ryzyka zachorowalności na choroby społeczne
Nadzór merytoryczny i pomoc finansowa dla instytucji charytatywnych udzielających pomocy osobom ubogim i upośledzonym
Epidemiologia - dział medycyny, nauka zajmująca się badaniem czynników i warunków związanych z powstawaniem i szerzeniem się epidemii oraz środków zapobiegawczych i zwalczających
Higiena - nauka, która jest poznawaniem wpływów otoczenia na zdrowie człowieka i reakcji organizmu na te wpływy
Polityka zdrowotna i zarządzanie - to formułowanie celów działania na rzecz zdrowia ludzi oraz podejmowania decyzji o środkach do tego działania
Organizacja - system opieki zdrowotnej dotyczy:
Źródeł finansowania
Dostępności usług medycznych
Kształcenie kadr medycznych
Struktury systemu opieki zdrowotnej
Zasady funkcjonowania sił zdrowotnych
Promocja zdrowia - to proces umożliwiający ludziom zwiększenie kontroli nad swoim zdrowiem oraz jego poprawę
Promocja zdrowia wg WHO:
To działanie społeczne i polityczne na poziomie indywidualnym i zbiorowym, którego celem jest podniesienie stanu świadomości zdrowotnej społeczeństwa, propagowanie zdrowego stylu życia i warunków sprzyjających zdrowiu
4 POZIOMY PROMOCJI:
I poziom - oddziaływanie na środowisko życia, pracy dla wyróżnienia nazwane „chronieniem zdrowia”. W obszarze tym lokują się także akcje promocyjne jak: „zdrowe miasto”, „zdrowy dom”
II poziom - tworzenie i propagowanie nowych sprzyjających zdrowiu wzorów i standardów zachowań. Największe instrumenty oddziaływania to reklama, zmiany w ustawodawstwie, polityka fiskalna a przede wszystkim działania edukacyjne
III poziom - (instytucjonalny) instytucje jako ośrodki promocji zdrowia „zdrowa szkoła”, „zdrowy szpital”. Tworzenie kultury sprzyjającej zdrowiu w środowisku pracy
IV poziom - (indywidualny) podejmowanie właściwych wyborów i decyzji
CELE PROMOCJI ZDROWIA:
Strategicznym celem promocji zdrowia jest kształtowanie, wzmocnienie oraz optymalizacja statusu zdrowego jednostki i populacji
Zmieszenie zachorowalności i przedwczesnej śmiertelności
Redukcja czynników ryzyka
Zmieszenie abberacji chorobowej
Lepsze standardy organizacyjne - szerzenie wyłącznie różnych instytucji społecznych
Tworzenie nowych wyspecjalizowanych instytucji np. ośrodków pomocy zdrowia
ZASADY PROMOCJI ZDROWIA:
Promocja zdrowia obejmuje wszystkich ludzi nie tylko chorych bądź zagrożonych chorobą. Zasadę te dobrze wyraża hasło „coś dla wszystkich, lecz więcej dla tych, którzy są w potrzebie”
Promocja zdrowia zajmuje się wszystkimi czynnikami zewnętrznymi zwiększającymi potencjał zdrowia
Edukacja zdrowotna - to głównie wiedza, ale także przekonania, zachowanie oraz sposoby i style życia które maja na celu utrzymanie zdrowia na określonym poziomie przez:
Zmienię sposobu myślenia o zdrowiu w sensie jego jego promowania
Zwiększenie skuteczności oddziaływania i kontroli nad własnym zdrowiem
PODSTAWOWE TECHNIKI STOSOWANE W PROCESIE ZMIAN, ZACHOWAŃ DOTYCZĄCYCH ZDROWIA TO:
Dostarczanie adekwatnych informacji
Perswazja używana w celu motywowania
Uczenie umiejętności praktycznych
Interakcja ze środowiskiem w celu uzyskania wsparcia społecznego i tworzenie warunków do zmiany
EDUKACJA ZDROWOTNA PRZEBIEGA DWUTOROWO:
W drodze bezpośredniej edukacji jednostek - obejmuje podnoszenie poziomu wiedzy o zdrowiu
Poprzez używanie środków masowego przekazu - ma charakter bezosobowy (rzesze ludzi)
NOWOCZESNA EDUKACJA POWINNA PRZEBIEGAĆ NA TRZECH POZIOMACH:
Podnoszenie poziomu wiedzy i umiejętności związanych z funkcjonowaniem organizmu, radzenia sobie w sytuacjach trudnych
Podnoszenie poziomu wiedzy i umiejętności związanych z korzystaniem z systemu opieki zdrowotnej i pojmowaniem zasad jej funkcjonowania
Zwiększenie poziomu świadomości, co do czynników wpływających na zdrowie
DĄŻENIEM EDUKACJI ZDROWOTNEJ JEST TO, ABY KAŻDY CZŁOWIEK:
Chciał i umiał zdrowie chronić, doskonalić i ratować
Wiedział, kiedy korzystać z pomocy służby zdrowia, a kiedy radzić sobie samemu
Usiłował stworzyć sobie i bliskim warunki bytowania sprzyjającego zdrowiu
Chciał i umiał rozwiązywać powstające problemy
Profilaktyka - to wzmożone działanie, których celem jest zapobieganie chorobom i innym zaburzeniom oraz ich skutkom. Uwzględnia działania wobec osoby zdrowej - umacnianie zdrowia
Pierwotna - obejmuje działania nastawione na umocnienie zdrowia, promowanie postaw pozazdrowotnych człowieka zdrowego poprzez:
Edukację zdrowotną i wychowanie zdrowotne
Szczepienia ochronne,
Zapobieganie zanieczyszczeniom środowiska
Nadzór epidemiczny nad placówką żywności, jej dystrybucją.
Wtórna - działanie ukierunkowane na wczesne wykrywanie chorób ich przyczyn a także diagnozie. Przykładem działań jest:
Czynne poradnictwo
Badania przeglądowe
Bilanse zdrowia
Profilaktyka antynowotworowa
Trzeciorzędowa - to działanie wobec samej choroby, która zaistniała, rozwinęła się i związku z tym istnieje np. zagrożenie trwałego upośledzenia czynności danego narządu i niepełnosprawność
Promocja zdrowia a profilaktyka
Koncentruje się na zdrowiu i jego potęgowania zorientowane na chorobę
Zwiększenie potencjału zdrowia jako środek Skupia się na uniknięciu
Do poprawy jakości życia (sprawnego lub pokonaniu choroby
funkcjonowania większej wydajności, satysfakcja
z życia)
Wychowanie zdrowotne wg Edwarda Mazurkiewicza:
Jest integralną składową kształtowania pełnej osobowości oraz istotnym elementem fachowego przygotowania w wielu dziedzinach pracy ludzkiej
Wychowanie zdrowotne wg Macieja Demela:
To właściwa, dojrzała postawa wobec zdrowia, na które składają się 3 elementy:
Racjonalny i emocjonalnie zróżnicowany stosunek do choroby, kalectwa i śmierci
Poczucie odpowiedzialności za swoje zdrowie i współodpowiedzailność za zdrowie publiczne
Gotowość i umiejętność spieszenia z pomocą innym
Etapy wychowania zdrowotnego wg Demela:
Działanie mające na celu ochronę zdrowia i zapobieganie jego uszkodzeniu
Działanie dotyczące kwestii ratownictwa (pierwsza pomoc w nagłych przypadkach) umiejętność współdziałania w chorobie i rehabilitacji zasady korzystania z leków
Działania wprowadzające do czynnego doskonalenia zdrowia
W przebiegu ontogenezy człowieka wyróżniamy okresy:
Prenatalny - organizm matki zapewnia zarodkowi a następnie płodowi stabilne środowisko oraz dawanie materiałów odżywczych
Postnatalny - młody organizm musi przystosować się do warunków biosfery, skąd czerpie substraty do rozwoju - tlen, składniki odżywcze
PODSTAWOWE ETAPY ONTOGENEZY:
Etap rozwoju progresywnego, dla którego typowe są zjawiska wzrostu oraz dojrzewania chemicznego i funkcjonalnego
Etap stabilizacji dojrzałego organizmu w zakresie budowy morfologicznej oraz funkcji
Etap regresji to etap postępujących zmian i procesów degradujących w tkankowych jak i funkcjonalnych związanych z procesem starzenia się
OKRESY ROZWOJU TO:
Noworodkowy - pierwsze 4 tyg. życia
Niemowlęcy - od 2 do 12 miesiąca życia
Poniemowlęcy (wczesnego dzieciństwa) - 2 i 3 rok życia
Przedszkolny (średniego dzieciństwa) - 4-7 rok życia
Szkolny - 7-15 rok życia
Wczesnoszkolny - 7-12
Faza dojrzewania płciowego 10/12-15/16
Młodzieńczy 15/16-20
Okresy życia płodowego:
Jest to czas życia płodowego, gdzie organizm matki zapewnia dopływ odpowiednich czynników odżywczych: tlenu, odpowiednią temperaturę, ochronę przed bezpośrednim działaniem zewnątrzystrojowego środowiska przyrodniczego
Czynniki przyczynowe zagrożeń płodu:
Dziedziczenie nieprawidłowości abberacji chromosomowych
Zespoły wieloczynnikowe
Czynniki chemiczne
Przyczyny wtórnego niedożywienia płodu:
Anatomiczna budowa matki
Wiek matki i kolejność ciąży
Stan odżywiania matki, także przed ciążą
Niewydolność łożyska
Palenie papierosów
OKRES NOWORODKOWY:
U noworodków z niską masą urodzeniową występują liczne zgony okołoporodowe; większość z powodu wad rozwojowych. Urodzenie dzieci o masie poniżej 2500 gram występuje częściej u matek ze złych warunków bytowych i o niższym wykształceniu.
Opieka matki w okresie ciąży obejmuje:
Poradnictwo prenatalne i edukacje zdrowotną, która dotyczy prawidłowego odżywania, zaprzestania palenia papierosów,
Unikania środowisk zanieczyszczonych chemicznie,
Leków
Zakażeń wirusowych
OKRES NIEMOWLĘCY:
Do zgonów niemowląt prowadzą:
Wady wrodzone
Posocznicę
Zapalenie płuc i grypę
Urazy zewnętrzne
Zalecenia dotyczące kształtowania warunków przyrodniczego otoczenia niemowlęcia:
Czystość w pomieszczeniach domu noworodka
Utrzymanie warunków mikroklimatu cieplnego i oświetlenia
Wydzielenie kącika niemowlęcego
Przygotowanie łóżeczka dla dziecka
Czysta bielizna
Ochrona mieszkania przed skażeniami bakteryjnymi
Ochrona przed urazami
Opiekę profilaktyczną nad dzieckiem sprawuje lekarz pediatria. Działalność ta ma na celu:
Prowadzenie szczepień ochronnych zgodnie z obowiązującym kalendarzem szczepień
Prowadzenie powszechnych profilaktycznych badań lekarskich
OKRES PONIEMOWLĘCY (WCZESNE DZIECIŃSTWO)
Liczba zgonów wieku 1-4 lat jest niższa od zgonów niemowląt. Pierwsze miejsce wśród przyczyn zgonów zajmują urazy i wypadki. Dalsze miejsca zajmują zgony z powodu:
Rozwojowych wad wad wrodzonych
Choroby nowotworowe z białaczką
Choroby układu nerwowego
Choroby zakaźne i choroby u kładu oddechowego
Złe warunki i niewłaściwa opieka nad dzieckiem mogą wywołać:
Zwolnienie rozwoju fizycznego
Zaburzenie zachowania
Problemy emocjonalne
Trudności uczenia się
OKRES PRZEDSZKOLNY
Następuje postęp w rozwoju psychoruchowym, zwiększają się możliwości motoryczne dziecka. Wiąże się to z niebezpieczeństwem powstawania urazów i zagrożenia stanu zdrowia dzieci. Wypadki, uraz i zatrucia na 1 miejscu.
Częstymi przyczynami zgonów są:
Nowotwory
Choroby układu nerwowego i narządów zmysłu
Wady rozwojowe
Choroby układu oddechowego, układu krążenia
Choroby gruczołów trawiennych wydzielania
Choroby zakaźne oraz choroby układu trawiennego
OKRES SZKOLNY
Sytuacja zdrowotna dzieci oceniana jest na podstawie współczynnika zgonów wydają się w tej grupie korzystna a umiejętność w wieku 5-9 i 10-14 jest najniższa spośród wszystkich grup wiekowych
Przyczyny zgonów:
Wypadki, zatrucia i urazy
Choroba nowotworowa
Choroby układu nerwowego i narządów zmysłu
Choroby układu krążenia
W przedziale 15-19 liczba zgonów jest 3 razy wyższa niż u młodszych
W grupie 5-9 lat najczęstsze przyczyny leczenia szpitalnego to:
Choroby układu oddechowego
Wypadki, urazy i zatrucia
Choroby układu trawiennego
W grupie 10-14 lat najczęstsze przyczyny leczenia szpitalnego to:
Wypadki
Urazy, zatrucia
Choroby układu pokarmowego
Choroby zakaźne
W grupie 15-19 lat najczęstsze przyczyny leczenia szpitalnego
Choroby układu pokarmowego
Choroby układu oddechowego
Choroby zakaźne
Ważne problemy w okresie pokwitania to:
Nawyki palenia tytoniu
Nadużywanie alkoholu
Używanie środków odurzających
Wczesne podejmowanie współżycia seksualnego
STAROŚĆ
Przyjmuje się za początek starości 60 lub 65 rok życia dla obu płci
Teoria starzenia
Genetyczny - podkreślają, że przebieg starzenia zdeterminowany jest przez kod genetyczny i każdy gen ma określony niezmienny biologiczny program starzenia się
Stochastyczny - Starzenie to malejąca zdolność utrzymania homeostazy. Nie jest ona chorobą, ale zwiększa się podatność na choroby (przewlekłe)
Zdrowie środowiskowe - Jest to stan uwarunkowany działaniem czynników środowiskowych; stanowiący skutek bezpośredniego oddziaływania na człowieka czynników chemicznych, promieniowania, czynników biologicznych oraz czynników mających na wpływ zdrowia i samopoczucia
Ekologia - To nauka badająca związki współczesności pomiędzy organizmami żywymi a otaczającym je środowiskiem. Pochodzi od greckich słów eko - miejsce życia i logos - nauka
Główne źródła zanieczyszczenia powietrza ustrojowego:
Emisje gazów SO2 i CO2 pochodzące z różnych przemysłowych gałęzi - buty, elektrociepłownie; komunalnych - paleniska domów, środowisko; transportu - spaliny samochodowe
Zanieczyszczenia pyłkowe z tych samych źródeł, co gazowe - tlenki metali alkalicznych, krzemionki, toksyczne metale - ołów, kadm, chrom, nikiel
Zanieczyszczenia organiczne, z których najbardziej niebezpieczne, o działaniu kancerogennym są substancje smołowe
Konsekwencje zanieczyszczeń powietrza dla zdrowia człowieka:
Choroby układu oddechowego (zapalenie błony śluzowej nosa, gardła, oskrzeli, nowotwory płuc)
Zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego i bezsenność, bóle głowy, złe samopoczucie
Choroby oczu, zapalenie spojówek
Reakcje alergiczne ustroju
Zaburzenia w układzie krążenia, choroby serca
Oddziaływanie poszczególnych składników zanieczyszczenia powietrza na organizm człowieka
Dwutlenek siarki powoduje:
Chorobę dróg oddechowych
Choroby strun głosowych
Stany skurczowe oskrzeli
Zaburzenia w funkcjonowaniu narządów
Duże stężenie w atmosferze doprowadza do zmian w rogówce oka
Dwutlenek węgla w dużych stężenia doprowadza do zatrucia a nawet śmierci organizmu; powoduje:
Wypieranie tleniu ze związku z hemoglobiną
Niedotlenienie organizmu, szczególnie mięśnia sercowego
Objawy zatrucia tlenkiem węgla to:
Bóle i zawroty głowy
Oszołomienie
Duszność
Wymioty
Przyspieszony oddech
Kołatanie serca
Utrata przytomności
Tlenki azotu, związki o działaniu mutagennym i rakotwórczym, powoduje głównie:
Obniżenie zdolności obronnych ustroju
Działanie drażniąco na oczy
Zaburzenia w oddychaniu
Choroby alergiczne m.in. astma
Zanieczyszczenia powietrza powodują także inne niekorzystne zjawiska:
Smog - mgła inwersyjna
Kwaśne deszcze
Dziura ozonowa
Efekt cieplarniany
Rodzaje zanieczyszczeń
Naturalne - pochodzących z domieszek zawartych w wodach powierzchniowych lub podziemnych (zanieczyszczenie związkami żelaza)
Sztuczne - antropogeniczne - związane z działalnością człowieka
Inny podział uwzględnia:
Zanieczyszczenie biologiczne - spowodowane obecnością drobnoustrojów patogennych tj. bakterie, wirusy, grzyby, glony, pierwotniaki
Zanieczyszczenia chemiczne - oleje benzyny, smary, detergenty, pestycydy, węglowodory aromatyczne, sole metali ciężkich
Substancje zanieczyszczające:
Detergenty
Pestycydy
Węglowodory aromatyczne
Fenole i radioizotopy
alk
® - wszelkie prawa zastrzeżone. Bez zgody i wiedzy autora kopiowanie i rozpowszechnianie zabronione